آندره ریو که نام کامل او آندره لیون ماری نیکولاس ریو است، در اول اکتبر سال ۱۹۴۹ در شهر ماستریخت متولد شد. او یک نوازنده ویولن و رهبر ارکستر اهل هلند است. شهرت اصلی او به خاطر تشکیل ارکستر یوهان اشتراوس است. در ادامه این نوشته، بیشتر با این موسیقیدان مشهور و توانا آشنا خواهید شد.
بیوگرافی آندره ریو و تولد در خانواده ای موسیقی دان
او از همان سالهای نخست زندگی با دنیای موسیقی انس گرفت. آندره در خانوادهای مسیحی چشم به جهان گشود که همه اعضای آن اهل موسیقی بودند. پدرش رهبر یک ارکستر بود و آندره از پنج سالگی نزد او آموختن پیانو و ویولن را آغاز کرد. در دوران نوجوانی، با نواختن قطعهای والس، استعداد و علاقه چشمگیرش را به همگان نشان داد. سالها بعد، او به عنوان نوازنده ویولن به ارکستر سمفونی لیمبورخ پیوست.
دریافت درجهٔ پریمیر پریکس
او آموزش ویلن خود را در کنسرواتوار سلطنتی شهر لیژ و نیز در آکادمی موسیقی ماستریخت پی گرفت. علاوه بر این، در آکادمی موسیقی بلژیک نزد آندره گرتلر شاگردی کرد و موفق شد بالاترین نشان علمی، یعنی مدرک پریمیر پریکس (Premier Prix)، را از کنسرواتوار سلطنتی بروکسل دریافت کند.
سرود مهتاب
آلبوم سرود مهتاب از برترین آثار آندره ریو به شمار میرود. او در سال ۱۹۸۷ ارکستر سمفونی یوهان اشتراوس را با تنها دوازده نوازنده پایهگذاری کرد، اما امروزه این گروه بین هشتاد تا صد و پنجاه موزیسین را در بر میگیرد.
آندره ریو به همراه ارکستر اشتراوس، آثار کلاسیک و موسیقی والس را به تورهای جهانی برد و نام آنها در میان موفقترین گروههای موسیقی کلاسیک جهان ثبت شده است. بازاجراهای او از قطعات کلاسیک مشهور، تاکنون حدود ده میلیون نسخه در سی کشور مختلف عرضه شده است.
او تلاش میکند تا در برنامههای ارکستر، علاوه بر قطعات کلاسیک، ملودیهای محلی و فولکلور را نیز جای دهد. این کار، اشارهای است به ریشههای فرهنگی و هویت مردمان گوناگون جهان.
استقبال پس از انتقاد
همانطور که پیشتر اشاره شد، در سال ۱۹۸۷ آندره ریو رهبری ارکستر یوهان اشتراوس را بر عهده گرفت که در آن زمان دوازده نوازنده عضو بودند. از آن پس، فصل تازهای در زندگی هنری این موسیقیدان آغاز شد.
او کمکم بخشهایی نمایشی و بصری را به برنامههای اجرایی ارکستر اضافه کرد.
منتقدان موسیقی خیلی زود واکنش نشان دادند و ریو را متهم کردند که آثار کلاسیک را به کالایی برای سرگرمی و نمایش تبدیل کرده است.
ریو در پاسخ به این انتقادات توضیح داد که خود ملودیها را تغییر نداده، بلکه فقط جلوههای دیداری را به کنسرتها افزوده است. برای نمونه، صحنه اجراهای او با دکورهای مجلل آراسته میشد و نوازندگان زن ارکستر نیز با لباسهای رسمی و زیبا حاضر میشدند.
به مرور زمان، مخاطبان به این شیوه تازه در ارائه موسیقی کلاسیک خو گرفتند و کنسرتهای ارکستر یوهان اشتراوس محبوبیت گستردهتری پیدا کرد.