این ضرب‌المثل موقعی به کار می‌رود که می‌خواهیم به کسی بگوییم از جلوی چشممان دور شود و برود جایی که هیچ‌کس او را نمی‌شناسد و خبری از او نیست.
داستان پشت این ضرب‌المثل از یک رسم قدیمی بین عرب‌ها می‌آید. وقتی کاروان عرب‌ها در بیابان به یک چاه آب یا یک منطقه سرسبز می‌رسید، برای اینکه نشان دهند قبلاً آنجا بوده‌اند و حق استفاده از آنجا را دارند، یک تکه چوب نخل (که به آن “نی” می‌گفتند) را در آن زمین فرو می‌کردند. این کار مثل یک علامت و نشانه برای مالکیت بود.
بنابراین، “جایی که عرب نی نینداخته” به جایی بسیار دور و بی‌آب و علف در صحرا اشاره دارد که حتی عرب‌ها هم به آنجا نرفته‌اند و هیچ ارزشی ندارد. وقتی به کسی می‌گوییم “برو آنجا که عرب نی نینداخت”، در واقع به طور مؤدبانه و کنایه‌آمیز به او می‌گوییم: “از اینجا برو و به جایی دورافتاده برو که کسی تو را نشناسد و مزاحم کسی نباشی.”
در این نوشته، می‌خواهیم معنی، پیشینه و مفهوم اصلی یک ضرب‌المثل کهن ایرانی را بررسی کنیم. با ما همراه باشید.
برو آنجا كه عرب نی انداخت کنایه از چیست؟
یعنی برو جایی که گم بشی و پیدایت نشه! یا به عبارتی دیگه، “بری و دیگه برنگردی” 😁
یا مثلاً می‌گن: فرستادنت دنبال چیزی که وجود نداره و پیدا کردنش غیرممکنه!
ریشه ضرب المثل
در روزگاران قدیم که هنوز ساعتی اختراع نشده بود، مردم شبه جزیره عربستان با چالشی بزرگ برای تشخیص زمان روبرو بودند. این منطقه بیشتر بیابانی صاف و فاقد کوه بود و تعیین ساعت روز یا شب کار آسانی نبود. در آن زمان، افرادی مأمور بودند که به مناطق دور از سکونت در بیابان می‌رفتند و نی‌ها یا نیزه‌هایی را به سمت آسمان پرتاب می‌کردند.
اگر نور خورشید به این نی‌ها می‌خورد، آن موقع را روز می‌دانستند. تشخیص زمان برای انجام عبادات و مناسکی مانند حج اهمیت زیادی داشت.
از آنجا که این کار در بیابان و دور از مناطق مسکونی انجام می‌شد، به تدریج این ضرب‌المثل میان مردم رواج یافت که وقتی می‌خواهند کسی را به جایی خشک و بی‌آب و علف بفرستند، یا جایی که از دستش راحت شوند، می‌گویند: “برو جایی که عرب نی انداخت”. در واقع این جمله به طور غیرمستقیم می‌گوید: “برو و ناپدید شو، اما اینجا نباش” 🏃♂
پیشنهاد: ضرب‌المثل‌های بیشتری بخوانید
اختصاصی-ندابلاگ