گیتار از پرطرفدارترین سازها در سرتاسر جهان است و افراد زیادی در نقاط مختلف، این ساز را برای فراگیری موسیقی برمیگزینند. شاید برایتان جالب باشد که نواختن گیتار، علاوه بر لذت بخش بودن، مزایای زیادی برای سلامت جسم و ذهن دارد. در این نوشته از وبلاگ ندابلاگ، به مهمترین فواید یادگیری گیتار میپردازیم.
۱. فواید شناختی
تحقیقات مختلف نشان دادهاند که یادگیری گیتار در دوران مدرسه میتواند تأثیرات مثبتی روی رفتار، حافظه و هوش دانشآموزان داشته باشد. بر اساس این مطالعات، مغز نوازندگان جوان گیتار از نظر ساختاری تفاوت دارد؛ به طوری که نیمکره چپ مغز آنها بزرگتر است و ظرفیت بهتری برای ذخیرهسازی اطلاعات دارند.
لوتز یانکه، روانشناس دانشگاه زوریخ، در این زمینه توضیح میدهد که نواختن گیتار باعث فعالتر شدن بخشهایی از مغز میشود که مربوط به شنیدن، به خاطر سپردن و حرکات دست هستند. جالب اینجاست که این تأثیرات فقط محدود به کودکان نیست و حتی در افراد بالای ۶۵ سال نیز دیده میشود. سالمندانی که گیتار مینوازند، کمتر در معرض ابتلا به بیماریهایی مانند آلزایمر و فراموشی قرار میگیرند.
۲. تقویت خلاقیت
یادگیری گیتار میتواند به پرورش خلاقیت شما هم کمک کند. خیلی از نوازندگان گیتار، با بداههنوازی یا ساختن آهنگهای جدید، به طور مستقیم قدرت تخیل و خلاقیت خود را افزایش میدهند.
۳. نظم و انضباط
برای اینکه هنرجویان گیتار بتوانند در نوازندگی به سطح حرفهای برسند، باید زمان زیادی را به تمرین اختصاص دهند. این تلاش و مداومت نه تنها مهارت موسیقایی آنها را تقویت میکند، بلکه نظم و پایبندی به برنامهها را نیز در آنها پرورش میدهد. این ویژگیهای ارزشمند به مرور در دیگر جنبههای زندگی آنها نیز تأثیرگذار خواهد بود.
۴. بهبود مهارتهای حرکتی ظریف
نواختن گیتار به تقویت مهارتهای ظریف حرکتی کمک میکند. وقتی سیمها را روی دسته گیتار فشار میدهید تا نتهای مختلفی ایجاد کنید، دستها و انگشتان شما حرکات دقیق و پیچیدهای انجام میدهند و بین آنها هماهنگی زیادی لازم است. به همین دلیل است که مطالعات نشان میدهند دستهای گیتاریستها قویتر و تحت کنترل بیشتری است. این توانایی حتی در کارهای سادهی روزمره مثل تایپ کردن یا خرد کردن سبزیجات هم به کمک آنها میآید.
۵. هماهنگی چشم و دست
یک از مهمترین مهارتهای یک گیتاریست، همکاری دقیق بین چشم و دستهایش است. این نوازندگان مدام به صفحه گیتار نگاه میکنند تا مطمئن شوند انگشتانشان روی جای دقیق فرتها قرار میگیرد. با گذشت زمان، به طور ناخودآگاه نقشهای تصویری از این الگوها در ذهنشان شکل میگیرد. در این حالت، مغز تصاویر دریافتی از چشم را پردازش میکند، آنها را بررسی مینماید و سپس فرمانهای دقیقی برای حرکت درست و سریع دستها صادر میکند.