بیوگرافی و زندگینامه هنگامه قاضیانی

بیوگرافی هنگامه قاضیانی

هنگامه قاضیانی، بازیگر ایرانی، متولد ۳۱ اردیبهشت ۱۳۴۹ است. او با بازی در فیلم‌هایی مانند “به همین سادگی” در سال ۱۳۸۶ و “روزهای زندگی” در سال ۱۳۹۰، توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را از جشنواره فیلم فجر دریافت کند.

در بزرگ ترین قرعه کشی های ایران شرکت کنید!

منوی دسترسی سریع

**خلاصه‌ای از زندگی**
در این بخش، نگاهی کوتاه و کلی به مسیر زندگی و مهم‌ترین رویدادهای آن خواهیم داشت.

**درباره زندگی**
در اینجا، داستان زندگی از آغاز تا به امروز، شامل دوران کودکی، تحصیل و رویدادهای سرنوشت‌ساز، به‌طور کامل بیان می‌شود.

**پیمان زناشویی**
این قسمت به شرح چگونگی تشکیل خانواده، همسر و فرزندان اختصاص دارد.

**حضور در فضای مجازی**
صفحات و کانال‌های رسمی برای ارتباط مستقیم با مخاطبان در پلتفرم‌های مختلف در اینجا معرفی شده‌اند.

**عرصه فعالیت‌های هنری**
این بخش به تشریح مسیر حرفه‌ای، آثار تولیدشده و سبک کاری می‌پردازد.

**فهرست آثار سینمایی**
لیست کامل فیلم‌ها، سریال‌ها و پروژه‌های تصویری که در آن‌ها حضور داشته‌اید، در اینجا قابل مشاهده است.

**دستاوردها و تقدیرها**
همه جایزه‌ها، نامزدی‌ها و افتخارات کسب‌شده در طول دوران فعالیت در این بخش گردآوری شده است.

**حواشی و بحث‌ها**
رویدادها و موضوعات مورد بحث که در اطراف زندگی حرفه‌ای و شخصی پیش آمده است، در اینجا مطرح می‌شود.

**گفت‌وگوها**
متن کامل یا خلاصه‌ای از مصاحبه‌ها و گفت‌وگوهای انجام‌شده با رسانه‌های مختلف در این قسمت قرار دارد.

خلاصه زندگینامه

نام: هنگامه
نام خانوادگی: قاضیان
تاریخ تولد: ۳۱ اردیبهشت ۱۳۴۹ (۵۵ سال)
محل تولد: مشهد، ایران
محل زندگی: تهران
تحصیلات: کارشناسی جغرافیای انسانی-اقتصادی و کارشناسی ارشد فلسفه غرب از دانشگاه سانفرانسیسکو
پیشه: بازیگر
حوزه فعالیت: تئاتر، سینما و تلویزیون
سال‌های فعالیت: از ۱۳۷۹ تاکنون
فرزند: اشکان یغمایی
قد: ۱۶۸ سانتیمتر
وبسایت: www.hghaziani.com

زندگینامه

تحصیلات:

هنگامه قاضیانی در سی‌ویکم اردیبهشت‌ماه ۱۳۴۹ در مشهد متولد شد. او تحصیلات دانشگاهی خود را در مقطع کارشناسی، در رشته جغرافیای انسانی اقتصادی به پایان رساند. جالب است بدانید که تحصیلات دانشگاهی او ابتدا در دانشکده فنی دانشگاه آزاد مشهد شروع شد، اما در نهایت از دانشگاه آزاد واحد شهرری فارغ‌التحصیل شد.

او برای ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد به آمریکا رفت و در دانشگاه سانفرانسیسکو در رشته فلسفه غرب درس خواند و مدرک خود را دریافت کرد.

این بازیگر در خاطراتش گفته که پدرش فردی بسیار جدی و مقرراتی بود و با فعالیت او در زمینه تئاتر موافق نبود. هنگامه قاضیانی تعریف کرده که در دوران مدرسه، در زمینه تئاتر فعال بود و مسئولیت برنامه‌های تئاتر مدرسه را بر عهده داشت. در همان زمان، از او برای بازیگری دعوت به عمل آمد، اما خانواده‌اش با این موضوع مخالفت کردند و او را به ادامه تحصیل تشویق نمودند. همین موضوع باعث شد که او در ۲۲ سالگی برای تحصیل به آمریکا برود و پس از اتمام دوره تحصیلی‌اش، دوباره به ایران بازگردد.

علت ورود دیرهنگام به بازیگری:

با اینکه هنگامه قاضیانی در سی سالگی به طور جدی بازیگری را شروع کرد، این سؤال برای خیلی‌ها پیش می‌آید که چرا او دیر وارد این عرصه شد.
او در بیست و دو سالگی و قبل از رفتن به آمریکا برای ادامه تحصیل، با قاطعیت اعلام کرد که می‌خواهد بازیگر شود. در آن زمان، پدر و خانواده پدری‌اش ترجیح می‌دادند که او اول درسش را تمام کند و بعد به سراغ این شغل برود.
نکته جالب اینجاست که نگاه خانواده پدری‌اش به هنر، بسیار باز و روشن‌اندیشانه بود. حتی مادربزرگش در زمان خود زنی بسیار عاقل و با درایت بود و هیچ نگاه محدودکننده‌ای نسبت به فعالیت زنان در جامعه و هنر نداشت. در هر دو خانواده پدری و مادری‌اش، engagement با ادبیات، موسیقی و سینما کاملاً عادی و رایج بود.
اما دلیلی که باعث شد هنگامه قاضیانی دیرتر از آنچه انتظار می‌رفت به آرزوهایش برسد، این بود که اطرافیانش فکر می‌کردند بهتر است او با تأخیر بیشتری وارد این حرفه شود. چون می‌دانستند که او روحیه حساسی دارد و ممکن است در این مسیر آسیب ببیند.
نه به این خاطر که فضای سینما نامناسب است — او خودش این دیدگاه را کاملاً اشتباه می‌داند — بلکه به این دلیل که سینما یک صنعت پرچالش است و اگر هنگامه با روحیه‌ای آسیب‌پذیر وارد آن شود، خیلی زود از ادامه راه بازمی‌ماند.
شاید لازم بود او ابتدا مراحل دیگری از زندگی را پشت سر بگذارد تا به پختگی و ثبات برسد و سپس با آگاهی کامل پا به عرصه سینما بگذارد. در واقع، این روند مانند یک عاشقانه صبورانه بود؛ مانند کسی که مدت‌ها با عشق و اشتیاق برای رسیدن به معشوقش صبر می‌کند. هنگامه نیز با تمام وجود برای هنر انتظار کشید و در نهایت به آن دست یافت.

جراحی زیبایی:

هنگامه قاضیانی گفته است که تا به حال هیچ عمل جراحی زیبایی انجام نداده است. او توضیح می‌دهد که حتی به چین‌وچروک‌ها و خطوط صورتش نیز علاقه دارد، چون این نشان‌دهنده مسیر زندگی‌ای است که پیموده و گویای تجربه و استواری اوست. همچنین او اشاره کرده که عکس‌هایی که اخیراً از خود گرفته است، برایش بسیار جذاب‌تر و دوست‌داشتنی‌تر از عکس‌های دوران جوانی‌اش هستند.

علاقه به رقص و آوازخوانی:

از همان سال‌های بچگی، هنگامه قاضیانی عاشق رقص بود. این علاقه به قدری در او قوی بود که از شش سالگی، استعدادش در زمینه موسیقی هم خودش را نشان داد و رقصیدن به بخشی عادی از زندگی روزمره او تبدیل شد. او آنقدر به این دو کار علاقه داشت که همیشه منتظر می‌ماند تا پدر و مادرش خانه نباشند و بتواند با خیال راحت، برای خودش آواز بخواند و برقصد.

بازیگری و فلسفه:

هنگامه قاضیانی باور دارد که فلسفه، مانند کلیدی برای اندیشیدن عمل می‌کند. به نظر او یک هنرمند باید آگاهی و بینش کافی برای فکر کردن داشته باشد و این آگاهی از راه فلسفه به دست می‌آید. زیرا دانش و آگاهی باعث می‌شود هنرمند به جسارت و شهامت برسد و در نتیجه، هنرمند شجاع می‌تواند رویدادهای بزرگ و مهمی در جهان به وجود آورد.

انتشار ویدیوی بدون حجاب:

هنگامه قاضیانی در آبان ۱۴۰۱ یک فیلم کوتاه از خود در فضای مجازی منتشر کرد. در این ویدیو، او در خیابان‌های تهران، با موهای باز و بدون پوشش سر دیده می‌شد و در حال مرتب کردن موهایش بود.او متأسفانه بدون توجه به قوانین رسمی ایران و نقض مقررات اجتماعی، این ویدیو را منتشر کرد. تنها یک روز پس از انتشار این فیلم، خبرهایی درباره احضار و بازداشت او توسط مراجع رسمی شنیده شد. در همان زمان، بازیگر دیگری به نام کتایون ریاحی که او نیز مرتکب چنین عملی شده بود، توسط مراجع قانونی احضار شد.

ازدواج

این بازیگر در سنین جوانی ازدواج کرد و اطلاعات چندانی از همسر اولش یا چگونگی آشنایی آنها در دسترس نیست. او وقتی تنها ۱۹ سال داشت، صاحب یک پسر شد که نام او را اشکان گذاشتند. پنج سال بعد، وقتی اشکان پنج ساله بود، هنگامه قاضیانی از همسرش جدا شد.

او در مورد این جدایی در یک مصاحبه گفت: “در آن زمان من ۲۴ سال داشتم و مادر یک کودک پنج ساله بودم. احساس می‌کردم بسیاری از رویاها و آرزوهایم از بین رفته‌اند. با این حال، آنچه در ظاهر یک شکست به نظر می‌رسید، در واقع یک فرصت طلایی برای من بود.”

او ادامه داد: “تصمیمی که بعد از جدایی گرفتم این بود که هم هویت زنانه‌ام را حفظ کنم و هم نقش یک مرد را ایفا کنم، اما این کار بسیار دشوار بود. وقتی مجبور باشی همزمان جایگاه یک زن و یک مرد را داشته باشی، باعث می‌شود وجودت دچار تکرار و کشمکش شود. این شرایط برای من بسیار سخت و رنج‌آور بود.”

ارتباط با فرزند:

رابطه من و پسرم، اشکان، بسیار سالم و درست است. این را می‌توانم از چند نظر ثابت کنم. اول از همه، هیچ دروغی بین ما رد و بدل نمی‌شود. این باعث می‌گردد همه چیز به شکلی روان و طبیعی پیش برود. حتی گاهی ممکن است گفتن حقیقت، باعث رنجش یا مشکل شود، ولی با این حال، به نظر من این حالت بسیار ارزشمندتر از آن است که به هم دروغ بگوییم. به بیان دیگر، فکر می‌کنم داشتن پسری مثل اشکان در زندگی‌ام، یک موهبت و بخت بزرگ برای من است.

اغلب اوقات فراموش می‌کنیم که دقیقاً در چه جایگاهی در مقابل هم قرار داریم. گاهی برای اشکان نقش یک مادر را بازی می‌کنم و گاهی مانند یک خواهر برایش هستم. بارها هم پیش آمده که مانند یک دوست نزدیک و صمیمی در کنارش بوده‌ام. به نظر من، اشکان هم دقیقاً همین حس را نسبت به من دارد.

هنگامه قاضیانی در شبکه های اجتماعی

اینستاگرام:

hengamehghaziani@

زندگی هنری

ورود به عرصه هنر:

هنگامه قاضیانی اولین نقش رسمی خود در سینما را در سی سالگی تجربه کرد. ورود او به دنیای فیلم‌سازی در سال ۱۳۷۹ و با بازی در فیلم سینمایی “سایه روشن” ساخته حسن هدایت اتفاق افتاد. پس از آن، او به عرصه تئاتر قدم گذاشت و اولین حضور خود روی صحنه را با نمایش “مثل خون برای استیک” در گروه تئاتر لیو تجربه کرد. این بازیگر در ادامه در نمایش‌های زیادی ایفای نقش کرد که از میان آن‌ها می‌توان به آثاری مانند “خرس”، “مثل خون برای استیک”، “دفتر یادداشت”، “قضیه تراخیس”، “خرس” و “خواستگاری” اشاره کرد.

فعالیت ها:

این بازیگر در سال ۱۳۸۵ در سه فیلم با نام‌های نیلوفر، زن دوم و به همین سادگی ایفای نقش کرد. او با بازی در فیلم به همین سادگی به کارگردانی رضا میرکریمی، به جشنواره فیلم فجر راه یافت. در این فیلم، هنگامه قاضیانی نقش یک زن خانه‌دار اهل شهرستان را بازی کرد که در زندگی مشترک با همسرش، به دلیل روابط و شرایط رایج در تهران دچار سردرگمی می‌شود. بازی زیبای او در این فیلم، باعث شد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن را در بیست و ششمین دوره جشنواره فیلم فجر در سال ۱۳۸۶ از آن خود کند.

در سال ۱۳۸۹، او در فیلم برف روی شیروانی داغ حاضر شد و علاوه بر آن، به صورت افتخاری در فیلم آینه‌های روبرو ساخته نگار آذربایجانی بازی کرد.

سپس در سال ۱۳۹۰، این هنرمند با بازی در فیلم‌های میگرن (ساخته مانلی شجاعی فرد) و روزهای زندگی (اثر پرویز شیخ‌طادی) دوباره درخشید. بازی او در فیلم روزهای زندگی، باعث شد برای دومین بار سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را در سی‌امین جشنواره فیلم فجر کسب کند.

فیلم روزهای زندگی علاوه بر موفقیت‌های بازیگری، در ۱۰ بخش دیگر نیز نامزد دریافت جایزه از جشنواره فیلم فجر شد و توانست جوایز و دیپلم‌های افتخار متعددی مانند بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین فیلمبرداری، بهترین جلوه‌های ویژه، بهترین چهره‌پردازی و بهترین صداگذاری را به دست آورد. این فیلم در نیمه اول سال در سینماها اکران شد، اما در گیشه موفقیت چندانی نداشت.

در سال ۱۳۹۱، این بازیگر با حضور در فیلم بشارت به یک شهروند هزاره سوم ساخته محمد هادی کریمی، جایزه بهترین بازیگر زن را در جشنواره فیلم فجر کرمان دریافت کرد. این فیلم، چهارمین کارگردانی و هجدهمین فیلمنامه محمد هادی کریمی محسوب می‌شود.

بازی در سریال هم گناه:

یکی از مجموعه‌های پربار شبکه نمایش خانگی که هنگامه قاضیانی در آن بازی کرد، سریال «هم‌گناه» به کارگردانی مصطفی کیایی است. او در این مجموعه در کنار بازیگران سرشناس و توانمندی مانند پرویز پرستویی، مهتاب کرامتی، محسن کیایی، رویا تیموریان و مسعود رایگان ایفای نقش کرد. این سریال برای نخستین بار در اسفند سال ۱۳۹۸ پخش شد.

بازیگری در تئاتر:

در سراسر جهان، کار تئاتر و بازی روی صحنه، از نگاه بسیاری از کارشناسان سینما، ارزش و جایگاه ویژه‌ای دارد. با این حال، برخی بازیگران مشهور، با وجود موفقیت‌های فراوان در سینما، نتوانسته‌اند در عرصه تئاتر به دستاورد چشمگیری برسند. هنگامه قاضیانی نیز یکی از این بازیگران است. در کارنامه هنری او، بازی در سی‌ودو فیلم سینمایی دیده می‌شود، اما در زمینه تئاتر فقط در سه نمایش حضور داشته است: نمایش “انتظار گودو” در سال ۱۳۸۳، “خنکای ختم خاطره” در سال ۱۳۸۸ و “کالیگولا” در سال ۱۳۸۹.

او درباره دلیل کم‌کاری در تئاتر گفته: منتظرم یک پیشنهاد جذاب و مناسب برای بازی روی صحنه به من داده شود. به نظر می‌رسد پیشنهادهایی که تاکنون دریافت کرده، آن‌قدر خوب نبوده که او را به بازی در تئاتر ترغیب کند.

خوانندگی:

هنگامه قاضیانی، علاوه بر بازیگری، در زمینه موسیقی نیز فعال است. در دی‌ماه سال ۱۳۹۴، کنسرتی ویژه بانوان در تالار وحدت برگزار شد و او در این برنامه به عنوان خواننده حاضر شد. در این کنسرت، او قطعات به‌یادماندنی از موسیقی ایران را اجرا کرد که تنظیم آن‌ها را رضا تاجبخش بر عهده داشت.

خداحافظی از بازیگری:

بعد از بیست و چهار سال بازی در سینما و تلویزیون، هنگامه قاضیانی تصمیم گرفت از این حرفه خداحافظی کند. او در پیج اینستاگرامش نوشت:
“من باید می‌رفتم.”

گفتنی است هنگامه قاضیانی از جمله هنرمندانی بود که در جریان حوادث اخیر، از اقدامات اغتشاش‌آفرین که توسط عناصر بیگانه و جاسوس برای مقابله با نظام جمهوری اسلامی ایران و ایجاد ناامنی برای مردم برنامه‌ریزی شده بود، حمایت کرد و به همین دلیل به مراجع قانونی احضار شد.

ترجمه:

هنگامه قاضیانی، علاوه بر بازیگری، کارهای فرهنگی دیگری هم انجام داده است. یکی از این کارها، ترجمه و چاپ چند کتاب است. برای مثال، او کتاب‌هایی مانند «سرزمین مرد سرخپوست، قانون مرد سفیدپوست» نوشته ویلکومب واشبرن را به فارسی برگردانده است.

همچنین، او در جشنواره‌ای در کشور بلغارستان به نام «وارنا» نیز به عنوان داور همکاری کرده است.

بهترین فیلم ها:

در این قسمت، قصد داریم مهم‌ترین و شناخته‌شده‌ترین کارهای هنری که هنگامه قاضیانی خلق کرده است را به شما معرفی کنیم و درباره‌ی آنها توضیح دهیم.

فیلم سازهای ناکوک:

فیلم سینمایی «سازهای ناکوک» به کارگردانی علی حضرتی، در سال ۱۳۹۸ ساخته شد و در سبک درام قرار دارد.
این فیلم با بازی هنگامه قاضیانی، غزل شاکری، احمد عربانی و دیگر بازیگران همراه است.
داستان فیلم درباره دو خواهر به نام‌های هلیا (با بازی هنگامه قاضیانی) و هدیه (با بازی غزل شاکری) است. هلیا روانشناس است و هدیه از مشکلات روانی رنج می‌برد.
هلیا سعی می‌کند کنترل شرایط را به دست بگیرد تا به خواهرش کمک کند، اما با ورود مردی (با بازی حامد کمیلی) به زندگی آن‌ها، روابط و آرامش دو خواهر دچار تغییر و تنش می‌شود.
از دیگر بازیگران این فیلم می‌توان به مرتضی ضرابی و احمد عربانی اشاره کرد.

زعفرانیه ۱۴ تیر:

فیلم سینمایی “زعفرانیه ۱۴ تیر” به کارگردانی سید علی هاشمی، یک اثر درام و اجتماعی است که در سال ۱۳۹۷ ساخته شده است. این فیلم با درونمایه اجتماعی خود، به شکلی جذاب و گیرا بیننده را به دنیای داستان می‌کشد و توجه او را تا پایان حفظ می‌کند. داستان فیلم درباره خانواده‌ای است که زندگی عادی آنها با بازگشت دخترشان از سفر و خبرهایی که می‌آورد، دگرگون می‌شود. این اتفاق آرامش گذشته را بر هم می‌زند و این پرسش را به وجود می‌آورد که آیا آنها دوباره می‌توانند نظم و آرامش سابق را به زندگی خود بازگردانند؟ در این فیلم بازیگرانی همچون مهدی هاشمی، هنگامه قاضیانی، نازنین بیاتی، لیندا کیانی و مسعود رایگان ایفای نقش کرده‌اند.

به وقت خماری:

در دنیای سینمای ایران، کارگردان‌های بزرگ و شناخته‌شده‌ای وجود دارند و محمدحسین لطیفی یکی از آن‌هاست. فیلم‌های او معمولاً بسیار دیدنی و پرطرفدار هستند و بینندگان زیادی را جذب خود می‌کنند. در فهرست کارهای هنری او، آثار ارزشمند زیادی دیده می‌شود که یکی از آن‌ها فیلم “به وقت خماری” است. این فیلم در سبک کمدی ساخته شده و مربوط به سال ۱۳۹۶ می‌باشد. در این اثر از بازیگران معروفی مانند مهدی فخیم‌زاده، پوریا پورسرخ، ابوالفضل پورعرب و هنگامه قاضیانی استفاده شده است.

داستان فیلم “به وقت خماری” درباره دختری است که در یک خانواده پرجمعیت و یک خانه بزرگ، همراه با پدر و مادر، خاله‌ها، دایی و عموی خود زندگی می‌کند. به زودی برای او یک مراسم خواستگاری ترتیب داده می‌شود و این اتفاق، شروع ماجراهایی است که در فیلم رخ می‌دهد. به این ترتیب، روند داستان فیلم از این نقطه آغاز شده و ادامه پیدا می‌کند.

از جمله بازیگران این فیلم می‌توان به مهدی فخیم‌زاده، هنگامه قاضیانی، ابوالفضل پورعرب، پوریا پورسرخ، هنگامه حمیدزاده، هومن برق‌نورد و هادی کاظمی اشاره کرد.

یک قناری، یک کلاغ:

فیلم «یک قناری، یک کلاغ» به کارگردانی اصغر عبداللهی، در سال ۱۳۹۵ ساخته شد و در سبک اجتماعی قرار دارد. فضای این فیلم آرام، ساده و در عین حال همراه با سکوتی عمیق است. این اثر را می‌توان یکی از کارهای موفق هنگامه قاضیانی دانست که طرفدارانش را تشویق می‌کند حتماً آن را تماشا کنند.

داستان فیلم درباره مردی است که در یک لحظه خشم و بی‌احتیاطی، با اسلحه به سمت همسرش شلیک می‌کند و باعث آسیب دیدن چشم او می‌شود. پس از این اتفاق، اطرافیان مرد به او هشدار می‌دهند که اگر همسرش هنوز در خانه پیش او مانده، به این دلیل است که قصد انتقام دارد. در طول فیلم، سکوت سنگین و طولانی‌مدتی بین زن و مرد حاکم است تا جایی که پس از گذشت یک سال، این سکوت باید به شکلی به پایان برسد.

هنگامه قاضیانی در این فیلم در کنار حبیب رضایی ایفای نقش کرده است.

برادرم خسرو:

فیلم سینمایی «برادرم خسرو» به کارگردانی احسان بیگلری، یک اثر درام است که در سال ۱۳۹۴ ساخته شد. این فیلم یکی از آثار ویژه و به‌یادماندنی سینمای ایران محسوب می‌شود و نقش آفرینی شهاب حسینی در آن، تحسین‌های فراوانی را برانگیخت.
شهاب حسینی در این فیلم، نقش مردی را بازی می‌کند که با بیماری دو قطبی زندگی می‌کند و عملکرد هنری او، مورد تمجید بسیاری از کارشناسان و اهالی سینما قرار گرفت.
داستان فیلم درباره فردی به نام خسرو است که با بازی شهاب حسینی، به دلیل شرایط خاص روانی، نزد خواهرش زندگی می‌کند. وقتی خواهر مجبور به سفر می‌شود، خسرو برای مدتی به خانه برادرش ناصر، که دندانپزشک است، نقل مکان می‌کند. در ادامه، اتفاقاتی در زندگی ناصر و خانواده‌اش رخ می‌دهد که…
از جمله بازیگران این فیلم می‌توان به شهاب حسینی، هنگامه قاضیانی، ناصر هاشمی و بیتا فرهی اشاره کرد.

فیلم شناسی

سینما:

تئاتر:

نمایش خانگی:

افتخارات و جوایز

جشنواره فیلم فجر:

سایر جشنواره‌ها:

حاشیه ها

برداشتن حجاب:

در آبان سال ۱۴۰۱، هنگامه قاضیانی فیلمی از خودش بدون حجاب در خیابان‌های تهران در فضای مجازی منتشر کرد. این کار او در آن زمان، واکنش‌های زیادی را برانگیخت و در نهایت باعث شد تا او توسط مراجع قضایی احضار و بازداشت شود. همچنین در آبان ۱۴۰۲، او با انتشار تصویری از احضاریه دادگاه اعلام کرد که برای پاسخ به اتهامات «نشر دروغ» و «تبلیغ علیه حکومت» به دادسرای فرهنگ و رسانه احضار شده است.

مصاحبه

در ادامه، بخشی از گفت‌وگویی که با هنگامه قاضیانی داشتیم را برای شما بازگو می‌کنیم.

وصیت‌نامه:

من زمانی که به ۲۸ سالگی رسیدم، وصیت نامه‌ام را نوشتم. هرچند به طور مداوم آن را تغییر می‌دم. ولی کلیت آن را دست نمی‌زنم، تنها برخی تغییرات ناچیز که به نظرم لازم می‌رسد در آنها ایجاد می‌کنم.

برای نمونه من به هیچ وجه مراسم سوگواری را برای خودم نمی‌پسندم. تمایل دارم به ساده ترین شکل به خاک سپرده شده و این را در وصیت‌نامه‌ام درج کرده و در لابلای صفحات قرآن گذاشته‌ام.

از آنجا که تنها یک وارث برای من وجود داشته و تنها قادرم تغییراتی را برای او انجام دهم. این افکار از سنین کم در من وجود داشت.

بزرگترین آرزو:

در گذشته به فعالیت کشاورزی علاقه داشته و در نظر داشتم در آخرین سال‌های حیات صاحب یک مزرعه بزرگ باشم. ولی هم اکنون میل دارم شرایط به شکلی جریان یابد که بدون داشتن اضطراب و ناراحتی به طور پیوسته سفر کنم.

بالا رفتن سن برایم مهم نیست…!

من به شدت دلباخته سنم هستم. همچنین به خطوط و انحنایی که بر روی صورتم ایجاد شده نیز علاقه دارم. چون هر یک از آنها بیانگر مسیری است که در گذشته پشت سر گذاشته و این موضوع باعث قوت قلب و انرژی من می‌شود. حتی عکس هایی که توی دو سال اخیر گرفته‌ام، بسیار برایم جذاب بوده و بیشتر از عکس‌های دوران جوانی‌ام دوست دارم. چرا که همچنان کودک درون من فعال و زنده است.

خدا دوستم دارد:

از روی صدق دل باور دارم، امواج و جریاناتی در زندگی همیشه باعث یاری و حمایت من شده که راه درست زندگی حرکت کنم. در غیر این صورت احتمال داشت من در مسیر درست قرار گرفته و راه غلط را طی کنم. به نظرم خداوند بسیار مرا دوست داشته که تاکنون رخداد و یا حاشیه‌ای در کنار فعالیت هنری من ایجاد نشده است.

تجربه خوانندگی:

زمانی که در سال ۱۳۸۶ در فیلم سینمایی به همین سادگی اثری از آقای رضا میرکریمی بازی کردم، این همکاری در فیلم مذکور برای من بسیار خوش یمن بوده و یک رویداد مهم در زندگی ام محسوب می‌شود.

من آهنگ ساری گلین را خوانده‌ام. از زمانی که خودم را شناختم، گوش دادن به آواز و موسیقی از جمله رویدادهای مهم خانواده من بوده است. به طوری که حتی از سنین کودکی دریافتم، گوش دادن به موسیقی موجب آرامش روحم می‌شود.

علت مهاجرت نکردن:

چنانچه همچنان در ایران سکونت دارم در شرایطی که به راحتی می‌شد در خارج از کشور زندگی کنم، به این معنا نیست، هر کس که از ایران مهاجرت می‌کند، کار اشتباهی از او سر زده است. این افراد نیز در قلبشان تنها ایران زنده است. خداوند زمین را به وسعت زیاد خلق کرده و بسیاری از افراد بر حسب موقعیت‌ها و شرایط مختلف مهاجرت کردند.