پیانو از سازهای بسیار دوستداشتنی و مشهور است که نواختن آن به تمرین و دقت زیادی نیاز دارد. با این حال، با انجام تمرینهای منظم و رعایت چند نکته مهم میتوانید در نواختن این ساز پیشرفت چشمگیری داشته باشید. اگر علاقهمند هستید تا سطح نوازندگی خود را در پیانو ارتقا دهید، پیشنهاد میکنیم ادامه این نوشته را در وبلاگ ندابلاگ دنبال کنید.
مهارت خود را در نوازندگی پیانو بالا ببرید
راهکارهای زیر میتوانند به شما در پیشرفت و بهبود مهارتهای نوازندگی یاری برسانند.
کشش انگشتان
مهم نیست که دستهای شما کوچک است یا بزرگ؛ نکته کلیدی این است که تمرینهایی برای انعطاف و کشش انگشتان خود انجام دهید.
وقتی انگشتان خود را میکشید، گردش خون در دستها بهتر میشود و به تدریج باعث میشود که نواختن ساز برای شما آسانتر و روانتر شود.
میتوانید از شست دست شروع کنید و آن را به نرمی به سمت عقب بکشید تا احساس کشیدگی ملایمی در آن ایجاد شود.
بعد همین کار را با انگشت اشاره و سپس دیگر انگشتان تکرار کنید.
پس از آن، معمولاً شست و اشاره را با کمک دست دیگر به آرامی به سمت بالا میکشیم و این حرکت را برای همه انگشتان انجام میدهیم.
نت هارو کاملتر بشناسید
وقتی برای نخستین بار به کلیدهای پیانو نگاه میکنید، شاید به نظر برسد که نتهای بسیار زیادی برای یادگیری وجود دارد.
کلیدهای روی صفحهکلید در قالب ۶ گروهِ ۱۲تایی دستهبندی شدهاند.
هر گروه از ۷ کلید سفید و ۵ کلید مشکی تشکیل میشود.
اگر موسیقی را یک زبان در نظر بگیریم، میتوان در ابتدا از یک سیستم نوشتاری ساده کمک گرفت و با استفاده از نمادهایی، محل نتها را روی کلیدها مشخص کرد.
آشنایی کامل با نیم پرده در پیانو
صداهای پیانو به واحدهای کوچکی به نام نیمپرده تقسیم میشوند.
فرض کنید نت «دو»ی وسط را داریم. فاصلهی این نت تا کلید مشکی بعدی در سمت راستش، یک نیمپرده است.
فاصلهی آن کلید مشکی تا کلید سفید «ر» هم یک نیمپرده محسوب میشود.
پس کلیدهای مشکی همیشه با کلید سفید بعدیشان یک نیمپرده فاصله دارند.
حالا به کلیدهای «می» و «فا» دقت کنید. فاصلهی بین این دو نیز یک نیمپرده است.
شاید این قسمت در ابتدا کمی سؤالبرانگیز باشد، چون بین این دو کلید، کلید مشکی وجود ندارد.
در نتیجه، یک قانون کلی را همیشه به یاد داشته باشید: فاصلهی هر کلید تا کلید بعدی (چه سفید و چه مشکی) برابر با یک نیمپرده است.
آشنایی کامل با مقادیر هر نت
حالا وقتش رسیده که با مفهوم ریتم در موسیقی آشنا بشویم.
برای ساختن یک قطعه موسیقی، نمیتوان نتها را به طور اتفاقی و بیترتیب پخش کرد. شما به یک راهنما نیاز دارید که مشخص کند هر نت دقیقاً چه زمانی باید نواخته شود و چه مدت طول بکشد.
خواندن نتهای موسیقی، درست مثل خواندن یک نقشه برای کوهنوردی است.
در یک نقشه کوهنوردی، مقصد نهایی، مسیر حرکت، نقطههای استراحت و مدت زمان هر بخش، به شما نشان میدهد که چطور و در چه زمانی به پایان راه برسید.
در دنیای موسیقی هم از یک روش علامتگذاری ویژه برای نشان دادن همین چیزها استفاده میشود.
استفاده از کیبورد هایی با کلاویه های راحتتر برای شروع
پیانوها معمولاً در ابعاد مشخص و استانداردی تولید میشوند.
بعضی از آنها کلیدهایی باریکتر و بعضی دیگر کلیدهایی پهنتر نسبت به بقیه دارند.
حتی برخی از این سازها به شکل ویژه برای کودکان طراحی شدهاند.
برای شروع یادگیری، به ویژه در سنین کم، معمولاً کیبوردهای آموزشی دیجیتال پیشنهاد میشوند تا دست هنرجو تحت فشار نباشد و بتواند اصول اولیه و نواختن قطعات را با آنها بیاموزد.
برای سنین بالاتر، استفاده از پیانوهای دیجیتال قابل حمل و دارای کنسول توصیه میشود که علاوه بر نواختن پیانو، امکانات بیشتری مانند آهنگسازی و تنظیم را نیز در اختیار نوازنده قرار میدهند.
استایل نواختن بهتری انتخاب کنید
شیوه نشستن هر فرد پشت پیانو با توجه به اندازه بدن و دستهایش متفاوت است.
بعضی افراد لازم است صندلی خود را جلوتر بیاورند و بعضی دیگر باید آن را عقبتر ببرند تا احساس راحتی کنند و راحتتر به کلیدهای پیانو دسترسی داشته باشند.
برای کودکان نیز معمولاً از صندلیهای قابل تنظیم استفاده میشود تا بتوانند بهتر به کلیدها برسند.
از نکات بسیار مهم، حالت قرارگیری انگشتان، زاویه آرنج و مچ دست و وضعیت کلی نشستن است. این موارد باید به گونهای باشد که باعث خستگی یا درد در مچ و انگشتان در طول جلسات تمرین نشود.
تقویت انگشتان دست
قدرت بیشتر در انگشتان، به شما کمک میکند تا قطعات را سریعتر و با دقت بالاتری بنوازید.
برای قویتر کردن دستها، راههای گوناگونی وجود دارد. بعضی افراد از وسایلی مثل گریپ یا توپهای مخصوص برای تقویت عضلات دست استفاده میکنند.
یک روش مؤثر دیگر برای قدرتمند کردن انگشتان، نواختنِ پاساژهای تمرینی مشخص و کار بر روی قطعات متنوع است.
به هنرجویانی که دستهای کوچکتری دارند، پیشنهاد میکنیم با انگشت شست خود، حرکتهای کششی ملایم و تکرارشونده انجام دهند.
بعنوان مثال:
ابتدا یک آکورد ساده مثل C ماژور را انتخاب کنید.
آکورد (C, E, G) را اجرا کنید.
بعد با انگشت کوچک خود، نت G را به A تغییر دهید و آکورد (C, E, A) را بنوازید.
انگشت کوچک را بیشتر بکشید تا نت بعدی را بگیرید و آکورد (C, E, B) را اجرا کنید.
این روند را آنقدر ادامه دهید تا جایی که انگشت کوچک شما نتواند نت دیگری را بنوازد.