بیوگرافی و زندگینامه سیامک انصاری

بیوگرافی سیامک انصاری

سیامک انصاری، بازیگر سرشناس، کارگردان با‌ابتکار و مجری توانای رسانه‌های ایران، در دوازدهم مرداد ۱۳۴۷ در ایران به دنیا آمد. او با بازی در کارهای سینمایی و تلویزیونی فراوان، توانسته جایگاه خاصی در میان دوستداران هنر نمایش پیدا کند و به یکی از چهره‌های نام‌آشنا در عرصه سرگرمی ایران تبدیل شود.

در بزرگ ترین قرعه کشی های ایران شرکت کنید!

منوی دسترسی سریع

**خلاصه‌ای از زندگی**
در این بخش، نگاهی کوتاه و کلی به مسیر زندگی و مهم‌ترین رویدادهای آن خواهیم داشت.

**درباره زندگی**
در اینجا، داستان زندگی از آغاز تا به امروز، با جزئیات بیشتری بیان می‌شود.

**پیمان زناشویی**
این قسمت به شرح چگونگی تشکیل خانواده و همسرگزینی می‌پردازد.

**حضور در فضای مجازی**
صفحات و کانال‌های رسمی برای تعامل با مخاطبان در پلتفرم‌های مختلف در این بخش معرفی شده‌اند.

**عرصه فعالیت حرفه‌ای**
این بخش به تشریح مسیر کاری، آثار تولیدشده و سبک و سیاق فعالیت‌های هنری اختصاص دارد.

**فهرست آثار سینمایی**
تمامی فیلم‌ها و پروژه‌های تصویری که در آن‌ها حضور داشته‌ام، به ترتیب زمانی در اینجا فهرست شده‌اند.

**دستاوردها و تقدیرها**
جایزه‌ها، رتبه‌ها و افتخاراتی که در طول دوران فعالیت‌ام کسب کرده‌ام، در این بخش گردآوری شده است.

**گفت‌وگوها**
متن یا ویدئوی مصاحبه‌ها و گفت‌وگوهای انجام‌شده با رسانه‌های مختلف در اینجا قابل دسترسی است.

خلاصه زندگینامه

نام: سیامک
نام خانوادگی: انصاری
تاریخ تولد: ۱۲ مرداد ۱۳۴۷ (سن: ۵۶ سال)
محل تولد: تهران، ایران
وضعیت تأهل: مجرد
تحصیلات: کارشناسی در رشته نمایش و تلویزیون
ملیت: ایرانی
دانشگاه: دانشگاه آزاد اسلامی
حرفه‌ها: بازیگر، کارگردان و مجری
سال‌های فعالیت: از سال ۱۳۶۸ تا امروز
همسر سابق: طناز هادیان (ازدواج: ۱۳۹۰، جدایی: ۱۳۹۷)

زندگینامه

زندگی شخصی و خانوادگی:

سیامک انصاری، بازیگر و کارگردان ایرانی، در دوازدهم مردادماه ۱۳۴۷ در خیابان بهار تهران متولد شد. پدرش در زمینه خرید و فروش فرش فعالیت داشت و مادرش خانهدار بود. او دو خواهر و دو برادر دارد که متأسفانه برادر کوچک‌ترش بر اثر بیماری سرطان در سال ۱۳۸۲ از دنیا رفت. سیامک در برنامه نوروزی سال ۱۳۹۷ که از شبکه سه پخش شد، گفته است که اصالتاً تهرانی است.

سیامک انصاری بیشتر به خاطر بازی در مجموعه‌های طنز و خنده‌دار تلویزیون شناخته می‌شود و به عنوان یک چهره کمدی در بین مردم محبوبیت دارد. با این حال، در چند فیلم سینمایی جدی و غیرکمدی هم ایفای نقش کرده است. او در بیشتر کارهای مهران مدیری نیز حضور داشته است.

در کارنامه هنری سیامک انصاری، فعالیت‌های گوناگونی دیده می‌شود: بازیگری در تئاتر و سینما، کارگردانی چهل نمایش در دوران دانشجویی و همچنین بازی در سه فیلم کوتاه تجربی.

تحصیلات:

این بازیگر ایرانی، تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع کارشناسی در رشته‌ی نمایش و تلویزیون به پایان رساند. او این دوره را در دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز گذرانده است.

فروش عتیقه جات:

سیامک انصاری علاوه‌ی بازیگری، در زمینه‌ی اجرا هم فعالیت دارد. نکته‌ی جالب درباره‌ی این بازیگر ایرانی این است که او همزمان با کار هنری، به فروش اجناس قیمتی و عتیقه نیز مشغول است. این شغل او به کار پدرش بسیار نزدیک است. سیامک انصاری و همسرش یک گالری برای عرضه‌ی وسایل قدیمی و ارزشمند افتتاح کردند و به گفته‌ی خودش، همسرش ایده‌دهنده و مشوق اصلی این کار بوده است.
پس از ازدواج و شروع زندگی مشترک، به معماری داخلی و طراحی دکوراسیون علاقه‌مند شدم. از آنجا که من بازیگر بودم، به دنبال شغل دوم نمی‌گشتم؛ اما پیگیری‌ها و تشویق‌های همسرم باعث شد که یک گالری راه‌اندازی کنیم و پس از گردآوری اشیای قدیمی و باارزش، آن‌ها را در این گالری به فروش برسانیم.

روحیه برای کار کمدی:

به نظر من زندگی خیلی سخت و پیچیده نیست. برای همین تصمیم گرفتم کار طنز انجام بدهم و این یک انتخاب کاملاً شخصی بود. چون احساس می‌کنم روحیه من به دنیای شوخ‌طبعی و کمدی نزدیک‌تر است.

پیانو نوازی:

سیامک انصاری از وقتی بچه بود، به موسیقی علاقه پیدا کرد. او از همان سنین کم، شروع به یادگیری پیانو کرد و سال‌ها به تمرین این ساز ادامه داد. امروز هم او یکی از نوازندگان ماهر پیانو است و برای آرامش روح و روان خود، موسیقی می‌نوازد.

همکلاسی های مشهور:

سیامک انصاری در دوران تحصیلش در مدرسه‌ای به نام روش نو، همکلاسی هنرمندانی مانند پیمان معادی، علیرضا عصار و چند نفر دیگر بود. آن‌ها با هم درس می‌خواندند و بعدها هر یک به دنیای هنر وارد شدند و در این زمینه فعالیت کردند.

حسرت بازی:

تا به حال هیچ وقت پیش نیامده که بخواهم در نقشی خاص از یک فیلم ایرانی یا خارجی بازی کنم. حتی هیچ وقت به بازی دیگران حسادت نکرده‌ام یا افسوس نخورده‌ام. اما در مورد تئاتر، این حس را تجربه کرده‌ام. زمانی که نمایش “شکلک” به کارگردانی آقای کیومرث مرادی و نوشته نغمه ثمین روی صحنه رفت، واقعاً دوست داشتم فرصتی پیش می‌آمد تا بتوانم نقش حسن شکلک را بازی کنم. من علاقه زیادی به این نمایشنامه داشتم.

کار گلیم و فرش:

سیامک انصاری در یک گفت‌وگوی اینترنتی شرکت کرد و گفت: پدر من سی‌وپنج سال فرش فروشی کرد و در این سال‌ها، فرش‌های زیادی به آلمان فرستاد. به همین خاطر می‌گویم که اگر بازیگر نمی‌شدم، حتماً در کار فروش فرش و گلیم و محصولات دیگر بودم. پدر سیامک، مرحوم حاج محمد انصاری، از بازرگانان فرش در تهران بود و کارهای بزرگی در زمینه تولید و فرستادن فرش و گلیم به کشورهای دیگر انجام می‌داد. من در دوران دبیرستان، بیشتر اوقات پیش پدرم بودم و در کارها به او کمک می‌کردم. اما وقتی وارد دنیای هنر شدم، به کلی از این کار جدا شدم.

بازی با پلی استیشن:

یکی از کارهایی که سیامک انصاری بسیار دوست دارد و همیشه در برنامه روزانه‌اش جای دارد، بازی کردن با بازی‌های رایانه‌ای است. این علاقه در همسر او هم دیده می‌شود و آن دو اغلب با هم به بازی می‌پردازند.

رابطه با مهران مدیری:

همکاری من و مهران مدیری تا امروز ادامه داشته، فقط به این دلیل که وقتی باهم کار می‌کنیم، واقعاً از آن لذت می‌بریم و هر دو لحظات خوبی را کنار هم سپری می‌کنیم. به نظرم هر کسی دوست دارد در چنین فضایی کار کند؛ جایی که وقتی با دیگران همکاری می‌کند، احساس راحتی و آرامش داشته باشد.

تصمیم به مهاجرت:

پیش از اینکه سیامک انصاری به مجموعه پاورچین بپیوندد، همه مقدمات لازم برای نقل مکان به یک کشور خارجی را فراهم کرده بود. از آنجایی که زمان کمی از از دست دادن برادرش گذشته بود، این بازیگر محبوب کمدی از نظر روحی در وضعیت پریشانی قرار داشت و تصمیم گرفته بود ایران را ترک کند. اما وقتی جواد رضویان در یک تماس تلفنی به او خبر داد که یک پروژه هنری در حال شکل‌گیری است و از او دعوت کرد به گروه بپیوندد، سیامک نزد آنان رفت و پذیرفت در این کار نقش ایفا کند. این‌طور شد که او در ایران ماند و به زندگی و کارش ادامه داد.

از نگاه دیگران:

در یک روز معمولی، شقایق دهقان در اینستاگرام خود مطلبی نوشت و در آن به همکارش سیامک انصاری تبریک گفت. او اشاره کرد که بیش از بیست سال پیش، وقتی سیامک در حال تمرین تئاتر بود، ناگهان خبر فوت برادر نوزده‌ساله‌اش را به او دادند. با این وجود، او تمرین را رها نکرد و تا پایان کار حاضر شد. این رفتار سیامک انصاری، درسی بزرگ از مسئولیت‌پذیری و هنرمندی بود که برای همه دوستان و همکارانش جاودانه شد.

خاصیت گذشت زمان:

مدتی بود که فکر می‌کردم بازیگری برای من، علاوه بر یک کار، نوعی سرگرمی هم هست. اما گذر زمان باعث شد بازیگری به شغل اصلی من تبدیل شود. با این حال، جدی شدن این کار و نگاه دیگران، باعث نشد دوران شیرین و پرانرژی هنرپیشگی‌ام به کاری سخت و بی‌روح تبدیل شود. زیرا اگر عشق و علاقه‌ای در این راه دیده می‌شود، فقط به خاطر همان لحظات شاد و آرامبخش است. در واقع، دقیقاً همان زمان‌هایی است که در آن احساس سبکی و راحتی می‌کنم.

ازدواج

سیامک انصاری و طناز هادیان با یکدیگر ازدواج کردند و زندگی جدیدی را در کنار هم شروع کردند. همسر سیامک، طناز، در رشته‌های معماری و برنامه‌نویسی کامپیوتر تحصیلات دانشگاهی خود را به پایان رسانده و در حوزه‌ی هنری فعالیتی ندارد. در ادامه، داستان چگونگی آشنا شدن و ازدواج این زوج را می‌خوانیم.

نحوه آشنایی با همسر و ازدواج:

سیامک انصاری در سن ۴۲ سالگی، یعنی در سال ۱۳۹۱، با طناز هادیان پیمان زناشویی بست. همسرش از دوستان و آشنایان نزدیک خانواده بود و به همین دلیل این ازدواج به شکلی طبیعی و بدون برنامه‌ریزی قبلی انجام شد.
طناز هادیان در مصاحبه‌ای درباره چگونگی آشنایی و ازدواجشان گفته است: آن دو در چندین دیدار و مجالس مختلف با هم برخورد داشتند و به تدریج بینشان علاقه و محبت شکل گرفت که در نهایت به ازدواج ختم شد.
او در ادامه بیان کرده: «من و سیامک هیچ‌کدام در آن زمان قصد ازدواج و تشکیل خانواده نداشتیم. به باور من، ازدواج حاصل یک فرآیند احساسی است. بنابراین باید ابتدا آن تمایل و کشش درونی در فرد به وجود آید. زندگی مشترک نیز ترکیبی از احساس مسئولیت، وابستگی عاطفی و محبت است. به طور کلی، وقتی کسی ازدواج می‌کند، باید همزمان به وظایف، مسئولیت‌ها و احساسات خود به طور کامل رسیدگی کند.»

طلاق و جدا شدن از همسرش:

متأسفانه زندگی مشترک سیامک انصاری و طناز هادیان دوام نیاورد و سرانجام در سال ۱۳۹۷، این دو بدون داشتن فرزند، از هم جدا شدند.

سیامک انصاری در شبکه های اجتماعی

اینستاگرام:

siamakansari_ir@

شبکه اجتماعی ایکس (x) توییتر سابق:

siamakansarii@

زندگی هنری

نحوه ورود به عرصه بازیگری:

سیامک انصاری اولین بار در قالب یک صحنه فیلم پا به دنیای هنر گذاشت. بعد از آن، در سال ۱۳۷۳ و در ۲۶ سالگی، با بازی در مجموعه‌ی «دیدار» به صورت حرفه‌ای در مقابل دوربین تلویزیون ظاهر شد. یک سال بعد، در سال ۱۳۷۴، با ایفای نقش در سریال «ماه مهربان» فعالیت خود در عرصه بازیگری را به شکل جدی ادامه داد. او در همان سال با حضور در فیلم «سفر به جذاب» در کنار بازیگران سرشناسی مثل فرهاد اصلانی و عاطفه رضوی، پا به سینما گذاشت.

شهرت:

سیامک انصاری با همکاری در برنامه‌های مهران مدیری به بازیگری شناخته شده تبدیل شد. در واقع در بیشتر آثار کارگردانی‌شده توسط مهران مدیری، می‌توان سیامک انصاری را در میان بازیگران دید. این هنرمند بااستعداد ایرانی در سال ۱۳۹۶ برای اولین بار در یک فیلم سینمایی به کارگردانی مهران مدیری با نام «ساعت ۵ عصر» حاضر شد و هنر خود را به نمایش گذاشت.

آشنایی سیامک انصاری و مهران مدیری به یکی از مجموعه‌های سال ۱۳۷۷ بازمی‌گردد. سپس در سال ۱۳۸۱، او با بازی در نقش سپهر مهتابی در سریال «پاورچین» در سن ۳۴ سالگی، به شهرت گسترده‌ای دست یافت. یک سال بعد، بار دیگر در سریال «نقطه چین» حاضر شد و این بار نقش کوروش پیردوست را بر عهده گرفت که محبوبیت او را در بین مردم بیشتر کرد.

سیامک انصاری در مجموعه «نقطه چین» همراه با بازیگرانی مانند رضا شفیعی جم و شقایق دهقان ایفای نقش کرد. در نهایت، در سال ۱۳۸۸ با بازی در سریال «قهوه تلخ» در نقش مستشار، عملکرد درخشانی از خود نشان داد و بر شهرتش افزوده شد.

تجربه کارگردانی:

سیامک انصاری به همراه سید جواد رضویان در سال ۱۳۹۹ سریالی به نام ۰۲۱ ساختند. این سریال اولین باری بود که سیامک انصاری هم کارگردانی را تجربه می‌کرد و هم در آن به عنوان بازیگر حضور داشت.

فیلم شناسی

مجموعه تلویزیونی:

سینما:

شبکه نمایش خانگی:

دستیار کارگردان و کارگردان:

تئاتر:

آرش نوذری در فیلم “نامزد ویولت” (سال ۱۳۷۲)
نمایش “دیوان تئاترال” به کارگردانی محمود استادمحمد (سال ۱۳۷۹)
نمایش “بلوط” به کارگردانی محمدرضا اصلی (سال ۱۳۹۱)
نمایش “آمدیم نبودید رفتیم” به کارگردانی رضا حداد (سال‌های ۹۲–۱۳۹۱)
نمایش “کسی نیست همه داستان‌ها را به یاد آورد” به کارگردانی رضا حداد (سال ۱۳۹۳)
نمایش “دکتر استوکمان” به کارگردانی محمد ابراهیمیان (سال ۱۳۹۵)
نمایش “بی بی و سرباز دل” به کارگردانی رضا حداد (سال ۱۳۹۷)
نمایش “سرنوشت از سر نوشت” به کارگردانی یسنا پورسینا (سال ۱۳۹۸)

مصاحبه ها:

جوایز و افتخارات

مصاحبه

سریال باز هستید؟ سریال های روز دنیا را می بینید؟

من فقط یک سریال تماشا کرده‌ام.

فیلم لاست چطور؟

تا به حال خودش را ندیده‌ام، اما سریال قهرمانان را تماشا کرده‌ام. معمولاً وقت زیادی برای دیدن سریال‌های خارجی ندارم. بیشتر فیلم‌ها و سریال‌های تازه‌ای که پخش می‌شود را می‌بینم. از طرفی، به داستان‌های علمی-تخیلی هم علاقه دارم.

از فیلم های اخیر در این ژانر چیزی دیده اید؟

بله، به عنوان مثال، فیلم هوگو ساخته اسکورسیزی را تماشا کردم. من از بچگی به این جور فیلم‌ها علاقه داشتم. از وقتی که فیلم «برخورد نزدیک از نوع سوم» را دیدم، به جمع طرفداران این سبک از فیلم‌ها اضافه شدم.

بیشتر به عنوان تفریح می بینید یا به عنوان بازیگری که فیلم می بیند تا برای بازی اش از آنها یاد بگیرد؟

معمولاً این فیلم‌ها را برای سرگرمی تماشا می‌کنم و از دیدنشان لذت می‌برم و حس خوبی پیدا می‌کنم.

آیا به ژانر کمدی علاقه دارید؟

از همان سال‌های کودکی، طنز و کمدی همیشه برایم جذاب و لذت‌بخش بوده است. من به دیدن فیلم‌های هنرمندانی مانند جری لوییس، آدریانو چلنتانو و ژان پل بموندو علاقه زیادی دارم. اما در میان این سه نفر، جری لوییس برایم جایگاه ویژه‌ای دارد و او را بسیار بیشتر از بقیه می‌پسندم.

این سبک بیان برای خودتان است یا از یکی از این کمدین های بزرگ تاثیر گرفته اید؟

خیر، این‌طور نیست. شیوه حرف زدن من در فیلم‌ها از کسی یا جایی کپی‌برداری نشده است. در واقع، نوع صحبت کردن من سبک خاصی ندارد. من در زندگی روزمره هم دقیقاً به همین شکل و با همین لحن صحبت می‌کنم. حرف زدنم بسیار ساده و معمولی است و هیچ آهنگ یا حالت اغراق‌آمیزی در آن وجود ندارد.

سینمای ایران را هم دنبال می کنید؟

بله.

سینما می روید؟

من به سینما نمی‌روم.

معمولا بازیگرها کارهایی برای بالابردن کیفیت بازی شان انجام می دهند مثلا فیلم می بینند و کتاب می خوانند. شما برای ارتقای بازیگری تان از این کارها انجام می دهید یا کارهای دیگری می کنید؟

به باور من، مهم‌ترین وظیفه یک بازیگر این است که از جسم و روح خود به خوبی مراقبت کند و آن را در وضعیت سالم و با نشاط نگه دارد. این کار، پایه‌ای‌ترین و ضروری‌ترین تمرین برای یک بازیگر محسوب می‌شود. به همین دلیل، داشتن اندام متناسب و سلامت بدنی از شرایط لازم برای بازیگری است.

هرکس روش خاص خود را برای تقویت روحیه و ذهن دارد: بعضی کتاب می‌خوانند، بعضی فیلم تماشا می‌کنند، عده‌ای به موسیقی گوش می‌دهند و برخی نیز به تماشای تئاتر می‌روند. ریتم و حس اثر هنری، تأثیر زیادی در نوع بازیگری فرد می‌گذارد و سبک هر بازیگر با دیگری متفاوت است. با این حال، اصولی کلی و مشترک در این حرفه وجود دارد؛ مانند سلامت جسمی، آرامش فکری، ورزش منظم، خواب کافی و مواردی از این دست که متأسفانه بسیاری از ما از آن‌ها محروم هستیم.

ورزش می کنید؟

گاهی اوقات شنا می‌روم و بعضی وقت‌ها هم پیاده‌روی می‌کنم.

موسیقی و کتاب و فیلم؟

بله، با اینکه نگاه و درک آدم‌ها درباره این موضوعات بسیار متفاوت است، اما به نظر من استفاده از تصاویر و چیزهای دیداری برای یک بازیگر، جنبه آموزشی قوی‌تری دارد و دیدن یک نمونه خوب از تمرین، بسیار مفید و آموزنده است.

اکنون در چهلسالگی به سر می‌برید. از نظر میزان انرژی، تجربه و حال و هوای درونی، چه تفاوتی با سال‌های جوانی‌تان احساس می‌کنید؟

طبیعی است که توان جسمی من نسبت به گذشته کمتر شده، اما در مقابل، بر تجربه‌هایم افزوده شده است. با این حال، یک تغییر دیگر هم برایم پیش آمده. قبلاً بسیار پرجنب‌وجوش بودم و مدام به کارهای مختلفی مشغول می‌شدم، اما از وقتی وارد دهه پنجم زندگی‌ام شدم، این شتاب و تکاپو خیلی کمتر شده. پیش از این، به شکل عجیبی اطرافم شلوغ و زندگی‌ام پر از فعالیت بود، اما در این دوره، ناگهان همه چیز آرام شد و به ثبات و آسایش رسیدم.

این اسمش احساس پیری یا افسردگی نیست؟

اگر در شرایط آرامش و آسودگی باشی، می‌توانی تصمیم‌های درست و بهتری بگیری.
من اگر این آرامش را در بیست‌سالگی‌ام داشتم، بی‌شک انتخاب‌های بهتری در زندگی می‌کردم.

اگر همین آرامش را داشتید، کدام انتخاب تان فرق می کرد؟

در گذشته، من بدون هیچ دلیل منطقی، در برابر همه چیز احساس مسئولیت سنگینی می‌کردم. انگار وظیفه‌ام بود که به هر موضوعی رسیدگی کنم، حتی اگر به من مربوط نبود. تا اینکه یک روز، بعد از بیدار شدن از خواب، متوجه شدم نیمی از صورتم فلج شده و حتی دهانم به طور کامل کج شده است. اول فکر کردم سکته کرده‌ام. اما بعد مشخص شد یک نوع ویروس خاص، عصب‌های صورتم را از کار انداخته است.

این ماجرا همزمان با ساخت سریال “قهوه تلخ” پیش آمد و به خاطر همین بیماری، فیلمبرداری آن حدود ۲۰ تا ۲۵ روز متوقف شد. اما در نهایت، با درمان‌های مختلف مانند فیزیوتراپی، الکتروتراپی و طب سوزنی، صورتم کم‌کم به حالت عادی برگشت و خدا به رویم نگاه کرد. این اتفاق برایم مثل یک هشدار جدی بود. چون فهمیدم باید تلاش کنم بدون عجله و سخت‌گیری بیش از حد، کارهایم را انجام دهم.

سایر مطالب:

خیلی از مردم به من می‌گویند که چقدر در جلوی دوربین آرام و راحت به نظر می‌رسم! اما این موضوع اصلاً درست نیست و من در واقع استرس زیادی دارم. مشکل من با سینما نیست؛ با احترام به همه، باید بگویم که من به سینما علاقه‌ای ندارم.

در تمام سال‌هایی که به شکل جدی در زمینه هنر فعالیت کرده‌ام، تنها یک یا دو نفر بوده‌اند که از آن‌ها مطالب زیادی یاد گرفته‌ام و وجودشان را مدیون هستم. اول از همه مرحوم رسول ملاقلی‌پور و بعد از ایشان، خانم مرضیه برومند.

بعضی وقت‌ها که خیلی خسته می‌شوم و انرژی‌ام تمام می‌شود، مهران به من می‌گوید: «سیامک این می ماند.» یعنی این اتفاق‌ها، این سختی‌ها و این روزها می‌گذرند، اما اثری که می‌سازیم، باقی می‌ماند. این حرف او تأثیر عمیقی روی من می‌گذارد.

سیامک انصاری یکی از سفیران انجمن اهدای عضو ایرانیان است. یکی از کودکانی که قلب اهدایی دریافت کرده بود، علاقه زیادی داشت تا سیامک انصاری را ببیند. بعداً از طریق انجمن اهدای عضو، این شرایط فراهم شد و این دیدار انجام گرفت.