این ضربالمثل برای کسانی به کار میرود که در کارهایشان برنامهریزی درستی ندارند و بدون فکر و تدبیر عمل میکنند. این افراد معمولاً برای آینده و نتیجه کارشان اهمیت چندانی قائل نیستند و فقط میخواهند کاری را انجام دهند، بدون اینکه مسیر درست و منطقی آن را در نظر بگیرند.
میتوان گفت این افراد مانند کسی هستند که بارش را بسته و راه افتاده، اما نمیداند دقیقاً به کجا میرود. هدف مشخصی ندارد و فقط “به هر جهت” حرکت میکند. این روش معمولاً به نتیجه مطلوب و خوبی نمیرسد، زیرا موفقیت نیازمند برنامهریزی، هدفگذاری و انتخاب مسیر درست است.
در مقابل این روش، افراد عاقل و دوراندیش قرار دارند. این گروه قبل از شروع هر کاری، خوب فکر میکنند، جوانب مختلف را میسنجند و سپس با یک نقشه راه دقیق، حرکت خود را آغاز میکنند. آنها میدانند که “بار” زندگیشان را باید به “جهت” درستی ببرند تا به مقصد برسند.

در این نوشته میخواهیم با هم معنی و مفهوم اصلی این ضربالمثل کهن ایرانی را بررسی کنیم. لطفاً تا پایان این مطلب با نداوبلاگ همراه باشید.
معنی باری به هر جهت چیست؟
واژه “باری” معانی گوناگونی دارد؛ مانند: حداقل، در هر صورت، باریک و موارد دیگر.
۱. این واژه به افرادی گفته میشود که کارهایشان را با بیحوصلگی و بدون هدف مشخصی انجام میدهند. آنها خود را با جریان زندگی میبرند، بدون اینکه تلاشی برای زندگی هدفمند داشته باشند.
۲. یعنی شخص در هر شرایطی کارها را فقط برای تمام کردنشان انجام میدهد، نه برای اینکه نتیجهی باکیفیتی ارائه کند.
۳. فرض کنید وظیفهای را به یکی از اعضای گروهتان سپردهاید. پس از مدتی متوجه میشوید که او به کارش اهمیت نمیدهد و همه چیز را با بیدقتی و شتابزده انجام میدهد. در این حالت دیگران میگویند: فلانی “باری به هر جهت” است. کارهایش نظم و پایانی ندارد و مشخص نیست چه میکند.
۴. یعنی در انجام هر کاری سستی و بیحوصلگی نشان دادن و کاری را بدون انگیزه و اشتیاق انجام دادن، به گونهای که نتیجهی آن رضایت خود فرد و دیگران را جلب نمیکند.
۵. این اصطلاح بیشتر برای کسانی به کار میرود که نمیدانند به چه دلیل زندگی میکنند. هر روز به سمت جدیدی کشیده میشوند، اما برای هیچکدام از این جهتها اشتیاق واقعی ندارند.
پیشنهاد: ضربالمثلهای بیشتری بخوانید.
اختصاصی–ندابلاگ
