اریک ساتی، موسیقیدان اهل فرانسه، به خاطر نگاه ویژه و روش نوآورانهاش در آهنگسازی بسیار شناخته شده است. در این نوشته از وبلاگ ندابلاگ، همراه ما باشید تا با این هنرمند نامدار فرانسوی بیشتر آشنا شوید.
تولد، کودکی و شروع موسیقی
اریک ساتی در هفدهم ماه می سال ۱۸۶۶ در شهر هانفلور نرماندی به دنیا آمد و فرزند اول خانواده بود. او در سال ۱۸۷۴ نزد معلم ارگ محلی، گوستاو وینو، شروع به یادگیری موسیقی کرد. پنج سال بعد، نامادریش او را در کلاسهای ابتدایی پیانوِ کنسرواتوار پاریس ثبت نام کرد. اما ساتی اصلاً به کنسرواتوار علاقهای نداشت. معلمانش باور داشتند که بااینکه استعداد دارد، ولی بسیار تنبل است و در نهایت به دلیل نتایج ضعیف، در سال ۱۸۸۲ از آنجا اخراج شد. سه سال بعد، دوباره به کنسرواتوار بازگشت، ولی این بار هم نتوانست نظر مثبت استادان را جلب کند. بنابراین در سال ۱۸۸۶ به ارتش پیوست. پس از پایان خدمت سربازی، در کافهها به عنوان نوازنده پیانو مشغول به کار شد.
سبک نامتعارف اریک ساتی
موسیقی اریک ساتی، در واقع یک شکست بزرگ و واضح با سبک رمانتیک قرن نوزدهم در فرانسه محسوب میشود. همچنین، این موسیقی در مقابل کارهای کلود دبوسی نیز قرار میگیرد. سبک ساتی طوری بود که از قالبهای قدیمی، احساسات شدید و تظاهر دوری میکرد و بیشتر به سمت یک حالت شوخ و طنز میرفت.
جای تعجب نیست که حتی نام قطعههای او هم عجیب و غیرمعمولی بودند؛ مثلاً سه قطعه به شکل گلابی. این علاقه ساتی به نوآوری و پیشرو بودن، در خود نتهایی که مینوشت هم دیده میشد؛ چون بعضی از کارهای او حتی بدون میزانبار و بدون کلید نتنویسی شدهاند!
دیدگاه جامعه موسیقی به ساتی
خیلی از موسیقیدانها، شوخیها و کارهای غیرجدی اریک ساتی را نوعی بیاحترامی میدانستند و به ایدههای تازهاش در موسیقی توجهی نمیکردند؛ به همین خاطر او را نادیده گرفتند. اما در مقابل، آهنگسازان بزرگی مانند داریوس میو، موریس راول و بهویژه کلود دبوسی، از او قدردانی میکردند. ساتی نهتنها بر موسیقیدانان فرانسوی آغاز قرن بیستم، بلکه بر جریان نئوکلاسیک بعدی نیز تأثیر چشمگیری گذاشت.