این ضربالمثل برای توصیف آدمهایی به کار میرود که بسیار سرسخت و لجباز هستند و هیچکس نمیتواند حرف خود را به آنها ثابت کند یا نظرشان را تغییر دهد.
در گذشته در شهر قزوین، سنگهایی مخصوصی وجود داشت که مردم از آن برای صیقل دادن و ساییدن پاهایشان استفاده میکردند. این سنگها آنقدر سفت و محکم بودند که به مرور زمان، خودشان کاملاً صاف و صیقلی میشدند، اما پینههای سفت پا را نیز به خوبی از بین میبردند.
بنابراین، وقتی کسی را به “سنگ پای قزوین” تشبیه میکنند، منظور این است که شخصیت او آنقدر سخت و مقاوم است که در برابر هر استدلال و صحبتی مانند یک سنگ سفت ایستادگی میکند و کوتاه نمیآید.

در این نوشته، میخواهیم با هم معنی و مفهوم اصلی یک ضربالمثل قدیمی و ایرانی را بررسی کنیم. لطفاً تا پایان این مطلب همراه ما باشید.
برای اینکه مفهوم این ضربالمثل را بهتر بفهمیم، ابتدا باید بدانیم سنگ پا چیست و چه کاربردی دارد.
سنگ پا چیست؟
سنگ پا نوعی سنگ است که از سرد شدن مواد مذاب آتشفشانها به وجود میآید. وقتی این سنگها از دهانه آتشفشان خارج میشوند، گازهایی تولید میکنند که سبب ایجاد حفرههای ریز درون سنگ میشود.
اما چرا اسم آن را سنگ پا گذاشتهاند؟
دلیلش این است که به خاطر سطح سفت و زبری که دارد، برای ساییدن پوستهای مرده و خشک کف پا به کار میرود.
معنی رو که نیست سنگ پای قزوینه یعنی چه؟
1- یعنی فردی بسیار بیپروا و بیحیا است.
2- سنگ پا سفت و سخت است و شکلش عوض نمیشود؛ این مثل را برای کسانی به کار میبرند که حرف حق را قبول نمیکنند و انعطاف ندارند. حتی به افرادی که از فضولی کردن یا حرفهای بیفایده دست برنمیدارند نیز این ضربالمثل گفته میشود.
3- یعنی در هر کاری دخالت میکند و کنار نمیکشد.
