سینتی سایزر ساز تولید کننده صداهای عجیب

سینتی سایزر ساز تولید کننده صداهای عجیب

سینتی‌سایزر یک ابزار موسیقی برای ساختن صداهای متنوع و غیرمعمول است. برخلاف بیشتر سازها، این وسیله ابتدا یک موج الکتریکی ایجاد می‌کند و از طریق آن، صداهای مختلفی تولید می‌نماید. در این نوشته از وبلاگ ندابلاگ، بیشتر با این ابزار کاربردی و جذاب دنیای موسیقی آشنا می‌شوید.

سینتی سایزر ساز تولید کننده صداهای عجیب

به زبان ساده، سینتی سایزر یک دستگاه الکترونیکی است که می‌تواند صداهای گوناگونی را با ساختن و ترکیب سیگنال‌های الکتریکی در بسامدهای مختلف ایجاد کند.

برخلاف سازهای معمولی، سینتی سایزر ابتدا یک سیگنال الکتریکی تولید می‌کند، سپس آن را پردازش و تغییر می‌دهد و در پایان با فرستادن آن به بلندگو، آن سیگنال را به صدا تبدیل می‌کند. کنترل این دستگاه معمولاً با یک صفحه کلید شبیه به پیانو انجام می‌شود.

در سینتی سایزر، بخشی به نام «نوسان‌ساز» مسئول تولید صدای اولیه است. بیشتر نوسان‌سازها در سینتی سایزر، موج‌هایی غنی از هارمونی تولید می‌کنند؛ مانند موج دندان‌اره‌ای، مثلثی، مربعی و نبضی. این نام‌ها به دلیل شکل ظاهری این موج‌ها که شبیه به دندانه‌ی اره، مثلث یا مربع هستند، انتخاب شده‌اند.

سینتی سایزر می‌تواند صداهای موسیقایی مانند سازهای مختلف یا صداهای طبیعت را شبیه‌سازی کند، یا حتی آواهای غیرموسیقایی و تازه‌ای خلق کند که پیش از این وجود نداشته‌اند.

این دستگاه با روش‌های مختلفی سیگنال‌های الکتریکی صداها را تولید و ترکیب می‌کند و همین تنوع در روش تولید، باعث به وجود آمدن انواع گوناگونی از سینتی سایزر شده است. در نتیجه، سینتی سایزرها هم قادر به تقلید از سازهای واقعی هستند و هم می‌توانند صداهای کاملاً جدید و بی‌سابقه‌ای ایجاد کنند.

اولین سینتی سایزر

این تصویر نخستین سینتی‌سایزر را نشان می‌دهد که در سال ۱۸۷۶ میلادی به دست الیشا گری ساخته شد.

سینتی سایزر ساز تولید کننده صداهای عجیب

رابرت موگ در سال ۱۹۶۸ سینتیسایزر نوآورانه‌ای ساخت که در واقع پیدایش ساز موسیقایی به نام سینتیسایزر از همین دوره آغاز شد. پس از آن، وقتی وندی کارلوس در اثر پرفروش خود به نام “Switched-On Bach” از این ساز استفاده کرد، محبوبیت آن در بین آهنگسازان مشهور بیشتر شد.

در دهه ۱۹۷۰، با پیشرفت علم الکترونیک، اندازه سینتیسایزرها کوچک‌تر شد و برای نخستین بار به شکل قابل حمل تولید شدند. این قابلیت جدید، باعث شد تا از این ساز بیشتر در کنسرت‌ها و اجراهای زنده استفاده شود.

در آغاز دهه ۱۹۸۰، شرکت‌هایی مانند یاماها شروع به ساخت مدل‌های ارزان‌تر کردند، مانند مدل DX7. همچنین در همین سال‌ها، استاندارد میدی به وجود آمد.

در دهه ۱۹۹۰، روند ساخت سینتیسایزرها به سمت نرم‌افزارهای مجازی و اجرا روی رایانه‌های شخصی حرکت کرد.

اگه حال کردی این پست رو با دوستات به اشتراک بذار:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *