حبیبالله بدیعی، هنرمند نامدار اهل مازندران، در چهارمین روز فروردین ماه سال ۱۳۱۲ در شهرستان سوادکوه متولد شد. او آهنگساز و نوازنده چیرهدست ویلون بود. پدرش علیمحمد نام داشت و با ساز دوتار آشنا بود و آن را مینواخت.
بیوگرافی استاد حبیب الله بدیعی
حبیبالله بدیعی نقشی بسیار مهم در آمیختن روشهای موسیقی کلاسیک با موسیقی اصیل ایرانی ایفا کرد. او نوازندهای بود که مهارت و تسلطش در کشیدن آرشه و نواختن ویولن، فراتر از حد معمول بود. قطعات تکنوازی که او اجرا کرده، تا به امروز الگوی بسیاری از کسانی است که ویولن را به صورت خودآموز فرا میگیرند.
زندگی نامه و فعالیت هنری
حبیب تنها دو سال داشت که پدرش زادگاهش، سوادکوه، را ترک کرد و به شهر ساری رفت. پدر در آنجا ساکن شد و به کار کشاورزی و خرید و فروش مشغول گشت. زمانی که حبیب هشت سال بیشتر نداشت، خانوادهاش به تهران نقل مکان کردند و در این شهر ساکن شدند.
پیش از این، وقتی در ساری زندگی میکردند، برادر بزرگتر حبیب یک ویلون خریده بود و نزد یک نوازنده ارمنی به یادگیری این ساز پرداخت. اما پس از دو سال، از ادامه تمرین خسته شد و نواختن ویلون را کنار گذاشت.
در همین دوران، حبیب گاهی در خلوت و بدون اجازه برادرش، آرشه ویلون را برمیداشت و با آن آهنگهای زیبایی مینواخت. این کار از چشم برادرش پنهان نماند. وقتی برادر علاقه عمیق حبیب به موسیقی را دید، ویلون خود را به او بخشید.
پدر و مادر حبیب، مانند همه فرزندانشان، به آموزش و پرورش او بسیار اهمیت میدادند و بر درسخواندنش نظارت دقیقی داشتند. حبیب نیز تا دریافت مدرک لیسانس از دانشکده علوم، همه مراحل تحصیل را با موفقیت پشت سر گذاشت.
ورود به عرصه موسیقی
حبیبالله بدیعی در سال ۱۳۲۶ خورشیدی، زمانی که نوجوان بود، پس از مدتی تمرین شخصی، به کلاس لطفالله مفخمپایان رفت. مفخمپایان خود از شاگردان استاد ابوالحسن صبا بود.
او به مدت سه سال به آموزش ردیفهای استاد صبا به حبیبالله بدیعی پرداخت تا اینکه بدیعی به تدریج پیشرفت چشمگیری کرد. این پیشرفت باعث شد در سال ۱۳۲۹ خورشیدی به عنوان تکنواز در برنامه رادیو ارتش مشغول نواختن ویولن شود.
بدیعی در سال ۱۳۳۱ خورشیدی وارد کلاس مستقیم استاد ابوالحسن صبا شد و به مدت دو سال نزد او ماند و دوره تکمیلی آوازها را نزد این استاد بزرگ به پایان رساند.
در همان زمانی که نزد صبا آموزش میدید، به مدت دو سال نیز نزد استادی به نام جینگوزیان، که از ارامنه قفقاز و مدرس موسیقی کلاسیک غربی بود، به فراگیری پرداخت.
**با استعدادترین شاگردان ابوالحسن صبا**
بدیعی با نبوغ سرشار خود توانست در دنیای موسیقی به پیشرفتهای خارقالعادهای دست یابد. او نه تنها در بداههنوازی و شناخت ردیفها استعداد شگفتانگیزی داشت، بلکه تقلید هنرمندانه و زیبایی از نوازندگان پیشین نیز انجام میداد.
پس از درگذشت استاد ابوالحسن صبا، نوار قطعه مشهور «زنگ شتر» او در دسترس نبود یا حداقل رادیو نسخهای از آن نداشت. اما برای بزرگداشت صبا، لازم بود این اثر ماندگار او پخش شود. بنابراین، طبق تصمیم مدیر رادیو در آن زمان، چند تن از شاگردان صبا این قطعه را نواختند. در نهایت، نواری که مورد پذیرش بسیاری قرار گرفت و حتی به نام استاد صبا پخش شد، اجرایی بود که حبیبالله بدیعی نواخته بود.
وفات
حبیب الله بدیعی در سن پنجاه و نه سالگی، در بیست و نهم مهرماه سال یکهزار و سیصد و هفتاد و یک، چشم از جهان فروبست. او به دیار باقی شتافت. پیکر این هنرمند را در کنار آرامگاه امامزاده طاهر در شهر کرج به خاک سپردند.