با صفر تا صد موسیقی اپرا آشنا شویم

آشنایی با موسیقی اپرا

موسیقی اپرا از شاخه‌های مهم هنری در فرهنگ غرب به شمار می‌رود و تاریخچه‌ی آن به بیش از چهار قرن پیش بازمی‌گردد. بسیاری از مردم با شنیدن نام اپرا، صحنه‌های پرتجمل، لباس‌های فاخر و آوازهای قدرتمند را در ذهن مجسم می‌کنند؛ اما باید بدانیم که دنیای اپرا بسیار گسترده‌تر از این جلوه‌هاست و دارای ظرافت‌ها و پیچیدگی‌های بسیاری است. در این نوشته قصد داریم با هم قدم به دنیای اپرا بگذاریم و با چیستی، گذشته و اجزای تشکیل‌دهنده‌ی این قالب موسیقایی آشنا شویم. اگر شما هم به اپرا علاقه‌مندید یا درباره‌ی آن کنجکاو هستید، این متن می‌تواند برای شما مفید باشد. علاوه بر این، در وبلاگ ندابلاگ مطالب آموزنده‌ی دیگری نیز وجود دارد که می‌توانید از آن‌ها دیدن کنید.

موسیقی اپرا چیست؟

اپرا در حقیقت یک گونه نمایش است که موسیقی قلب تپنده آن به شمار می‌رود. در این هنر باشکوه، موسیقی کلاسیک غربی و نمایش در هم می‌آمیزند. بازیگران این نمایش همگی خوانندگانی آموزش‌دیده هستند و حتی گفتگوهایشان را به شیوه‌ای آهنگین و خوانشی اجرا می‌کنند. یک ارکستر بزرگ یا یک گروه کوچک‌تر موسیقی که به آن “گروه همراهی” می‌گویند، پشتیبان خوانندگان است. برای به صحنه بردن یک اپرا، هنرمندان گوناگونی باید دست به دست هم دهند. هدایت کلی کار بر عهده یک کارگردان و یک رهبر ارکستر است. دیگر کسانی که در خلق یک اپرا سهیم هستند عبارتند از: نوازندگان، رقصندگان، بازیگران-خوانندگان، طراحان لباس، طراحان دکور و صحنه، نویسندگان و چهره‌پردازان. صحنه‌ی اپرا معمولاً از صحنه‌ی یک تئاتر معمولی بزرگ‌تر است و حال و هوایی با عظمت و پرابهت به تماشاگر می‌بخشد.

تاریخچه موسیقی اپرا

اپرا در قرن شانزدهم میلادی به وجود آمد. در آن دوران، گروهی از هنرمندان و اندیشمندان در شهر فلورانس جمع شدند تا قصه‌های نمایشی یونان باستان را با کمک موسیقی دوباره زنده کنند. این کوشش‌ها سرانجام به پدید آمدن اپرا انجامید و به تدریج در همه جای اروپا شناخته شد.
اولین اپرا را جاکو پری نوشت، اما قدیمی‌ترین اثری که هنوز هم اجرا می‌شود، از کلودیو مونته‌وردی است.
در سده هجدهم، اپرای اروپا همچنان از سبک ایتالیایی الگو می‌گرفت. در این دوره افراد سرشناس زیادی مانند موتزارت به دنیای اپرا پیوستند. معروف‌ترین کارهای موتزارت در زمینه اپراهای شاد ایتالیایی هستند، از جمله «کوزی فان توته» و «عروسی فیگارو».
در میانه‌های قرن نوزدهم، اپرا به دوران طلایی خود رسید. در این برهه، آهنگسازان بزرگی مانند جوزپه وردی و ریچارد واگنر بر صحنه اپرا چیره شده بودند.

اگه حال کردی این پست رو با دوستات به اشتراک بذار:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *