وقتی صحبت از برترین نوازنده پیانو در دنیا به میان میآید، بیتردید نام مارتا آرگریچ در صدر قرار میگیرد. در این نوشته از وبلاگ ندابلاگ، بیشتر با این هنرمند که به عنوان شاخصترین پیانیست زنده جهان شناخته میشود، آشنا خواهید شد.
مهمترین پیانیست زنده در جهان
مارتا آرگریچ یک استثنا در دنیای موسیقی پیانو است. او در سن ۲۴ سالگی، در سال ۱۹۶۴، موفق به دریافت جایزه معتبر شوپن شد.
امروز او به عنوان برجستهترین نوازنده پیانوی زنده جهان شناخته میشود، به طوری که بلیتهای اجراهای او در همان دقایق ابتدایی به فروش میروند. بسیاری او را در زمره بزرگترین نوازندگان پیانو در طول تاریخ میدانند.
او همچنین موفق به دریافت چندین جایزه معتبر جهانی شده و مدالها و عنوانهای افتخارآمیز زیادی را به دست آورده است.
بیوگرافی مارتا آرگریچ (مارتا آرخریچ )
خانواده پدری او از اسپانیاییهای کاتالان بودند که از قرن هجدهم در شهر بوئنوس آیرس ساکن شده بودند. پدربزرگ و مادربزرگ مادریاش نیز از یهودیانی بودند که از امپراتوری روسیه به آرژانتین مهاجرت کردند. آنها در منطقهای به نام کلونیا ویلا کلارا در استان انتره ریوس سکونت گزیدند. این منطقه یکی از سکونتگاههایی بود که توسط بارون دو هیرش و انجمن استعمار یهود بنیان گذاشته شده بود.
کودکی
مارتا آرگریچ، کودکی با استعداد خارقالعاده بود. او یادگیری موسیقی را از دو سال و هشت ماهگی شروع کرد. روزی یکی از دوستانش که پسر پنجسالهای بود، به تمسخر به او گفت که هرگز نمیتواند پیانو بنوازد. اما مارتا پس از اینکه فقط یک بار قطعهای را از معلمشان شنید، همان قطعه را به درستی و بدون اشتباه نواخت و همه را شگفتزده کرد.
معلمش بلافاصله مادر مارتا را فراخواند و درباره استعداد استثنایی دخترش با او صحبت کرد. به همین دلیل، آموزش رسمی پیانو را از سهسالگی برای او آغاز کردند. وقتی پنج سال داشت، نزد معلم سرشناسی به نام وینچنزو اسکاراموزا رفت.
او یک نابغه موسیقی بود و در هشتسالگی بهصورت حرفهای روی صحنه برنامه اجرا میکرد. در سال ۱۹۵۵ به اروپا سفر کرد و در آنجا نزد استادان بزرگی مانند فردریش گولدا و آرتورو بندتی میکلانجلی آموزش دید.
در شانزدهسالگی (سال ۱۹۵۷) در دو رقابت معتبر جهانی، یعنی «رقابت بینالمللی موسیقی ژنو» و «رقابت بینالمللی پیانو فرروچو بوزونی» پیروز شد.
اولین ضبط تجاری خود را در سال ۱۹۶۰ انجام داد که در آن آثار آهنگسازانی مانند شوپن، برامس، راول، پروکوفیف و لیست را نواخت. این اثر از زمان انتشار در سال ۱۹۶۱ مورد تحسین منتقدان قرار گرفت.
در سال ۱۹۶۵ نیز برنده مسابقه معتبر پیانو شوپن در شهر ورشو شد.
او در سراسر جهان کنسرت اجرا کرده و افتخارات و جوایز فراوانی دریافت نموده است؛ از جمله سه جایزه گرمی (در سالهای ۱۹۹۹، ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵)، جایزه «پریمیوم ایمپریاله» از انجمن هنری ژاپن در سال ۲۰۰۵ و نیز نشان طلوع خورشید از دولت ژاپن.