ریورب، یک افکت صوتی است که کاربرد آن بسیار گستردهتر از استفاده معمول و همیشگیمان از آن است. در این نوشته از وبلاگ ندابلاگ، به بررسی دقیقتر این مفهوم میپردازیم.
ریورب چیست؟
ریورب یکی از تنظیمات مهم در میکس و تنظیم صدا است. یک افکت صوتی پرکاربرد که شاید قبلاً از آن استفاده کرده باشید و با آن آشنا باشید؛ اما نکته اصلی، استفاده درست و مناسب از این ابزار است.
ریورب در واقع بازتابهای صوتی است که در یک فضا ایجاد میشود و بعد از صدای اصلی به گوش میرسد.
اگر در اتاقی باشید که پژواک صدا در آن خیلی کم شده باشد، میتوانید این بازتابها را به شکل تکرارهای آرام صدای خودتان بشنوید.
این تکرارها به عوامل مختلفی مانند بلندی صدا، محدوده فرکانسی و همچنین ویژگیهای فیزیکی اتاق مانند اندازهها و حتی جنس وسایل داخل اتاق بستگی دارد. معمولاً ما بازتاب صدا را به صورت یک تکرار جداگانه تشخیص نمیدهیم؛ چون فاصله زمانی بین تولید صدا و بازگشت آن بسیار کم است.
دو صدای مشابه که بیش از ۳۵ هزارم ثانیه با هم فاصله داشته باشند، قابل تشخیص هستند و به عنوان دو صدای مستقل شنیده میشوند. اما اگر این دو سیگنال مشابه در کمتر از ۳۵ هزارم ثانیه به گوش برسند، ما آنها را یک صدا میشنویم.
در سیستمهای آنالوگ و شبیهسازیهای دیجیتال، ریورب با چند بخش اصلی تنظیم میشود و تغییر هر کدام از این بخشها میتواند کاملاً کیفیت و حس ریورب را تغییر دهد.
Early Reflections
یکی از این بخشها، «بازتابهای اولیه» است. اینها نخستین پژواکهایی هستند که به گوش شنونده یا میکروفون میرسند.
در حقیقت، این ویژگی به ما امکان میدهد تا منبع صدا را در یک نقطه متمرکز کنیم و همچنین اندازه فضای محیط پژواک را مشخص نماییم. در فضاهای کوچک، به دلیل نزدیک بودن دیوارها و سطوح، این بازتابهای اولیه زودتر و نزدیک به هم شنیده میشوند. اما در اتاقهای بزرگ، به خاطر فاصله بیشتر بین سطوح، پژواکهای اولیه با تأخیر بیشتر و با فاصله زمانی گستردهتری به گوش میرسند.
Pre-Delay
پارامتر بعدی Pre-Delay نام دارد. این گزینه مدت زمانی را مشخص میکند که بین شنیدن صدای اصلی و آغاز نخستین پژواکها فاصله میافتد. در فضاهای بزرگ و سالنهای وسیع، این زمان پیشتاخیر معمولاً بیشتر است. دلیلش این است که در چنین مکانهایی، صوت زمان بیشتری نیاز دارد تا به دیوار یا سطحی برخورد کند و سپس به صورت پژواک به گوش برسد.
Decay Time یا Reverb Time
زمان فروپاشی یا مدت زمان طنین، یکی دیگر از ویژگیهای مهم ریورب است. این پارامتر به مدت زمانی گفته میشود که طول میکشد تا شدت صدا در یک فضا، ۶۰ دسیبل کاهش پیدا کند. اگر دو اتاق کوچک و بزرگ با جنس مصالح یکسان ساخته شده باشند، اتاق بزرگتر مدت زمان طنین طولانیتری خواهد داشت.
Diffusion
یکی دیگر از تنظیمات ریورب، پارامتر Diffusion است که به چگونگی پخش و بازتاب صدا مربوط میشود. وقتی این مقدار کم باشد، بازتابهای صدا کمتر در هم فشرده میشوند و میتوان تکتک بازتابها را کمی واضحتر حس کرد. اما وقتی مقدار آن زیاد باشد، بازتابها متراکمتر و فشردهتر میشوند و در نتیجه صدای کلی یکدستتر و یکنواختتر به گوش میرسد.
Damping
وظیفهٔ Damping جذب فرکانسهای بالا در بازتاب صدا است. بنابراین اگر مقدار آن را کم انتخاب کنیم، فرکانسهای بالا کمتر جذب میشوند و اگر مقدار آن را زیاد در نظر بگیریم، این فرکانسها بیشتر جذب خواهند شد.