در نوشتههای قبلی درباره ساز هورن صحبت کردیم. این بار در وبلاگ ندابلاگ میخواهیم تاریخچه و مراحل پیشرفت این ساز را برای شما شرح دهیم. از شما دعوت میکنیم تا پایان این مطلب همراه ما بمانید.
تاریخچه تکامل ساز هورن
تا قبل از قرن نوزدهم، ساز هورن فاقد سوپاپ بود. انواع قدیمی این ساز بسیار ابتداییتر از هورنهای امروزی به شمار میرفتند؛ در واقع آنها تنها لولههای برنجی با چند خمیدگی و یک دهانی بودند. در آغاز از این ساز به عنوان بوق شکار استفاده میشد و نوازنده با تغییر حالت لبهایش، نتهای مختلف را تولید میکرد.
هورنهای نخستین در گامهای ثابتی مانند فا، می، می بمل، سی بمل و دو ساخته میشدند. از آنجا که سایر نتها باید هماهنگ با گام اصلی ساز میبودند، نواختن در گامهای دیگر ممکن نبود. تنها راه حل این محدودیت، استفاده از قطعههای قلابمانندی به نام «کروک» بود که با اتصال آنها به ساز، طول لوله افزایش یافته و در نتیجه گام ساز تغییر میکرد.
پیش از ابداع سوپاپ، در ارکسترها آن دسته از هورنهایی که نتهای زیر را مینواختند، در فاصلهای دورتر از دیگر سازها قرار میگرفتند و هورنهای نوازنده نتهای بم، در بخش درونی ارکستر جای میگرفتند.
تاریخچه تکامل ساز هورن
انواع هورن ها
پس در ساز هورن، نوازندهی شماره یک و سه به عنوان «هورن اول» با یک سری نتهای مشخص در نظر گرفته میشدند و همین حالت برای نوازندگان شماره دو و چهار به عنوان «هورن دوم» وجود داشت. به همین خاطر است که حتی امروز در ارکستر، برخلاف دیگر سازها، جایگاه و اولویت نوازندگان هورن بر اساس محل نشستن آنها تعیین نمیشود؛ بلکه هورنهای اول و سوم در جایگاه اصلی قرار دارند و پس از آنها نوبت به هورنهای دوم و چهارم میرسد.
در سال ۱۸۱۵ برای اولین بار پیشنهاد شد که از پیستون در ساختمان این ساز استفاده شود. هدف از این تغییر، رفع مشکلی بود که نوازندگان هنگام تعویض قطعهای به نام «کروک» برای تغییر کلید، با آن روبرو میشدند.
بعدها استفاده از سوپاپها، امکانهای تازهای را برای این ساز پدید آورد و باعث شد تا بتوان آن را با انعطاف بیشتری در کلیدهای مختلف نواخت. در واقع این نوآوری، هورن را به یک ساز کاملاً کروماتیک تبدیل کرد و تأثیر زیادی نیز بر آهنگسازی برای این ساز در سده نوزدهم گذاشت.
پس از ساخته شدن سوپاپ، فرانسویها هورنهای کوچکتری با سوپاپهای متحرک ساختند و آلمانیها هورنهای بزرگتری با سوپاپهای چرخنده تولید کردند. نوازنده با فشار دادن سوپاپها با دست چپ، نخی را میکشد که سوپاپهای مختلف را باز و بسته میکند و از این راه نت مورد نظر تغییر میکند.
نوازندگان هورن برای تنظیم و کنترل صدای ساز، دست راست خود را درون بخش شیپوری شکل انتهای ساز (به نام بِل) قرار میدهند.