گاهی یک تغییر کوچک در برنامه روزانه می‌تواند همه چیز را به هم بریزد. این همان مفهومی است که در ضرب‌المثل “ترک عادت موجب مرض است” نهفته است.
همه ما کارهایی داریم که هر روز به طور خودکار انجام می‌دهیم، مثل نوشیدن چای در ساعت خاصی از روز یا پیاده‌روی عصرگاهی. وقتی به دلیلی مجبور می‌شویم یکی از این عادت‌ها را کنار بگذاریم، گاهی احساس ناراحتی و بی‌قراری می‌کنیم. انگار چیزی در زندگی‌مان کم شده است.
این ضرب‌المثل می‌گوید که تغییر دادن عادت‌های قدیمی می‌تواند برای ما استرس‌زا باشد و حتی گاهی باعث احساس ناخوشی و آشفتگی شود. البته این موضوع به معنای بد بودن تغییر نیست، بلکه نشان می‌دهد که انسان‌ها به روال عادی زندگی عادت می‌کنند و وقتی این روال تغییر می‌کند، نیاز به زمان دارند تا خود را با شرایط جدید وفق دهند.
پس اگر زمانی تصمیم گرفتید عادتی را ترک کنید و در روزهای اول احساس ناخوشایندی داشتید، بدانید که این یک واکنش طبیعی است و با گذشت زمان از بین خواهد رفت.
در این نوشته می‌خواهیم ببینیم این ضرب‌المثل کهن ایرانی چه معنایی دارد و از کجا آمده است. با ما همراه باشید تا با هم مفهوم اصلی این عبارت را بررسی کنیم.
معنی ترک عادت موجب مرض است چیست؟
وقتی فردی یک کار را بارها و بارها در شرایط مختلف انجام می‌دهد، به تدریج به آن عمل عادت می‌کند. این عادت می‌تواند مثبت باشد یا منفی.
۱- کنار گذاشتن عادت‌ها برای انسان کار دشواری است و گاهی ممکن است باعث ناراحتی‌های روحی یا جسمی شود.
۲- معمولاً این ضرب‌المثل در مورد کسی به کار می‌رود که عادت‌های نادرستی دارد و شخصی از او می‌خواهد که آن کار را کنار بگذارد. اما دیگران که می‌دانند او نمی‌تواند این کار را انجام دهد، این مثل را به کار می‌برند؛ یعنی نباید انتظار داشته باشی که به حرف تو گوش کند، چون مدت‌هاست به این رفتار ناپسند عادت کرده است.
۳- گاهی هم کسی که به کاری علاقه دارد و به آن خو گرفته، وقتی دیگران از او می‌خواهند آن را ترک کند، این ضرب‌المثل را بیان می‌کند.
۴- شاید ترک یک عادت، به‌ویژه برای کسانی که سال‌هاست آن را دارند، بسیار سخت باشد؛ اما اگر عادت بدی باشد، قطعاً پس از ترک آن، فواید زیادی برای فرد خواهد داشت، هرچند که کنار گذاشتن عادت آسان نیست!
مثلاً کسی که عادت دارد هر روز چای بخورد و بدون آن زندگی برایش سخت است، اگر تصمیم بگیرد چای را ترک کند، هر روز فقدان آن را احساس می‌کند و بر اساس عادت قبلی، ناخودآگاه به سمت کتری و سماور می‌رود. اما اگر اراده محکمی برای ترک داشته باشد، به خود قول می‌دهد که اصلاً چای نخورد.
حالا اگر این فرد در جمعی کنار خانواده یا دوستانش باشد و همه مشغول نوشیدن چای شوند، قطعاً برایش دشوار است که آن‌ها را در حال چای خوردن ببیند و خودش نخورد. اگر این شرایط ادامه پیدا کند، ممکن است فرد دچار افسردگی شود. به همین دلیل می‌گویند: “ترک عادت موجب مرض است”!
پیشنهاد: ضرب‌المثل‌های بیشتری بخوانید.
اختصاصی– ندابلاگ