تحریر و ویبره، دو روش مهم و پرکاربرد در آوازخوانی هستند. تشخیص تفاوت این دو روش برای افراد معمولی یا کسانی که تازه شروع به خوانندگی کردهاند، کار سادهای نیست؛ در حالی که این دو تکنیک با هم تفاوتهای زیادی دارند. در این نوشته از وبلاگ ندابلاگ، با ما همراه باشید تا سه تفاوت اصلی تحریر و ویبره را برای شما شرح دهیم.
تفاوت تحریر و ویبره در خوانندگی چیست؟
１. سبک موسیقی
چهچهه یا تحریر، صداهایی هستند که با بیرون دادن هوا ایجاد میشوند و توسط ماهیچههای حنجره به سرعت قطع و وصل میگردند. این روش، صدایی شبیه به آواز پرندگان تولید میکند. تحریر بیشتر در موسیقی سنتی ایران دیده میشود و در موسیقی کشورهایی مانند آذربایجان، عراق و سوریه نیز استفاده دارد؛ اما در موسیقی پاپ کمتر از آن استفاده میشود. در تکنیک ویبره، خواننده روی یک نت مشخص، موجهای کوچک و لرزشهایی ایجاد میکند. برخلاف تحریر، ویبره در موسیقی پاپ بسیار پرکاربرد و رایج است.
２. فواصل بین نتها
یک تفاوت اصلی بین تحریر و ویبره، میزان فاصلهای است که از نت اصلی دور میشویم. در ویبره، حرکت فقط بین نت اصلی و نتهای نزدیک به آن انجام میشود و این فاصله معمولاً از نیمپرده بیشتر نیست. اگر این فاصله بیشتر شود، ویبره کیفیت خوبی نخواهد داشت. اما در تحریر، این محدودیت وجود ندارد و میتوان حتی تا فاصلهای حدود یک و نیم پرده بالاتر یا پایینتر از نت اصلی حرکت کرد.
３. نحوه ایجاد
ویبره به لرزشی آرام و پیوسته در صدا گفته میشود. برای انجام درست ویبره، باید از عضله دیافراگم کمک گرفت و فشار مستقیم به حنجره وارد نکرد. کنترل نفس و نحوه دم و بازدم، مهمترین عامل در ایجاد ویبره است.
تحریر اما با ویبره فرق دارد و به معنای لرزش صدا نیست، بلکه نوعی شکستن و قطع و وصل کردن صدا محسوب میشود. در تحریر هم دیافراگم نقش دارد، اما وظیفه اصلی بر عهده عضلات حنجره است. هنگام اجرای تحریر، ابتدا دیافراگم هوا را به بیرون میفرستد و سپس عضلات حنجره، صدا را با سرعت قطع و وصل کرده و به آن حالت تحریر را میدهند.