فلامنکو یک سبک موسیقی اصیل و سنتی مربوط به اسپانیا و منطقه آندلس است. این هنر زیبا تلفیقی از آواز، رقص و ریتمهای کفزدن و پا کوبیدن میباشد. بعد از آن که گیتار ساخته شد، به تدریج به بخش جداییناپذیر موسیقی فلامنکو تبدیل گردید. در این نوشته از وبلاگ ندابلاگ با ما همراه باشید تا اطلاعات بیشتری درباره این ساز به دست آورید.
گیتار فلامنکو چیست؟
گیتار فلامنکو از نظر ظاهری شبیه به گیتار کلاسیک است، اما در روش نواختن و جزئیات ساخت با آن تفاوت دارد. کار اصلی این ساز، همکاری با خواننده و رقصنده است، هرچند گاهی به صورت تکنوازی نیز اجرا میشود. معمولاً برای نواختن فلامنکو از وسیلهای به نام کاپو استفاده میشود تا سیمها کوتاهتر شده و صدای ساز شفافتر و برندهتر شود. همچنین، کوک گیتار را با توجه به محدوده صوتی خواننده تنظیم میکنند. نوازنده باید بتواند هارمونی قطعه را به خوبی درک کند و همگام با تغییرات آواز خواننده، نوازندگی خود را پیش ببرد.
تفاوت گیتار فلامنکو و کلاسیک
جنس
این ساز از چوبهای سبکتر مانند چوب درخت سرو تولید میشود.
بدنه
بدن این ساز معمولاً از مدل کلاسیک آن باریکتر است.
کوک
در سبک کلاسیک، گیتار با یک کوک مشخص و ثابت نواخته میشود. اما در فلامنکو، کوک گیتار بسته به صدای خواننده، بالا و پایین میرود تا با او هماهنگ باشد.
اکشن گیتار
در این مدل از گیتار، سیمها با کشش کمتر و پایینتری نسبت به گیتار کلاسیک تنظیم میشوند. این ویژگی به نوازنده کمک میکند تا با سرعت و سهولت بیشتری روی سیمها حرکت کند و با سرعت بالای موسیقی در این سبک، هماهنگ شود.
صدا
گیتار کلاسیک معمولاً به صورت تکنوازی نواخته میشود و به همین خاطر، صدایی شفاف و رسا تولید میکند. اما گیتار فلامنکو بیشتر نقش همراهی کننده با خواننده و رقصنده را دارد و به همین دلیل، بر تولید صداهای پرانرژی و قوی تأکید میشود.
تاریخچه
در روزهای اول، گیتارهای فلامنکو نه به خاطر کیفیت صدا و ساختارشان، بلکه به دلیل قیمت کمشان خریدار داشتند. در قرن نوزدهم، سازندگان آندلس گیتارهایی با هزینه پایین تولید میکردند که از چوبهای معمولی و سبک مانند چوب سرو ساخته میشدند و کولیهای اسپانیایی که توان مالی کمی داشتند، از این گیتارها استفاده میکردند. سالها بعد، آندرس آولار و چند نفر دیگر که در گسترش موسیقی گیتار کلاسیک نقش داشتند، مرزهای میان گیتار فلامنکو و گیتار کلاسیک را به وضوح نشان دادند.