موسیقی الکترونیک سبکی از موسیقی است که برای ساخت آن از ابزارها و فناوریهای الکترونیکی بهره میگیرند. در این سبک، معمولاً از سازهای معمولی و آکوستیک برای تولید صدا استفاده نمیشود. آنچه این موسیقی را از دیگر گونهها متمایز میکند، همان صدای متمایزی است که با دستگاههای الکترونیکی خلق میشود. برای آگاهی بیشتر در این زمینه، میتوانید ادامه مطلب را در وبلاگ ندابلاگ دنبال کنید.
موسیقی الکترونیک چیست ؟
به طور کلی، هر موسیقی که در ساخت یا تغییر آن از ابزارهای الکترونیکی یا الکترومکانیکی استفاده شده باشد، موسیقی الکترونیک نامیده میشود.
در این سبک، آهنگساز باید فرآیند پردازشی که بعداً روی ایده موسیقایی او انجام میشود را از پیش در نظر بگیرد و درباره آن تصمیم گیری کند. در نتیجه، اثر نهایی تا حدی بازتاب ارتباط بین آهنگساز و ابزارهای تولید موسیقی است.
از نمونههای سازهای الکترومکانیکی میتوان به تلهارمونیوم، ارگ هموند و گیتار الکتریک اشاره کرد. برای تولید صدای کاملاً الکترونیک نیز معمولاً از دستگاههایی مانند ترمین، سینثسایزر و رایانه استفاده میشود. موسیقی الکترونیک اغلب بدون کلام است.
در آغاز، این موسیقی بیشتر در حیطه موسیقی هنری و آوانگارد کاربرد داشت، اما از اواخر دهه ۶۰ میلادی و با ارزانتر شدن فناوریهای تولید صدا، موسیقی ساخته شده با روشهای الکترونیک به تدریج در میان عموم مردم گسترش یافت.
امروزه موسیقی الکترونیک گونهها و زیرسبکهای بسیار زیادی دارد؛ از موسیقی تجربی و هنری گرفته تا سبکهای رایج و پرطرفدار موسیقی رقص الکترونیک.
امکانات بالقوه نامحدودی برای پدید آوردن صدا
در این سبک موسیقی، آهنگساز از تواناییهای بیپایانی برای ساختن و کنترل صداها استفاده میکند. ابزارها و دستگاههای الکترونیکی به او این قدرت را میدهند که رنگ صدا، شدت و ضعف آن و همچنین زیروبمی نتها را با دقتی بسیار بالا و بیسابقه تنظیم کند.
دیگر لازم نیست آهنگساز فقط به تعداد محدودی نوازنده متکی باشد. در اینجا، آهنگساز و تنظیمکننده میتوانند مستقیماً و بدون نیاز به واسطه، ایدههای خود را عملی کنند. بنابراین، مسئولیت ایجاد تغییرات ظریف در ریتم، رنگ صوتی و شدت قطعه موسیقی، کاملاً بر عهده خود آنهاست.
صداهای به کار رفته ممکن است الکترونیکی باشند، یا از نویزها و صداهای مختلف گرفته شده باشند، یا حتی اجرای زنده نوازندگان. گاهی نیز نوازندگان با بخشی از موسیقی که قبلاً توسط خودشان ضبط شده و با روشهای الکترونیکی تغییر یافته، همنوازی میکنند یا به صورت دونوازی با آن میپردازند.
در این موسیقی، معمولاً از سازهای آکوستیک به شکل سنتی استفاده نمیشود. صداها یا از ابتدا توسط مدارهای الکترونیکی مانند سینتیسایزر تولید میشوند، یا با نمونهبرداری از صدای سازهای معمولی یا صدای انسان، و سپس پردازش دیجیتالی آن صداها به کمک نرمافزارها، در محدودههای فرکانسی غیرطبیعی قرار میگیرند. همچنین با افزودن افکتهای مختلف روی این نمونههای صوتی، صداهایی خلق میشوند که پیش از این هرگز شنیده نشدهاند.