آر اند بی، یکی از سبکهای موسیقی غربی است که ریشه در ریتم اند بلوز دارد. در این نوشته از وبلاگ ندابلاگ میخواهیم شما را بیشتر با این سبک موسیقی آشنا کنیم. تا پایان این مطلب با ما همراه بمانید.
سبک موسیقی آر اند بی
این سبک موسیقی در دهه ۱۹۹۰ به وجود آمد و تلفیقی از صداهای سول، فانک و هیپ هاپ است.
در حقیقت، این سبک یکی از گونههای محبوب و جذاب موسیقی است که از آهنگهای جاز، بلوز و گاسپل نیز تأثیر پذیرفته است.
پس از چند دهه، سبک آراندبی از موسیقی راک فاصله گرفت. موسیقی آراندبی امروزی معمولاً با صدای کیبورد، سینتیسایزر، خطهای بیس قوی و ریتمهای یکنواخت و گرد درامز شناخته میشود و از این نظر، شباهت بیشتری به موسیقی هیپ هاپ دارد تا راک.
ترانههای آراندبی مدرن اغلب در ردههای بالای جدولهای فروش قرار میگیرند و این سبک را به یکی از پرفروشترین گونههای موسیقی در صنعت امروز تبدیل کردهاند.
از خوانندگان بسیار مشهور و موفق این سبک میتوان مایکل جکسون، استیوی واندر، ویتنی هیوستون، ماریا کری و بیانسه را نام برد.
شاخصه های اصلی سبک موسیقی آر اند بی (R&B)
سبک آراندبی ویژگیهای منحصربهفردی دارد و ریتم و حالوهوای آن با دیگر گونههای موسیقی تفاوت دارد.
این سبک بهطور چشمگیری از موسیقی سول و رپ تأثیر گرفته است.
ویژگیهایی که آراندبی را از سبکهای دیگر جدا میکند شامل موارد زیر است: گروو (حالوهوای ریتمیک)، تیمبر (کیفیت رنگ صدا) که به هنرمندان این سبک اجازه میدهد گاه با صدایی نرم و یکدست و گاه با صدایی تند و پرسروصدا اجرا کنند.
خوانندگان آراندبی معمولاً صدایی غنی و پُردامنه دارند.
در بعضی قطعههای این سبک، تکنیک «سؤال و جواب» آوازی به کار میرود. مصرعهای شعر، ریتمها و نتها گاه تکرار میشوند. همچنین درآمیختگی نزدیک سازها در این موسیقی، تشخیص ساز جداگانه در هر لحظه را دشوار میسازد.
تاریخچه موسیقی آر اند بی
این سبک در واقع از موسیقی پربار و گوناگون سیاهپوستان آمریکا الهام گرفته شده که در دهههای چهل و پنجاه میلادی پدید آمد.
عبارت ریتم اند بلوز که بعدها به نام آراندبی شناخته شد، نخستین بار توسط فردی به نام جری وکسلر در سال ۱۹۴۸ در یک آگهی تبلیغاتی در یکی از مجلههای موسیقی آمریکا مطرح شد.
او میخواست به جای عبارت “موسیقی نژادی” که به موسیقی جامعه سیاهپوستان آمریکا گفته میشد، از این واژه جدید استفاده کند.
جری وکسلر باور داشت که پس از جنگ جهانی دوم، آن اصطلاح قدیمی توهینآمیز و نادرست به شمار میرفت.
در آغاز دهه ۱۹۵۰، این واژه سبکهای دیگری مانند جامپ بلوز و گونههای نخستین راک اند رول را نیز شامل میشد. اما آنچه امروز بیشتر از همه آراندبی نامیده میشود، شامل سبکهایی مانند ریتم اند بلوز اولیه، دو-واپ و آراندبی نیواورلئان است.
تغییر گستره استفاده از اصطلاح R&B
با آغاز محبوبیت سبک هیپهاپ در دهه ۱۹۹۰، دیگر آن دامنه وسیعی که پیشتر واژه «ریتم اند بلوز» برای توصیف انواع موسیقی سیاهپوستان آمریکا به کار میرفت، کاربرد خود را از دست داد.
اگرچه این سبک موسیقی به رشد خود در کنار هیپهاپ ادامه داد، اما گاهی تأثیر آن در قالب ژانرهای تلفیقی جدیدی مانند «نیو جَک سوئینگ» دیده میشد.
سبکهای ریتم اند بلوز، سول و فانک با الهام از موسیقی آمریکا، به شکلگیری سبکهای دیگری مانند «ریتم اند بلوز بریتانیایی»، «سول لاتین» و «آفروبیت» کمک کردند.
ریتم اند بلوز تأثیر چشمگیری نیز بر موسیقی پاپ و دیسکو گذاشت. جالب است که هر دو عبارت «ریتم اند بلوز» و مخفف آن «آراندبی» برای اولین بار در اواخر دهه ۱۹۴۰ توسط فعالان بازار موسیقی برای اشاره به موسیقی سیاهان آمریکا رواج یافت.
این اصطلاح جایگزین عبارت «موسیقی نژادی» شد که تا آن زمان برای توصیف موسیقی محبوب سیاهپوستان آمریکا استفاده میشد. اما بعدها شکل مخفف آن عمدتاً برای اشاره به گونه مدرن آراندبی به کار رفت.
علاوه بر این، امروزه این دیدگاه که آراندبی شامل سول و فانک میشود، دیگر پذیرفته نیست و آن را یک سبک کاملاً مستقل میدانند.
نکته روشن، سردرگمی زیادی است که تاریخچه نمودارهای مجله بیلبورد برای شنوندگان ایجاد کرده است.
در هر صورت، امروزه اصطلاح آراندبی بیشتر به شکل امروزی آن اشاره دارد و کمتر به نمونههای اولیه این سبک در دهههای آغازینش مربوط میشود.