انوشیروان روحانی هنرمندی است که در زمینه آهنگسازی و نوازندگی پیانو، ارگ و آکوردئون فعالیت دارد. آهنگهای معروف و ماندگار زیادی مانند سلطان قلبها، تولدت مبارک و گل سنگ از ساختههای او هستند. همچنین شنیده شده که او نخستین کسی بوده که در سال ۱۳۴۶ ساز ارگ را به ایران آورد. در این نوشته از وبلاگ ندابلاگ، میخواهیم زندگینامه کامل این هنرمند را مرور کنیم. اگر علاقهمند به مطالعه زندگی دیگر بزرگان موسیقی هستید، دعوت میکنیم به وبلاگ ما سری بزنید.
تولد و سالهای ابتدایی زندگی انوشیروان روحانی
انوشیروان روحانی در اولین روز از مردادماه سال ۱۳۱۸ در شهر رشت و در خانوادهای اهل هنر چشم به جهان گشود. پدربزرگ او اهل نوشتن بود و کتابهای متعددی تألیف کرده بود و با نام «روحانی موید» شناخته میشد. پدرش، رضا، مهندس کشاورزی و از افراد ثروتمند استان گیلان به شمار میرفت؛ با این حال به نواختن ویولن و سرودن شعر نیز علاقهمند بود.انوشیروان در سن سه سالگی به همراه خانواده به تهران نقل مکان کرد و پدرش برایش یک ملودیکا خرید. وقتی شش ساله شد، پدرش نتهای موسیقی را به او آموخت و او در هنرستان موسیقی ثبت نام کرد. در آنجا از آموزشهای استادانی مانند جواد معروفی و روحالله خالقی بهرهمند گردید. همچنین در همین سن، اولین قطعه تانگوی خود را با عنوان «تانگوی مامانی» خلق کرد.در هفت سالگی برای اجرای برنامهای کودکانه به رادیو دعوت شد. او در آن زمان آنقدر کوچک بود که مجری برنامه، صبحی مهتدی، او را روی یک صندلی نشاند تا سازش به میکروفون نزدیکتر شود. وقتی نه سال داشت، با تشویق و راهنمایی پدرش به جامعه باربد ـ که زیر نظر اسماعیل مهرتاش اداره میشد ـ پیوست و در برنامههای گوناگونی به اجرا پرداخت.
تحصیلات
انوشیروان روحانی پس از پایان دوره تحصیلات عالی خود در سال ۱۳۴۶، به عضویت رسمی انجمن آهنگسازان کشور فرانسه درآمد. یک سال بعد، در سال ۱۳۴۷، او علاوه بر ادامه تحصیل در رشته موسیقی، موفق شد گواهینامه خلبانی خود را نیز کسب کند.
فعالیتهای حرفهای و آثار انوشیروان روحانی
اولین کار جدی انوشیروان روحانی در زمینه آهنگسازی، قطعهای به نام «اسرار ساز» بود. اما آهنگی که باعث معروفیت او شد، «پرستوی من» نام داشت. بین سالهای ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۴، او ۴۵ قطعه برای گروه کُر دختران ساخت. در مجموع، این هنرمند تا به حال بیش از ۵۰۰ اثر خلق کرده که حدود ۲۵۰ عدد از آنها ضبط و پخش شدهاند.
روحانی در ۲۵ سالگی به عضویت شورای موسیقی رادیو درآمد و همکاری گستردهای با برنامه گلها داشت. فعالیتهای هنری او به ایران محدود نماند و در سطح جهانی نیز شناخته شد. او در سال ۱۹۶۷ میلادی، به خاطر اجرای فرانسوی آهنگ «سلطان قلبها» در جشنواره آوازی اسپانیا، اولین جایزه بینالمللی خود را دریافت کرد. همکاری با ارکستر سمفونیک چک در آلبوم «ملودیهای عشق» و ساختن آهنگ «شاید من، شاید تو» برای گروه اسکورپیوز از دیگر کارهای او در عرصه جهانی هستند.