فرهاد مهراد که به نام فرهاد شناخته میشود، از چهرههای به یاد ماندنی موسیقی ایران است. او در زمینههای خوانندگی، آهنگسازی و نوازندگی در سبکهای پاپ و راک اند رول فعالیت میکرد. در ادامه این نوشته از وبلاگ ندابلاگ، بیشتر با زندگی و کارهای فرهاد مهراد آشنا خواهید شد.
بیوگرافی فرهاد
فرهاد مهراد در بیست و نهمین روز از ماه دی سال ۱۳۲۲ در تهران به دنیا آمد. پدر او، رضا مهراد، به عنوان کاردار ایران در کشورهای عربی فعالیت میکرد. به همین دلیل، فرهاد تا هشت سالگی در عراق زندگی کرد و پس از آن همراه خانواده به تهران بازگشت.
برادر بزرگتر فرهاد ویولن مینواخت. روزی یکی از دوستان برادرش، اشتیاق فرهاد به موسیقی را میبیند و به خانواده پیشنهاد میکند که برای او یک ساز بخرند. فرهاد از همان دوران کودکی با دیگر همسالان خود تفاوت داشت.
پس از آشکار شدن این علاقه، خانواده برایش یک ویلنسل تهیه کردند. اما تمرینهای او با این ساز بیش از سه جلسه طول نکشید و پس از آن، خانواده آن ساز را شکستند.
همکاری با گروه ارمنی
پس از اینکه در سال یازدهم مدرسه را رها کرد، با یک گروه موسیقی ارمنی آشنا شد. او با کمک سازهای آنها، به شکل تجربی نواختن را یاد گرفت و پس از مدتی به عنوان گیتاریست در همان گروه شروع به کار کرد. فرهاد دو سال به انگلستان رفت و در آنجا با موسیقی پاپ رایج آن سالهای انگلستان آشنا شد.
پس از بازگشت به ایران، اولین اجرای رسمی خود را در هتل ریمبو، واقع در خیابان ایرانشهر تهران انجام داد. سپس برنامههایش را در رستوران کوچینی ادامه داد. در آن زمان، ترانههای گروهها و خوانندههای مشهور آن دوره مانند بیتلها، الویس پریسلی و ری چارلز را اجرا میکرد. در همین دوران، ترانهای با عنوان «اگه یه جو شانس داشتیم» را برای دوبله فیلم بانوی زیبای من خواند که در نهایت در خود فیلم نیز استفاده شد.
انتشار نخستین آلبوم راک اند رول انگلیسی ایران
او یکی از خوانندگان مطرح سبک راک در ایران بود و اولین آلبوم راک اند رول به زبان انگلیسی در ایران را ارائه داد. گفته میشود دو قطعه در سبک متال نیز ساخته بود که هیچگاه به صورت رسمی منتشر نشدند.
نکتهای که او را از همدورههایش جدا میکرد، پرداختن به ترانههای اجتماعی در کارهایش بود. این موضوع در محتوای تمام ترانههای او به وضوح دیده میشود. همچنین او از نخستین خوانندگانی شناخته میشود که در ایران به ترانههای سیاسی پرداخت.
در سال ۱۳۴۸، فرهاد ترانهٔ «مرد تنها» را با آهنگسازی اسفندیار منفردزاده و شعری از شهیار قنبری، برای فیلم «رضا موتوری» ساخته مسعود کیمیایی خواند. این ترانه در سال ۱۳۴۹ همزمان با نمایش فیلم، به صورت صفحهٔ موسیقی نیز پخش شد.
او در زمستان ۱۳۵۷ ترانهٔ انقلابی معروف «وحدت» (معروف به محمد) را اجرا کرد، اما پس از انقلاب تا سال ۱۳۷۲ اجازهٔ فعالیت هنری نداشت.
پس از انقلاب، در سال ۱۳۶۹ آلبوم «خواب در بیداری» را منتشر کرد که شامل چند ترانهٔ فارسی و چند ترانهٔ انگلیسی بود. در این آلبوم، فرهاد خود پیانو نواخته و سازندهٔ برخی از آهنگها نیز بود.
در سال ۱۳۷۴ نیز اولین کنسرت خود پس از انقلاب را در شهر کلن اجرا کرد.
وفات
پس از پخش آلبوم «برف»، فرهاد قصد داشت کار جدیدی با عنوان «آمین» منتشر کند که در آن ترانههایی از فرهنگها و زبانهای گوناگون جهان جای میگرفت. اما از مهرماه ۱۳۷۹ وضعیت سلامتی او رو به وخامت گذاشت. فرهاد به بیماری هپاتیت سی دچار بود و به دنبال مشکلات کبدی ناشی از این بیماری، در خرداد ۱۳۸۱ برای معالجه به شهر لیل در فرانسه سفر کرد. او سرانجام در نهم شهریور ماه همان سال، پس از دورهای بیهوشی در بیمارستان، در ۵۹ سالگی چشم از جهان فروبست و در سیزدهم شهریور در قبرستان تیه در پاریس به خاک سپرده شد. بعد از فوت فرهاد، مجموعهای از کارهای او توسط مؤسسه نشر موسیقی نیداود و همچنین یک فیلم مستند درباره زندگی او منتشر گردید.