در قراردادهای اجاره، هزینه‌های مربوط به تعمیرات اساسی، زیرساختی و زیربنایی ساختمان، معمولاً بر عهده مالک قرار دارد
به گزارش قیمت ۳۶۰، با افزایش قراردادهای اجاره در فصل تابستان، یکی از پرسش‌های پرتکرار مستأجران و مالکان، درباره مسئولیت پرداخت هزینه تعمیرات خانه است. اینکه چه نوع تعمیراتی برعهده مستأجر است و کدام تعمیرات باید توسط مالک انجام شود، موضوعی است که در بسیاری از قراردادهای اجاره‌نامه به‌درستی مشخص نمی‌شود. در ادامه لیست کاملی از این موارد بر اساس عرف بازار مسکن تهیه شده است.
چه تعمیراتی بر عهده مالک است؟
در قراردادهای اجاره، هزینه‌های مربوط به تعمیرات اساسی، زیرساختی و زیربنایی ساختمان، معمولاً بر عهده مالک قرار دارد. از جمله این موارد می‌توان به تعمیرات کلی و عمرانی، رفع مشکلات لوله‌کشی آب، فاضلاب و گاز، رنگ‌آمیزی ساختمان، سیم‌کشی برق، تعمیر سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی، آسانسور و پارکینگ اشاره کرد.
مسئولیت مستأجر در قبال تعمیرات چیست؟
بر اساس عرف رایج، مستأجر وظیفه دارد هزینه تعمیرات جزئی و مصرفی را پرداخت کند. این تعمیرات شامل چکه کردن شیر آب، نشتی سرویس‌ها، نصب توری پنجره، تعویض پوشال کولر، تعمیر موردی کلید و پریز برق و سایر مشکلاتی است که در نتیجه استفاده روزمره به وجود می‌آید.
توصیه مهم در تنظیم قرارداد اجاره
برای جلوگیری از اختلافات آتی میان مستأجر و مالک، توصیه می‌شود در زمان عقد قرارداد اجاره، جزئیات مربوط به مسئولیت تعمیرات به‌طور کامل در متن قرارداد درج شود. شفاف‌سازی این موضوع به کاهش تنش‌ها و حفظ روابط بلندمدت میان طرفین کمک خواهد کرد.
جدول تقسیم هزینه تعمیرات بین مالک و مستأجر
| نوع تعمیرات | به عهده مالک | به عهده مستأجر |
|---|---|---|
| تعمیرات کلی و اساسی و عمران |  |
|
| رفع مشکل فاضلاب | |
|
| رنگ‌آمیزی ساختمان | |
|
| رفع چکه کردن شیرهای آب | |
|
| تعمیر لوله‌کشی آب، گاز، فاضلاب | |
|
| تعمیرات سیستم گرمایشی و سرمایشی | |
|
| تعمیر نشتی سرویس‌ها | |
|
| نصب توری در و پنجره | |
|
| سیم‌کشی برق | |
|
| تعویض پوشال کولر | |
|
| تعمیر آسانسور | |
|
| تعمیر تهویه سرویس‌ها | |
|
| تعمیر در برقی پارکینگ | |
|
| تعمیر موردی کلید و پریز برق | |
منبع
بازار
20 پاسخ
با توجه به اطلاعات ارائه شده در مقاله، به عنوان یک فرد عمل‌گرا، تصمیم می‌گیرم در زمان عقد قرارداد اجاره، به دقت بخش مربوط به تعمیرات را بررسی کنم. این کار به من کمک می‌کند تا از مسئولیت‌های خود و مالک آگاه شوم و از بروز هرگونه اختلاف در آینده جلوگیری کنم. همچنین، برای تعمیرات جزئی که بر عهده من است، برنامه‌ریزی مالی مناسبی خواهم داشت تا بتوانم به موقع و بدون مشکل این هزینه‌ها را پرداخت کنم.
خیلی ممنون از اطلاعات مفیدتون! همیشه سوال بود که تعمیرات اساسی با کیه، حالا واضح شد.
خیلی جالب بود که مقاله دقیقاً به همین نکته اشاره کرد که تعمیرات اساسی باید بر عهده مالک باشه. این موضوع واقعاً میتونه از خیلی از اختلافات جلوگیری کنه. من شخصاً تجربه داشتم که به خاطر همین موضوع با مالک قبلی خونه مشکل پیدا کردم و اون موقع هیچ اطلاعاتی در این زمینه نداشتم. حالا که این مقاله رو خوندم، میفهمم که چقدر مهمه که این جزئیات توی قرارداد مشخص بشه. ممنون از توضیحات کامل و کاربردی‌تون. امیدوارم همه مستأجرها و مالک‌ها این مقاله رو بخونن و ازش استفاده کنن تا کمتر شاهد چنین مشکلاتی باشیم.
متأسفانه با وجود تمام توضیحات داده شده در مقاله، باز هم در عمل شاهد مشکلات زیادی بین مالکان و مستأجران در مورد مسئولیت تعمیرات هستیم. مشکل اصلی اینجاست که خیلی از مالکان به محض بروز هرگونه خرابی، حتی اگر جزئی و ناشی از استهلاک طبیعی ساختمان باشد، سریعاً مسئولیت را به گردن مستأجر می‌اندازند. از طرفی، بعضی مستأجران هم با بی‌مسئولیتی تمام، کوچکترین خرابی را گزارش نمی‌دهند تا مبادا هزینه‌ای به آن‌ها تحمیل شود.
نکته آزاردهنده‌تر این است که حتی وقتی قراردادها هم به ظاهر شفاف هستند، باز هم تفسیرهای متفاوتی از مفاد آن می‌شود. مثلاً یک مالک ممکن است بگوید نشتی سرویس بهداشتی ناشی از بی‌دقتی مستأجر است، درحالی که ممکن است مشکل از لوله‌های فرسوده باشد که سال
مقاله بسیار مفید و کاربردی بود. به‌عنوان کسی که چندین بار مستأجر بوده‌ام، این اطلاعات دقیق و شفاف واقعاً کمک‌کننده است. ممنون از توضیحات کامل و جدول تقسیم‌بندی مسئولیت‌ها که باعث می‌شود هم مالک و هم مستأجر با آگاهی بیشتری قرارداد ببندند.
خیلی ممنون از این مقاله مفید و کاربردی! واقعاً یه چراغ روشن کردین توی این موضوع که همیشه بین مستأجرها و مالک‌ها جای بحث داره. من خودم چند بار توی چنین موقعیت‌هایی قرار گرفتم و همیشه یه ابهام وجود داشت که بالاخره این تعمیرات رو کی باید انجام بده. حالا با خوندن این مطلب، دقیقاً می‌دونم که چطور باید توی قرارداد اجاره این موارد رو شفاف کنم تا بعداً دردسر نشه.
از این به بعد، موقع تنظیم قرارداد حتماً یه بخش جداگانه برای تعمیرات در نظر می‌گیرم و همه‌چیز رو با جزئیات می‌نویسم، از تعمیرات اساسی مثل لوله‌کشی و سیم‌کشی گرفته تا چیزای کوچیک مثل تعویض پوشال کولر. اینطوری هم خودم آرامش دارم، هم طرف مقابل می‌دونه چه انتظاری داشته باشه.
حتی فکر می‌کنم این مقاله رو برای دوستام هم بفرستم که اگه مستأجر هستن یا می‌خوان خونه‌اشون رو اجاره بدن، بدونن چجوری باید توافق کنن تا بعداً بحث و جدل پیش نیاد. واقعاً یه راهنمای عملی و بی‌حاشیه بود! ممنون از وقتی که گذاشتین و این اطلاعات رو به این شفافی منتقل کردین. 🙌
جواهری. 🎉
خیلی خوب بود، بازم از اینا بذارید. 🙌 😋 😃 💙
مقاله درست می‌گه که تعمیرات اساسی معمولاً با مالکه. اما یه سناریو رو تصور کنین که مستأجر با بی‌دقتی باعث خرابی لوله‌کشی بشه – آیا باز هم مالک باید هزینه رو تقبل کنه؟ شاید اینجا مرز مسئولیت‌ها کمی محو بشه…
مقاله مفیدی بود، مثل یک چراغ راهنما وسط تاریکی اجاره‌نامه‌ها! فقط ای کاش زودتر می‌خواندمش، قبل از اینکه شیر آبم چکه کنه و کلی با صاحبخونه چانه بزنم! 😄
خواندن این متن یادم انداخت چقدر درگیر همین بحث تعمیرات با صاحبخونه قبلی بودم! یه بار لوله کشی آشپزخونه مشکل پیدا کرد و کلی سر این دعوا داشتیم که کی باید هزینه رو بده. در نهایت مجبور شدیم قرارداد رو دوباره چک کنیم. خوشبختانه مالک قبول کرد، ولی هنوز هم شک دارم که اگه قرارداد شفاف نبود، چی میشد…
حالا که این جدول رو دیدم، حس خوبی دارم که حداقل یه چارچوب مشخص وجود داره. ولی بازم فکر می کنم بعضی جاها می تونن خاکستری باشن؛ مثلاً اگه یه چیزی هم از فرسودگی باشه هم استفاده مستأجر، تکلیف چیه؟ به هر حال، اینجور مطالب کمک می کنه طرفین قبل از اجاره حتماً یه بار با دقت بخونن و امضا کنن.
اعتراف می کنم همیشه فکر می کردم مستأجرها بیشتر از حقشون تو این داستان تعمیرات ضرر می کنن، اما حالا می بینم عرف بازار منطقی تر از تصورم بوده!
بعد از خوندن این مطلب، اولین کاری که می کنم اینه که قرارداد اجاره نامم رو با دقت چک می کنم تا ببینم آیا بخش تعمیرات به اندازه کافی شفاف نوشته شده یا نه. اگر جای ابهامی بود، حتماً از مالک می خوام که جزئیات رو دقیق تر مشخص کنه. دیگه نمی خوام تو آینده سر یه شیر چکه دار یا رنگ دیوارها با مالک دعوا کنم!
یه نکته دیگه هم یاد گرفتم: از این به بعد موقع تحویل گرفتن خونه، حتماً از وضعیت لوله کشی و سیم کشی برق عکس می گیرم که بعداً نشه گفت این خرابی ها زمان مستأجری من اتفاق افتاده. خلاصه که می خوام هم قانون مدارتر باشم، هم زرنگ تر!
همین هفته پیش، همسایه مان کلی سر و صدا راه انداخته بود برای تعویض لوله های فرسوده ساختمان. مالک اصرار داشت این هزینه ها با مستأجرهاست، چون “مستأجرها از شیر آب زیاد استفاده می کنن”! ولی یه سوال ذهنم رو درگیر کرده: وقتی تعمیرات اساسی مثل لوله کشی، نتیجه بی کیفیتی سازنده یا فرسودگی طبیعی ساختمانه، چطور می تونیم توقع داشته باشیم مستأجر که مثلاً دو سال ساکن شده، هزینه هاش رو تقبل کنه؟
جدول تقسیم وظایف خیلی مفیده، ولی یه جای کار میلنگه: اگه مستأجر متوجه نشه لوله ها از اول مشکل داشته (مثلاً تو فصل گرمایش نشتی نداشتن و زمستون خودش رو نشون دادن)، تکلیف چیه؟ اینجور مواقع که تشخیص علت اصلی خسارت سخته، چطور باید بدون تنش مسئولیت رو مشخص کرد؟ به نظر می رسه عرف بازار گاهی انعطافش رو از دست میده…
حرف از تعمیرات جزئی که می شود، انگار همه چیز را توی یک سبد ریختند و گفتند “مشکل خودتونه!”. ولی صبر کن ببینیم… این “استفاده روزمره” که می گویند، خط کشش کجاست؟ مثلاً اگر لوله کشی ساختمان قدیمی باشد و شیرها یکی یکی شروع به چکه کردن کنند، آیا باز هم هزینه اش با مستأجر است؟ یا مثلاً پوشال کولر که تعویضش جزو تعمیرات مصرفی حساب شده، ولی اگر کولر خودش فرسوده باشد و هر ماه پوشالش بسوزد، تکلیف چیست؟
یک جای کار بوی ناعدالتی می آید. می شود لطفاً منبعی که بر اساسش این تقسیم بندی انجام شده را هم ذکر کنید؟ شاید حق با مستأجرانی باشد که می گویند بعضی از این “جزئیات” در واقع نتیجه بی مسئولیتی مالک در نگهداری از ملک است.
چه می شود اگر مستأجر به جای تعمیر جزئی، خسارتی اساسی به ملک وارد کند؟ آیا اینجا هم عرف بازار پاسخگو است؟
به نظرم یه کم در مورد تعمیرات «میان برد» مثل خرابی شیرآلات قدیمی یا فرسودگی طبیعی درها سکوت شده. بهتر نبود این موارد خاکستری هم روشن می شد؟
*[عبارت کمتر رایج: «میان برد» به جای موارد بین تعمیرات جزئی و اساسی]*
“حق با مالکه که تعمیرات اساسی رو بپردازه، اما تصور کن مستأجر یه هنرمند خلاقه که می خواد فضای خونه رو دگرگون کنه! چرا نباید بخشی از هزینه های تعمیرات رو در ازای تغییرات شخصی سازی شده تقبل کنه؟”
(با هیجان ادامه می دم:)
فکر کن مستأجری با سلیقه خاص، بخواد لوله کشی رو برای نصب یه سیستم آبیاری مدرن تغییر بده یا سیم کشی برق رو برای نورپردازی حرفه ای بهینه کنه. اینجا دیگه بحث “استهلاک طبیعی” نیست، بلکه یه سرمایه گذاری روی فضاسازیه! شاید بهتر باشه تو قراردادها یه بند انعطاف پذیر اضافه بشه: “اگر مستأجر بهبودی فراتر از تعمیرات معمول انجام داد، هزینه ها تقسیم شه!” اینطوری هم مالک ضرر نمی کنه، هم مستأجر حس مالکیت داره. چه هیجان انگیزه که قراردادها رو از حالت خشک بیرون بیاریم!
عالی بود، احسنت. 💯 💛 🙂
بریم برای بعدی.
این قسمت که می گوید «در قراردادهای اجاره، هزینه های مربوط به تعمیرات اساسی، زیرساختی و زیربنایی ساختمان، معمولاً بر عهده مالک قرار دارد» واقعاً قلب ماجراست! چون دقیقاً خط قرمزها رو مشخص می کنه و جلوی کلی بحث و جدل بی سرانجام رو می گیره. هیجان انگیزه که بالاخره یه مرجع شفاف وجود داره که می شه بهش استناد کرد!
حقیقتش رو بخواید، من یه مستأجر قدیمی ام و این تقسیم بندی های شیک روی کاغذ همیشه منو به خنده می ندازه. بله، تئوری ش قشنگه: مالک باید زیرساخت رو درست کنه، مستأجر هم چکه شیر رو بگیره. ولی تو دنیای واقعی، خط بین “تعمیرات اساسی” و “جزئی” انقدر باریکه که مالک با یه لبخند می گه: “این که چیزی نیست، خودتون می تونید درستش کنین!” و بعد می بینی تعمیر “جزئی” لوله کشی تبدیل به یه فاجعه مالی شده.
راستش رو بگم، من یه بار مجبور شدم هزینه تعویض کل سیم کشی برق رو بدهم چون مالک اصرار داشت “مشکل از کلید پریزهاست، نه سیستم اصلی!” و قانون هم معمولاً پشت مالک های زرنگ می ایسته. پس این جدول های زیبا رو باور نکنین؛ جنگ اجاره نشینی همیشه با یه قاشق چایخوری “ابهام قراردادی” و یه دنیا چانه زنی حل می شه!