بلا چاو یک ترانه مشهور ایتالیایی است که در طول سالها همواره به عنوان نماد مبارزه و پایداری در برابر ستم شناخته شده است. در این نوشته از وبلاگ ندابلاگ، قصد داریم حقایق جالبی درباره مفهوم و پیشینه این آهنگ با شما به اشتراک بگذاریم؛ بنابراین در ادامه این مطلب با ما همراه باشید.
موضوع آهنگ بلا چاو
“خداحافظ زیبا” یا بلا چاو، آهنگ مخصوص پارتیزانهای ایتالیایی است که در دوران جنگ برای آزادی کشورشان، علیه سربازان آلمانی و گروههای فاشیست میجنگیدند. این ترانه در اصل متعلق به زنان کارگری است که در مزارع برنج شمال ایتالیا در قرن نوزدهم کار میکردند و آن را در اعتراض به وضعیت دشوار کارشان میخواندند. امروزه، این ترانه به نمادی جهانی برای مبارزه و ایستادگی تبدیل شده و با تنظیمهای گوناگونی در سراسر دنیا اجرا میشود.
تاریخچه آهنگ بلا چاو
ریشه اصلی آهنگ بلا چاو به طور دقیق مشخص نیست، اما یک دیدگاه رایج وجود دارد که میگوید این آهنگ در اصل با نام “صبح به محض بیدار شدن” توسط کارگران مزارع برنج خوانده میشده است. این آهنگ در منطقه دره پو در ایتالیا، از اواخر قرن نوزدهم تا اوایل قرن بیستم، با شعرهای گوناگون اجرا میشد. در آن دوران، در شمال ایتالیا، کارگران در شالیزارها کار میکردند تا به رشد درست برنج کمک کنند. شرایط کاری آنها بسیار دشوار بود؛ چرا که مجبور بودند با پاهای برهنه تا زانو در آب بایستند و مدام کمر خود را خم کنند. ساعتهای کار بسیار طولانی و دستمزدها بسیار ناچیز بود. این کارگران که اغلب از فقیرترین زنان جامعه بودند، موندین نام داشتند. همین شرایط سخت کاری، به نارضایتی گسترده و شکلگیری جنبشهای اعتراضی در سالهای آغازین قرن بیستم منجر شد.
ترجمه فارسی
یک روز از خواب بیدار شدم
وداع با تو ای قشنگ، وداع با تو ای قشنگ، وداع با تو ای قشنگ! بدرود! بدرود!
یک روز از خواب بیدار شدم
دشمن همه جا را در اختیار داشت
ای رزمنده، مرا با خودت ببر
وداع با تو ای قشنگ، وداع با تو ای قشنگ، وداع با تو ای قشنگ! بدرود! بدرود!
ای رزمنده، مرا با خودت ببر
چون حس میکنم که شهادتم نزدیک است
اگر در راه مبارزه کشته شوم
یا اگر بر بلندای کوهی جان بدهم
وداع با تو ای قشنگ، وداع با تو ای قشنگ، وداع با تو ای قشنگ! بدرود! بدرود!
اگر در راه مبارزه کشته شوم
یا اگر بر بلندای کوهی جان بدهم
تو باید پیکر مرا به خاک بسپاری
مرا در دل کوهها به خاک بسپار
تو باید پیکر مرا به خاک بسپاری
وداع با تو ای قشنگ، وداع با تو ای قشنگ، وداع با تو ای قشنگ! بدرود! بدرود!
مرا در دل کوهها به خاک بسپار
تو باید پیکر مرا به خاک بسپاری
در جوار گلی زیبا
و آنان که از کنار آرامگاهم میگذرند
و آنان که از کنار آرامگاهم میگذرند
وداع با تو ای قشنگ، وداع با تو ای قشنگ، وداع با تو ای قشنگ! بدرود! بدرود!
و آنان که از کنار آرامگاهم میگذرند
و آنان که از کنار آرامگاهم میگذرند
به من خواهند گفت: چه گل قشنگی
و آنان خواهند گفت: چه گل قشنگی
این گل از رزمندهای روییده
این گل از رزمندهای روییده
وداع با تو ای قشنگ، وداع با تو ای قشنگ، وداع با تو ای قشنگ! بدرود! بدرود!
این گل از رزمندهای روییده
این گل از رزمندهای روییده
که برای آزادی جان داد
که برای آزادی جان داد