یکی از پایهایترین نکات در یادگیری خواندن نتهای موسیقی، شناخت نشانههایی است که کنار نتها قرار میگیرند. دیز که گاهی به شکل علامت هشتگ دیده میشود، یکی از این نشانههای مهم است. آگاهی از کاربرد آن کمک میکند تا قطعات موسیقی را به شکل درست اجرا کنید. در این نوشته از وبلاگ ندابلاگ، بیشتر با علامت دیز و نقش آن در نتنویسی آشنا خواهیم شد.
علامت دیز، هشتگ نت ها
علامت دیز نشانهای است که وقتی کنار یک نت قرار میگیرد، صدای آن نت را نیمپرده کروماتیک بالا میبرد، یعنی آن را زیرتر میکند. این علامت در موسیقی به شکل «♯» نوشته میشود.
توجه داشته باشید که کاربرد علامت دیز با علامت بمل متفاوت است. همانطور که گفته شد، دیز صدا را نیمپرده زیرتر میکند، در حالی که علامت بمل برعکس عمل کرده و صدای نت را نیمپرده بمتر میکند.
علامت های مربوط به نیم پرده
علامتهای «بِمُل» و «دیز» برای تغییر دادن نیمپردهای صدا به کار میروند. شاید بپرسید این دو چه فرقی با هم دارند؟ تفاوت اصلی آنها در بم یا زیر شدن صدا است.
وقتی کنار یک نت علامت بِمُل قرار میگیرد، صدای آن نت نیمپرده بمتر میشود. برای مثال، اگر کنار نت «سی» علامت بمل باشد، آن را «سی بِمُل» مینوازیم.
اگر پیانو مینوازید، کلید سیاهِ سمت چپِ نت سی را فشار میدهید و اگر سازهایی مانند تار یا سهتار میزنید، پردهٔ «سی بمل» را میگیرید. به طور مشابه، اگر کنار نت «لا» علامت بمل باشد، باید نت «لا بمل» را اجرا کنید.
اما در مورد علامت دیز: اگر کنار نت «فا» علامت دیز قرار گیرد، باید نت «فا دیز» را بنوازید.
توجه داشته باشید که این علامتها هم میتوانند در ابتدای قطعه، کنار خطوط حامل قرار بگیرند و هم در میان قطعه، کنار یک نت خاص بیایند.
اگر در ابتدای قطعه باشند، تمام نتهای مشابه در کل قطعه به همان شکل اجرا میشوند. اما اگر کنار یک نت در میان قطعه قرار گیرند، فقط همان نت تغییر میکند.