سوئیت ،مجموعه‌ای از چند موومان الهام گرفته از رقص

سوئیت نام یک قالب موسیقی است. در این قالب، چند قطعه موسیقی سازی که با هم ارتباط دارند، پشت سر هم اجرا می‌شوند. این قطعات ممکن است برای یک ساز تنها یا برای یک ارکستر نوشته شده باشند. در ادامه این نوشته از وبلاگ ندابلاگ، بیشتر با این سبک موسیقی آشنا خواهید شد.

در بزرگ ترین قرعه کشی های ایران شرکت کنید!

فرم سوئیت

این قالب موسیقی در سده‌ی چهاردهم میلادی از ترکیب ملودی‌های رقص پدید آمد و به تدریج تا آغاز سده‌ی هفدهم، به مجموعه‌ای از پنج قطعه‌ی رقص، که گاهی با یک پیش‌درآمد همراه می‌شد، تکامل پیدا کرد. قطعه‌های تشکیل‌دهنده‌ی یک سوییت معمولاً از نظر درون‌مایه یا حال‌وهوای موسیقایی، پیوندی نزدیک با یکدیگر دارند.
سوییت در واقع مجموعه‌ای از چند قطعه است که از ریتم‌ها و حال‌وهوای رقص‌ها الهام گرفته‌اند. در دوره‌ی باروک، سوییت‌ها برای تکنوازی یک ساز، گروه‌نوازی تعداد محدودی ساز، یا برای ارکستر کامل نوشته می‌شدند.

سوئیت بر دو گونه است:

سوئیت باروک (قرن هجدهم)

سوئیت مدرن (قرن نوزدهم به بعد)

هر دو گونه سوئیت از چند قطعه رقص پشت سر هم تشکیل می‌شوند. باخ، فرم سوئیت دوره باروک را گسترش داد و به همین دلیل گاهی این قالب را با نام او می‌شناسند. سوئیت امروزی نیز شامل چند بخش است که با ترتیب و ساختاری آزاد کنار هم قرار می‌گیرند. گاهی اوقات از این موسیقی برای همراهی نمایش باله نیز استفاده می‌شود.
دو آهنگساز سرشناس در زمینه موسیقی باله، چایکوفسکی با آثاری مانند «دریاچه قو»، سوئیت «فندق‌شکن» و «زیبای خفته» و همچنین استراوینسکی با قطعاتی چون «پتروشکا»، «پرنده آتشین» و «پرستش بهار» هستند.
سوئیت‌ها معمولاً در خانه‌های افراد، در کنسرت‌های درباری، یا به عنوان موسیقی مناسب برای زمان صرف غذا و نیز در جشن‌های فضای باز اجرا می‌شدند. آهنگسازان دوره باروک به خلق سوئیت‌ها، یعنی مجموعه‌ای از چند موومان که از قطعات رقص الهام گرفته بودند، روی آوردند.
سوئیت باروک، چه برای یک ساز تنها، چه برای گروه کوچکی از نوازندگان و چه برای ارکستر نوشته شده باشد، از موومان‌هایی تشکیل می‌شود که همه در یک گام موسیقایی هستند اما از نظر سرعت، وزن و حال‌وهوای قطعه با هم تفاوت دارند.

موومان‌های سوئیت

سوئیت معمولاً از قطعاتی تشکیل شده که ساختاری دو قسمتی دارند. در این ساختار، هر قسمت یک بار تکرار می‌شود. این الگو را می‌توان به شکل A A B B نشان داد.
قسمت اول (A) در گام اصلی شروع می‌شود و سپس به گام پنجم تغییر می‌کند. قسمت دوم (B) این توازن را برقرار می‌سازد؛ چرا که از گام پنجم آغاز می‌شود و دوباره به گام اصلی بازمی‌گردد. هر دو قسمت از درونمایه‌های مشابهی استفاده می‌کنند و تفاوت اصلی آن‌ها در گام موسیقایی است. معمولاً نخستین قطعهٔ سوئیت الهام‌گرفته از رقص نیست.