همانطور که پیشتر اشاره کردیم، موسیقی کانتری یکی از سبکهای مهم و بسیار پرطرفدار است. امروزه واژه موسیقی کانتری برای معرفی طیف گستردهای از سبکها و شاخههای مختلف آن به کار میرود. خاستگاه این موسیقی به ترانهها و ملودیهای مردمی طبقه کارگر در آمریکا بازمیگردد. در این نوشته از وبلاگ ندابلاگ، بیشتر با دورهها و نسلهای مختلف موسیقی کانتری آشنا خواهید شد.
تاریخچه نسل های موسیقی کانتری
این قطعه موسیقی از ترانههای محبوب و فولکلور آمریکایی الهام گرفته است. این سبک ریشه در ملودیهای سلتیک، ترانههای سنتی انگلیسی، آوازهای گاوچرانها، سبک کریدو، موسیقی سیاهان آمریکا، موسیقی فولکلور فرانسه و دیگر سنتهای موسیقی محلی دارد.
سیر تحول موسیقی کانتری از گذشته تا امرون
موسیقی کانتری ریشههایی عمیق در داستانگویی و ترانههای مردمی دارد که نسلبه�نسل در میان مردم عادی منتقل میشد. این سبک موسیقی در اوایل قرن بیستم در مناطق روستایی جنوب ایالات متحده شکل گرفت و عمدتاً بازتابدهنده زندگی، عشق، رنج و امیدهای روزمره مردم بود.
در دهههای ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰، با گسترش رادیو، این موسیقی به تدریج شنوندگان بیشتری پیدا کرد. در این دوره، سازهایی مانند بانجو، فیدل (ویولن) و گیتار آکوستیک نقش پررنگی داشتند و ترانهها اغلب حال و هوای سنتی و روستایی خود را حفظ کرده بودند.
پس از جنگ جهانی دوم، سبکهای جدیدی مانند “هانکی تانک” و “کانتری غربی” پدیدار شدند که ریتمهای شادتر و تنظیمهای پرطنینتری داشتند. از دهه ۱۹۶۰ به بعد، موسیقی کانتری بیشتر تحت تأثیر پاپ و راک قرار گرفت و صداهای نرمتر و آرامتری پیدا کرد که به “صدای نشویل” معروف شد.
در دهههای ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، نسل جدیدی از هنرمندان ظاهر شدند که عناصری از راک و پاپ را به طور چشمگیری در کارهای خود ادغام کردند و موسیقی کانتری را به مخاطبان اصلیتری معرفی نمودند. از آغاز قرن بیست و یکم نیز این موسیقی به تکامل خود ادامه داده و با حفظ هسته روایی و عاطفی خود، با سبکهای متنوع امروزی درآمیخته است. در هر دوره، موسیقی کانتری آیینهای از احساسات و تجربیات انسان بوده است.
تاریخچه :
نسل اول موسیقی کانتری (۱۹۲۰ تا ۱۹۳۰)
جیمی راجرز به عنوان پدرخوانده موسیقی کانتری در نظر گرفته میشود. در فهرست آثار او، مجموعهای از ترانهها به نام «آوازه خان آبی» وجود دارد که تکآهنگ آن با فروش بیش از یک میلیون نسخه، یکی از پرفروشترین آثار دوران خود محسوب میشود.
نسل دوم موسیقی کانتری (۱۹۳۰ تا ۱۹۴۰)
در آن زمان که همزمان با یک دوره رکود گسترده اقتصادی در دنیا بود، فروش صفحههای موسیقی به شکل چشمگیری کم شد. با این حال، رادیو به وسیلهای همگانی تبدیل شده بود و به عنوان یک منبع محبوب برای سرگرمی روزمره مردم به شمار میرفت.
نسل سوم موسیقی کانتری (۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰)
در آن زمان، صدای خوانندههای کابویی و حرکات رقص سبک غربی هم به دنیای موسیقی کانتری اضافه شد. از مشهورترین این خوانندههای کابویی میتوان روی راجرز، جین اتری و همچنین گروهی به نام پسران پیشگام را نام برد.
نسل چهارم موسیقی کانتری (۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰)
در این دوره، سبک موسیقی کانتری شاهد پدید آمدن گونههای فرعی جدیدی مانند رد دِرت و کانتری آوتلاو بود. این سبکها در واقع از موسیقی وسترن سنتی و سبک هانکی-تونک ریشه گرفته بودند.
یکی دیگر از زیرشاخههای موفق و پررونق کانتری که در همین سالها گسترش یافت، سبک پرطرفدار کانتری پاپ است. این شاخه از موسیقی، هنرمندان بسیار موفقی را به دنیا معرفی کرده که آلبومهای آنها با استقبال گستردهای روبرو شده است. از جمله این خوانندگان میتوان به جان دنور، برادران بلامی و لیندا رانستد (برندهٔ ۱۱ جایزه گرمی) اشاره کرد.
نسل پنجم موسیقی کانتری (۱۹۹۰ تا این لحظه)
دوره پنجم، عصر درخشان خوانندگان زن سبک کانتری به شمار میرود. در این دوره، آلبومهای منتشر شده به موفقیتهای بسیار بزرگی دست پیدا کردند. ریبا مکاینتایر یکی از ستارههای موفق این نسل است که در بسیاری از محافل موسیقی، از او با عنوان ملکهٔ موسیقی کانتری یاد میشود.
هنرمندان معروف موسیقی کانتری :
جیمی راجرز، ورنون دالهارت، روی آکوف، جانی کش و فلوید کرامر همگی از چهرههای مشهور و تأثیرگذار در سبک موسیقی کانتری به شمار میروند.