فرانتس شوبرت، یک آهنگساز اتریشی بود که در سالهای پایانی دوره موسیقی کلاسیک و آغاز دوره رمانتیک زندگی میکرد. او با اینکه عمر بسیار کوتاهی داشت، توانست آهنگهای فراوان و بینظیری از خود به جای بگذارد. در این نوشته از وبلاگ ندابلاگ، میخواهیم این هنرمند بزرگ را به شما بشناسانیم.
تولد و کودکی فرانتس شوبرت
فرانتس شوبرت در ۳۱ ژانویه ۱۷۹۷، در منطقهای حومهای به نام هیملپفورت گروند در وین متولد شد. تاریخ دقیق شروع آموزش موسیقی او مشخص نیست، اما نخستین درسهای موسیقی را پدر و برادرش به او دادند. پدرش که مدیر یک مدرسه بود، نواختن ویولن را به او آموخت و برادر بزرگترش نیز آموزش پیانو را بر عهده گرفت. با این حال، شوبرت خردسال و با استعداد در مدت زمان کوتاهی از برادرش جلو افتاد. پس از خانواده، نخستین معلم رسمی او مایکل هولزر بود که نوازنده ارگ و رهبر گروه کر کلیسای محل در لیختنتال به شمار میرفت. هولزر به شوبرت پیانو، ارگ و اصول هارمونی آموزش میداد و همواره از استعداد فوقالعاده او شگفتزده بود. او با چشمانی پر از اشک به پدر شوبرت میگفت که هرگز شاگردی به این بااستعدادی ندیده است. همچنین شوبرت در سالهای کودکی در گروه موسیقی زهی خانواده، همراه با برادرانش ویولا مینواخت و نخستین قطعاتش برای کوارتتهای زهی را برای همین گروه نوشت.
مسیر هنری فرانتس شوبرت
فرانتس شوبرت در یازدهسالگی وارد مدرسهای به نام اشتاتکنویکت شد. در این مدرسه، او با موسیقی ارکستری آهنگسازان بزرگی مانند هایدن، موتزارت و بتهوون آشنا شد. پس از ترک این مدرسه در سال ۱۸۱۳، به خانه بازگشت و تحصیلاتش را ادامه داد تا بتواند در مدرسهی پدرش به تدریس بپردازد. او در سال ۱۸۱۴ به این مدرسه وارد شد.
دورهی معلمی برای او بسیار دشوار و غمانگیز بود؛ با این حال، او آموزش آهنگسازی نزد آنتونیو سالیری را پی گرفت. سال ۱۸۱۵ برای شوبرت سال بسیار پرباری بود. در این سال، او بیش از ۲۰ هزار قطعه موسیقی خلق کرد که بیشتر از نیمی از آنها برای ارکستر نوشته شده بودند.
در سال ۱۸۲۱، او به عضویت انجمن دوستداران موسیقی درآمد و به عنوان نوازنده فعالیت کرد. همچنین در سال ۱۸۲۸ کنسرتی از آثارش برگزار کرد که با تحسین فراوان منتقدان روبرو شد. متأسفانه او تنها هشت ماه بعد، در سن ۳۱ سالگی، به دلیل بیماری درگذشت.
در طول عمر کوتاه شوبرت، آثارش چندان شناخته شده نبودند؛ اما در سالهای پس از مرگش، محبوبیت زیادی پیدا کردند. در سدهی نوزدهم، آهنگسازان برجستهای مانند فلیکس مندلسون، رابرت شومان، فرانتس لیست و یوهانس برامس، آثار او را کشف و ستودند.