اگر به دنبال شناخت سبکهای تازه در موسیقی هستید، یکی از سبکهایی که این روزها بسیار محبوب شده، سبک لوفای است. در این نوشته از وبلاگ ندابلاگ میخواهیم شما را بیشتر با این سبک موسیقی آشنا کنیم. پیشنهاد میکنیم تا پایان این مطلب با ما بمانید.
سبک موسیقی لو فای
این واژه، کوتاهشده عبارت Low Fidelity به معنی صدای بیدقت و با کیفیت پایین است. معمولاً از آن برای توصیف دستگاههای پخش قدیمی استفاده میشود که صداهایی همراه با نویز، اعوجاج و کیفیت نازل تولید میکردند.
به بیان دیگر، لو-فای یکی از سبکهای موسیقی است که زیرمجموعه سبک گلیچ محسوب میشود.
این سبک تنها از دهه ۱۹۹۰ به عنوان یک گونه موسیقایی محبوب شناخته شد؛ دورانی که گاهی به آن موسیقی «خودت انجام بده» یا DIY هم گفته میشد.
موسیقی لو-فای در سالهای اخیر (تقریباً از ۲۰۱۸ به بعد) محبوبیت زیادی پیدا کرده است. در این سبک، با استفاده از ابزارهای الکترونیکی ساده و گاهی سازهای آکوستیک مانند:
پیانو،
گیتار،
ساکسیفون
آثاری خاص خلق میشوند که عمداً کیفیت صوتی پایینی دارند و این ویژگی، ذات سبک لو-فای است.
این سبک معمولاً بر بیتهای بیکلام و ریتمهای تکراری تمرکز دارد.
بیشتر قطعات آن برای پخش در پسزمینه و همراهی فعالیتهایی مانند تمرکز، مطالعه، آرامش و استراحت مناسب هستند.
شاخصه های سبک لو فای
موسیقی لو-فای ویژگیهای منحصر به فردی دارد که با کمک آنها میتوان این سبک را تشخیص داد.
نکته مهمی که باید درباره لو-فای بدانید این است که این سبک فراگیر است و میتوان آن را با گونههای مختلف موسیقی مانند رپ، جاز، هیپهاپ و غیره ترکیب کرد.
بیشتر قطعههای لو-فای بدون کلام هستند و در آنها آواز یا متن شنیده نمیشود.
ضربآهنگ آرام و سرعت پایین از مشخصات بارز موسیقی لو-فای، به ویژه در زیرشاخه هیپهاپ آن است.
ویژگی دیگر این سبک، استفاده از تعداد محدودی ساز در هر قطعه است.
اغلب میتوان سازهای رایج در موسیقی جاز مانند پیانو و درامز را در آثار لو-فای شنید.
به کارگیری صداهای محیطی، دیالوگها یا قطعات کلامی نیز از دیگر مشخصههای مهم لو-فای است که برای افزایش تأثیرگذاری در قطعات استفاده میشود.
استفاده از دیالوگهای فیلم و سریال، بخشهای کلامی، قسمتهایی از سخنرانیهای انگیزشی یا تکههایی از یک آهنگ در موسیقی لو-فای بسیار معمول است.
آثار پر تکرار سبک لوفای
در کارهای لوفای، معمولاً صداهای روزمره و محیط اطراف ما به گوش میرسد. مثلاً ممکن است صدای وزش باد یا ریزش باران را بشنوید، یا صدای جیرجیرکها را در سکوت شب. گاهی هم صدای بازی بچهها، صحبتهای آرام از فاصلهای دور، یا قهقهههای شاد به گوش میرسد. صداهایی مثل تایپ کردن، نوشتن با قلم، یا مچاله کردن کاغذ نیز در آثار او شنیده میشود. گاهی هم صداهای پسزمینهای مثل برفک تلویزیون، نویز رادیو، غرش ترافیک، عبور ماشینها و قطارها، یا همهمه و هیاهوی جمعیت در کارهایش حضور دارند.