وقتی صحبت از نواختن یک ساز زهی مانند گیتار می‌شود، سیم‌ها نقش بسیار مهمی دارند! نوع سیم‌هایی که روی گیتار خود نصب می‌کنید، مستقیماً روی سبک نوازندگی و طنین صدای سازتان تأثیر می‌گذارد. بنابراین لازم است با توجه به سلیقه شخصی و شیوه‌ای که می‌نوازید، سیم مناسب را برای گیتار خود برگزینید. در این نوشته از وبلاگ ندابلاگ، اطلاعات مفیدی درباره انواع سیم‌های گیتار و ویژگی‌های آن‌ها ارائه می‌شود.
جنس سیم های گیتار چیست؟
در گذشته، سیم‌های گیتار از جنس روده حیوانات تهیه می‌شد. اما امروزه این سیم‌ها به دو نوع اصلی نایلونی و فلزی تقسیم می‌شوند. سیم‌های فلزی خود انواع مختلفی دارند؛ مانند استیل، نیکل، برنز و برنج. معمولاً از سیم‌های استیل و نیکل برای گیتارهای الکتریک استفاده می‌شود. در مقابل، سیم‌های برنزی و برنجی بیشتر برای گیتار آکوستیک به کار می‌روند. در ادامه، هر یک از این جنس‌ها را به صورت جداگانه بررسی خواهیم کرد.
سیم‌های فولادی
سیم‌های استیل
صدای سیم‌های استیل، در مقایسه با سیم‌های نیکلی، شفاف‌تر و پرانرژی‌تر است. این نوع سیم‌ها برای نواختن سبک‌های امروزی مانند پاپ، راک، متال و کانتری ایده‌آل به شمار می‌روند.
سیم‌های نیکل
صدای سیم‌های نیکلی، نرم‌تر و پُربارتر احساس می‌شود. این نوع سیم‌ها برای نواختن موسیقی بلوز، جاز و همچنین قطعات ریتمیک، گزینه بسیار مناسبی هستند.
سیم‌های برنجی
صدای سیم‌هایی که از جنس برنج هستند، شفاف‌تر و روشن‌تر از سیم‌های برنزی به گوش می‌رسد. با این حال، بیشتر سیم‌هایی که به نام سیم برنز ۸۰/۲۰ معروفند، در واقع از جنس برنج ساخته شده‌اند. این سیم‌ها ترکیبی از ۸۰ درصد مس و ۲۰ درصد روی هستند.
سیم‌های برنزی
این نوع سیم‌ها صدایی نرم و دلنشین تولید می‌کنند و گزینه‌ای ایده‌آل برای اجرای قطعات موسیقی آرام و لطیف به شمار می‌روند.
سیم‌های نایلونی
برای تولید سیم‌های نایلونی، معمولاً از ترکیب نایلون با فلز تنگستن و یک لایه نقره استفاده می‌شود. این سیم‌ها هنگام نواختن، حس نرم و آرام‌بخشی به انگشتان هنرمند می‌دهند و به عنوان انتخاب اصلی برای گیتارهای کلاسیک و فلامنکو شناخته می‌شوند. به خاطر کیفیت و عملکرد خوب، این نوع سیم‌ها در سبک‌های دیگر موسیقی مانند لاتین، پاپ و آر‌اند‌بی نیز مورد استفاده قرار گرفته‌اند. آندرس سگویا در گسترش و بهبود این سیم‌ها نقش بسیار مهمی ایفا کرده است.