بوزوکی یک ساز سنتی و اصیل مربوط به کشور یونان است که خیلی شبیه به ماندولین ساخته شده. این ساز نقش مهمی در موسیقی ربتیکا ایفا می‌کند، اما در سبک‌های مختلف دیگری مانند جاز، بلوگرس، فولک و راک نیز از آن استفاده می‌شود. اگر کنجکاو هستید که اطلاعات بیشتری درباره این ساز به دست آورید، پیشنهاد می‌کنیم در ادامه این مطلب در وبلاگ ندابلاگ همراه ما بمانید.
ساختار ساز بوزوکی
ساز بوزوکی از نظر ظاهری شبیه به سازهای باغلاما و پاندورا است. صدای آن نیز شبیه به ماندولین است، با این تفاوت که صدای ماندولین زیرتر است و برای ساختن آهنگ مناسب‌تر می‌باشد. اما بوزوکی معمولاً در کنار سازهای دیگر به کار می‌رود و نقش همراهی‌کننده دارد.
این ساز یک کاسه‌ی گلابی‌شکل و یک دسته‌ی دراز و نازک دارد. در گذشته قسمت‌های فلزی روی دسته (فرت‌ها) قابلیت جابه‌جایی داشتند، اما امروزه ثابت شده‌اند. همچنین تعداد سیم‌های آن از ۶ عدد به ۸ عدد افزایش پیدا کرده است.
جنس چوب در ساختن این ساز بسیار اهمیت دارد و روی کیفیت صدا تأثیر زیادی می‌گذارد. بهترین نوع چوب برای ساخت بوزوکی، چوب درختان توت، زردآلو، گیلاس، اقاقیا و سنجد است که رشد کمی دارند.
انواع بوزوکی
ساز بوزوکی در یونان به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود. نوع اول «تری کوردو» نام دارد که سه جفت سیم دارد. نوع دوم «تتراکوردو» است و چهار جفت سیم در آن به کار رفته است. این ساز در ابتدای قرن بیستم توسط یونانی‌هایی که از منطقه آناتولی به یونان مهاجرت کرده بودند، به این کشور وارد شد و بعدها به ساز اصلی در موسیقی سبک ربتیکا تبدیل گردید.
تاریخچه
پس از جنگی که بین سال‌های ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۲ در منطقه‌ای به نام آسیای صغیر رخ داد، گروهی از مردم که از ترکیه به یونان مهاجرت کردند، سازی به نام بوزوکی را با خود به این کشور بردند. نخستین انواع بوزوکی از سه سیم تشکیل شده بود و به روش‌های گوناگونی کوک می‌شد.
تا پایان دهه ۱۹۵۰، نوع چهارسیم این ساز رواج پیدا کرد که نحوه کوک کردن آن دقیقاً مشابه گیتار معمولی بود. از میانه‌های قرن بیستم به بعد، بوزوکی به عنوان ساز ملی یونان شناخته شد. این ساز یونانی در سال ۱۹۶۵ توسط جانی مونیهان به کشور ایرلند نیز معرفی گردید.