همه ما در زندگی ممکن است اشتباه کنیم یا مورد خطای دیگران قرار بگیریم. این ضربالمثل زیبا به ما یادآوری میکند که وقتی کسی در حق ما اشتباه میکند، اگر بتوانیم او را ببخشیم، این کار نشاندهنده بزرگی روح و بلندنظری ماست.
بخشش مانند این است که بار سنگینی را از دلتان برمیدارید. وقتی کسی را میبخشید، در واقع به خودتان هم لطف میکنید و اجازه نمیدهید کینه و ناراحتی در وجودتان باقی بماند. فردی که میبخشد، از کسی که بخشیده میشود، مقام و ارزش والاتری دارد.
این کار به این معنی نیست که رفتار نادرست طرف مقابل را تأیید میکنیم، بلکه نشان میدهیم که برای آرامش درونی و روابط سالممان ارزش قائلیم. گذشت و بخشش، پل محکمی برای بازگشت به صلح و دوستی است.

در این نوشته میخواهیم با هم معنی و مفهوم اصلی این ضربالمثل کهن ایرانی را بررسی کنیم. لطفاً تا پایان این مطلب با ندابلاگ همراه باشید.
معنی بخشش از بزرگ تر است چیست؟
این ضرب المثل میگوید کسی که بزرگتر است، باید بیشتر ببخشد.
بخشش دو معنی اصلی دارد:
۱. گذشت از اشتباهات دیگران
۲. سخاوتمند بودن و با دست باز زندگی کردن
در معنی اول: بزرگترها در بخشیدن خطاهای کوچکترها اولویت دارند. چون خودشان هم دوران جوانی را پشت سر گذاشتهاند و ممکن است در آن زمان به خاطر کم تجربگی اشتباهاتی کرده باشند. حالا که بزرگ شدهاند و تجربه بیشتری دارند، بهتر میتوانند دیگران را درک کنند. بنابراین بهتر است در چشمپوشی از اشتباهات جوانترها پیشقدم شوند. این کار باعث میشود محبوبیت بیشتری نزد آنها پیدا کنند.
در معنی دوم: کسی که بزرگتر است، باید دست بخشندهتری داشته باشد. چون دیگران، مخصوصاً بچهها، در موقعیتهای مختلف مانند عید و جشن، چشمشان به هدیه و توجه بزرگترهاست. این هدایا حتی اگر کوچک باشند، باز هم تأثیر عاطفی خوبی روی آنها میگذارند.
منظور از “بزرگتر” فقط سن بالاتر نیست. گاهی کسی از نظر سنی جوان است، اما آنقدر با حکمت و آرامش زندگی میکند که به او صفت “اخلاق بزرگوارانه” میدهند. در اینجا میگوییم بخشش خطاهای دیگران، از ویژگیهای افراد بزرگوار و باگذشت است.
پس نتیجه میگیریم: همیشه بخشش از طرف کسی سر میزند که بزرگوارتر است.
پیشنهاد: ضربالمثلهای بیشتری بخوانید.
