بیوگرافی ارسلان کامکار

ارسلان کامکار

ارسلان کامکار نوازنده‌ی عود و ویولن است و همچنین به ساخت آهنگ هم می‌پردازد. در ادامه، در این نوشته از وبلاگ ندابلاگ، بیشتر با زندگی و کارهای او آشنا خواهید شد.

بیوگرافی ارسلان کامکار

ارسلان کامکار در دومین روز دی‌ماه ۱۳۳۹ در شهر سنندج چشم به جهان گشود. او نخستین درس‌های موسیقی را از پدرش، حسن کامکار، آموخت. از همان سال‌های کودکی در زادگاهش، در کنار گروه‌های موسیقی که تحت سرپرستی پدرش بودند، به روی صحنه می‌رفت و به اجرا می‌پرداخت.

پس از گذشت چند سال، ارسلان کامکار به تهران رفت و تحصیل در رشته موسیقی را در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران پی گرفت.

همکاری با ارکستر سمفونیک تهران

او پس از پایان تحصیلات موسیقی، به عنوان نوازنده ویولن، همکاری خود را با ارکستر سمفونیک تهران شروع کرد. در حال حاضر او یکی از اعضای این ارکستر و رهبر گروه نوازندگان آن است.
همچنین او به صورت همزمان، رهبر ارکستر فیلارمونیک کردستان نیز هست. ارسلان کامکار به خاطر کارهای ارزشمند هنری‌اش، در سال ۱۳۹۲ موفق به دریافت مدرک درجه یک هنری شد.
به دلیل استعداد چشمگیری که در موسیقی دارد، کلاس‌های آموزشی او همواره از پرطرفدارترین کلاس‌های موسیقی هستند. از میان شاگردان سرشناس او می‌توان به مریم ابراهیم‌پور، روزبه بختیاری، سینا جهان‌آبادی و گلریز زربخش اشاره کرد.
در حقیقت استعداد موسیقایی ارسلان کامکار تنها به عرصه موسیقی بزرگسالان محدود نمی‌شود. او آثاری نیز در زمینه موسیقی کودک خلق کرده است که از جمله آنها می‌توان به موسیقی متن نمایش‌های «سبز در سبز»، «بابابزرگ و ترب»، «شش جوجه کلاغ و روباه»، «کارآگاه ۲» و همچنین موسیقی فیلم «تنبل قهرمان» اشاره کرد.

فعالیت های موسیقی ارسلان کامکار

ارسلان کامکار در نواختن ویولون کلاسیک و بربط مهارت بالایی دارد و در نوازندگی عود نیز بسیار توانمند است و این ساز را به صورت تخصصی می‌نوازد. او رهبری دو ارکستر سمفونیک بزرگ را بر عهده دارد و همچنین از اعضای اصلی گروه کامکارها است که توسط پدرش مدیریت می‌شود.

از نواختن ساز عود تا ویولون

ارسلان کامکار نخستین فرد در خانواده‌ی هنرمند کامکارهاست که هم یک ساز ایرانی به نام عود و هم یک ساز غربی به نام ویولون را می‌نوازد.
وقتی از او درباره‌ی علت نواختن این دو ساز می‌پرسند، توضیح می‌دهد که این انتخاب تحت تأثیر پدرش بوده است. ساز تخصصی پدر او ویولون بود و خودش به طور مستقیم شیوه‌ی نواختن ویولون ایرانی را به سبک استاد صبا به ارسلان آموخت.

ارسلان کامکار
از آنجا که در آن زمان، چندین نوازنده ویولون در گروه ما حضور داشتند، من تصمیم گرفتم ساز عود را یاد بگیرم و نواختن آن را آغاز کنم.
پس از انقلاب اسلامی، به ارکستر سمفونیک تهران پیوستم و در آنجا ویولون کلاسیک می‌نواختم. همزمان، در گروه خودمان نیز به نواختن عود ادامه می‌دادم.

برخی از کارهای ارسلان کامکار عبارتند از: به یاد علی اصغر کردستانی، زردی خزان، سوئیت سمفونیک افسانه سرزمین پدری ام، سرود ایران، شوریده دل، سوئیت سمفونیک کردی، کنسرتینو کمانچه (با همکاری اردشیر کامکار)، شباهنگام (با همکاری هوشنگ کامکار روی اشعار نیما یوشیج)، جادۀ ابریشم، موسیقی متن فیلم مادر (به کارگردانی علی حاتمی)، موسیقی متن فیلم آواز های سرزمین مادری ام (به کارگردانی بهمن قبادی)، آلبوم خاک، نغمۀ خراسانی، نغمۀ صلح و آلبوم ئه وین.

او برای کودکان نیز آهنگ‌سازی کرده است، از جمله موسیقی نمایش‌های سبزدرسبز، شش جوجه کلاغ و روباه، کارآگاه ۲، بابا بزرگ و تُرُب و موسیقی فیلم تنبلِ قهرمان که همه این آثار را بهروز غریب پور کارگردانی کرده است.

اگه حال کردی این پست رو با دوستات به اشتراک بذار:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *