یکی از سبکهای جذاب در دنیای موسیقی، سبک مینیمال است. همانطور که از نامش مشخص است، این سبک از ساختار سادهای برخوردار است و از هارمونیهای پیچیده استفاده نمیکند. معمولاً طرفداران خاص خود را دارد و در بین گروههایی از علاقهمندان به هنر محبوبیت بیشتری دارد. در ادامه این نوشته از وبلاگ ندابلاگ، بیشتر با این سبک موسیقی آشنا خواهید شد.
مفهوم کلمه مینیمال
مینیمال به معنای ساده، مختصر و خلاصه شده است. سبک مینیمالیسم در ابتدا در حوزههایی مانند موسیقی و هنرهای بصری پدیدار شد و سپس به عرصه ادبیات راه یافت و در قالب داستانهای کوتاه و موجز ظاهر شد.
موسیقی مینیمال
موسیقی مینیمال ممکن است برای همه جذاب نباشد، اما هر نت آن ارزشمند است و با سادگی خود، فرصت فکر کردن به شنونده میدهد. این سبک از موسیقی معمولاً با یک یا دو ساز اجرا میشود و نیازی به سازهای متعدد یا هارمونیهای پیچیده ندارد. همین سادگی باعث میشود که بتوان با استفاده از تنها یک یا دو اکتاو از سازها، قطعهای مینیمال را نواخت و تنظیم کرد.
ایجاز موسیقی مینیمال
موسیقی مینیمال با اینکه فلسفه پیچیدهای ندارد، شنونده را به تفکر وامیدارد. وقتی به یک قطعه از این سبک با دقت گوش میدهید و به جزئیات آن توجه میکنید، گذر زمان را حس نمیکنید. این ویژگی، همان سادگی و اختصار موسیقی مینیمال است.
آثار هنرمندان این سبک گاهی به طور کاملاً تصادفی خلق میشوند و گاهی نیز از شکلهای هندسی ساده و تکرارشونده الهام میگیرند. سادهگرایی در این سبک، نمونهای از ایجاز و خلوص است و بیانگر سخن رابرت براونینگ میباشد.
سبک مینیمالیسم در قالبهای گوناگون طراحی و هنر به کار میرود و به ویژه در هنرهای تجسمی و موسیقی نمود آشکاری دارد.
تاریخچه موسیقی سبک مینیمال
سبک مینیمالیسم پس از پایان جنگ جهانی دوم در دنیای هنر غرب شکل گرفت. این شیوه هنری بیشتر توسط هنرمندان آمریکایی در زمینههای تجسمی، در سالهای پایانی دهه ۱۹۶۰ و آغاز دهه ۱۹۷۰ میلادی، رواج پیدا کرد.
پیروان این سبک معتقدند که با حذف کردن ترکیبهای پیچیده و فریبنده و به کار بردن عناصر ساده و غالباً صنعتی که به شکلی هندسی و بسیار خلاصه شده چیده شدهاند، میتوان به کیفیت خالص و ناب رنگ، شکل، فضا و جنس مواد دست یافت.
از جمله چهرههای سرشناس این مکتب میتوان دیوید اسمیت، دونالد جاد، ارنست تروا، سول لویت، کارل آندره، دن فلاوین، رابرت رایمن، رونالد بلادن و ریچارد سِرا را نام برد.
تعریف و ویژگی های موسیقی مینیمال
در موسیقی مینیمال، هدف سادهسازی و خلاصهکردن عناصر اصلی و ساختار قطعه موسیقی است.
در حالی که هنر مینیمال معمولاً به شکلهای هندسی ساده محدود میشود، در موسیقی این سبک، تعداد نتها، فاصلههای صوتی و شدت موسیقی کمتر و محدودتر میشود. همچنین آهنگسازان این سبک معمولاً از ساختارهای پیچیده و بغرنج پرهیز میکنند.
موسیقی مینیمال معمولاً ویژگیهایی دارد مانند:
– هارمونیهای ثابت و بدون تغییر زیاد
– ضربهای یکنواخت و مداوم
– تغییر فرم آهسته و تدریجی
– تکرار بخشهای کوتاه یا عبارتهای موسیقی به عنوان نقشهای کوچک و پایه
گاهی ممکن است این سبک ویژگیهای دیگری مانند تغییر مد (حالت موسیقی) را نیز در خود داشته باشد.