آشنایی با ارژنگ کامکار، نوازنده تنبک و نقاش برجسته

ارژنگ کامکار
کار اصلی ارژنگ کامکار نقاشی است که خودش بیشتر به آن علاقه دارد، اما نواختن تنبک را نیز بسیار دوست می‌دارد. او چندین نمایشگاه تک‌نفره از نقاشی‌هایش برگزار کرده که مهم‌ترین آن‌ها در سال‌های ۱۳۷۰ و ۱۳۷۶ در گالری سیحون برپا شد.
ارژنگ کامکار، عضو سرشناس گروه موسیقی کامکارها و نوازنده تنبک این گروه، پس از دوازده سال وقفه، هفتاد و دو اثر از سه دهه فعالیت نقاشی خود را در نگارخانه اصلی فرهنگسرای نیاوران به نمایش گذاشت.

در یک گفت‌وگوی کوتاه با ارژنگ کامکار، از او پرسیده شد که نقاشی را از چه زمانی و چگونه شروع کرد؟
او پاسخ داد: از بچگی به نقاشی علاقه داشتم، اما آنچه مرا به این راه کشاند، عشق به طبیعت بود. تا بیست سالگی بسیار به کوهنوردی می‌رفتم و از جاهای دست‌نخورده مثل کوهستان‌ها، روستاها و طبیعت لذت می‌بردم.
سال‌ها بدون معلم، طراحی و آبرنگ کار می‌کردم. در خانه تصویری از طبیعت می‌ساختم و از این راه دوباره با طبیعت پیوند می‌یافتم. این دلبستگی به طبیعت، نقش بزرگی در نقاش شدن من داشت.
بعدها نقاشی را به شکل آکادمیک ادامه دادم. طراحی با آبرنگ و آب مرکب را یاد گرفتم و در رشته نقاشی دانشگاه تهران پذیرفته شدم. از آموزش استادانی مانند هانیبال الخاص، حلیمی، استاد عربعلی شروه و دیگران بهره بردم و علاوه بر درس دانشگاه، خودم هم بسیار تلاش و تمرین کردم.
نخستین نمایشگاهم را در گالری سیحون داشتم و پس از مدتی نمایشگاه دوم و به همین ترتیب تا امروز که پس از دوازده سال فاصله، نمایشگاه «رنگ ترانه‌ها» را در فرهنگسرای نیاوران برپا کرده‌ام.

افتخارات :

در ششم بهمن ماه سال نود و هفت، مراسمی به مناسبت نوزده‌مین سالگرد پایه‌گذاری خانه موسیقی ایران برگزار شد. در این مراسم، از ارژنگ کامکار با دادن لوح تقدیر و یک تندیس، قدردانی به عمل آمد.

ارژنگ کامکار در سال هشتاد و سه، کتابی با عنوان «شصت قطعه برای تنبک» منتشر کرد. این کتاب، بخشی از دانش و تجربه‌هایی را که او در طول سال‌های پیش به دست آورده بود، در خود جای داده است.