حتوا با همان ساختار و معنی، اما با بیانی ساده‌تر و متفاوت:
**درک معنی، مفهوم و پیشینه ضرب‌المثل “کینه شتری”**
حتما شنیده‌اید که در مورد بعضی افراد می‌گویند: “فلانی کینه شتری دارد”. این ضرب‌المثل برای کسانی به کار می‌رود که اگر از کسی رنجیده خاطر شوند یا به آنها بدی شود، برای مدت زمان بسیار طولانی آن را فراموش نمی‌کنند و در دل خود نگه می‌دارند. این شخص منتظر فرصتی می‌ماند تا در زمان مناسب، پاسخ آن بدی یا حرف ناخوشایند را بدهد.
**ریشه و داستان این مثل:**
این ضرب‌المثل از رفتار شتر در فرهنگ عامیانه ایرانی الهام گرفته شده است. در باور قدیم، شتر حیوانی است که حافظه‌ای بسیار قوی دارد و اگر کسی حتی یک بار به او آسیب برساند یا او را آزار دهد، آن اتفاق را برای همیشه به خاطر می‌سپارد. ممکن است ماه‌ها یا حتی سال‌ها بعد، وقتی که آن فرد را دوباره ببیند، در یک فرصت مناسب با لگد یا گاز گرفتن از او انتقام بگیرد.
**نکته اصلی ضرب‌المثل:**
نکته کلیدی این جمله، تأکید بر **طولانی بودن مدت کینه** و **انتظار کشیدن برای فرصت مناسب** است. این مثل فقط به معنای عصبانی بودن یا دلخوری ساده نیست، بلکه درباره کسی صحبت می‌کند که سال‌ها خشم خود را در سینه حفظ می‌کند و در نهایت، در زمانی که انتظارش نمی‌رود، آن را بروز می‌دهد.
به طور خلاصه، “کینه شتری داشتن” یعنی کینه‌ای بسیار عمیق و ماندگار را در دل نگه داشتن.
در این نوشته، با تاریخچه و مفهوم ضرب‌المثل قدیمی و ایرانی “کینه شتری” آشنا خواهید شد. در ادامه با ما همراه باشید.
معنی ضرب المثل کینه شتری
1- این ضرب‌المثل به این دلیل به شتر اشاره دارد که این حیوان اگر رفتار نادرستی از صاحبش ببیند، آن را فراموش نمی‌کند و در دل نگه می‌دارد و در فرصت مناسب، پاسخ آن را می‌دهد.
2- از این مثل زمانی استفاده می‌شود که کسی با وجود تمام مهربانی‌ها و خوبی‌هایی که از دیگری دیده، وقتی یک بی‌احترامی یا اشتباه از او می‌بیند، آن را در دل نگه می‌دارد و تبدیل به کینه می‌کند.
3- منظور این است که فرد آنقدر کینه‌ای است که بعید است خطاهای دیگران را ببخشد.
4- این مثل معمولاً برای افرادی به کار می‌رود که یک‌دنده و انتقام‌جو هستند و خوبی‌های دیگران را به یاد نمی‌آورند.
5- کینه شتری یعنی فرد نه‌تنها اشتباهات دیگران را نمی‌بخشد، بلکه مانند شتر، به شکلی سخت و محکم انتقام می‌گیرد.
تاریخچه ضرب المثل کینه شتری
این داستان قدیمی دلیل به وجود آمدن این ضرب‌المثل است:
ساربان با وجود همه زحمت‌هایی که برای شتر می‌کشد و از او مراقبت می‌کند، اگر روزی باعث آزار و خشم شتر شود، آن حیوان کینه او را به دل می‌گیرد و در پی فرصتی می‌گردد تا از او انتقام بگیرد. نکته جالب اینجاست که شتر با وجود عصبانیت زیاد، می‌داند اگر وقتی ساربان‌ها دور هم هستند به آنها حمله کند، بقیه با چوب به او ضربه خواهند زد. بنابراین فقط با نگاهی پر از کینه و خشم به ساربان نگاه می‌کند و با صدای بلند فریاد می‌زند.
اما وقتی شتر کینه‌توز، ساربان را در بیابان تنها پیدا کند، تمام خشم خود را بر سر او خالی می‌کند. در چنین مواقعی، ساربانان یک نقشه از قبل دارند: وقتی شتر آنها را دنبال می‌کند، باید در حال فرار، لباس‌های خود را در بیاورند و روی زمین بیندازند.
شتر فریب می‌خورد و فکر می‌کند آن لباس، خود ساربان است. پس آن را گاز می‌گیرد و روی آن می‌نشیند. این کار باید آنقدر ادامه پیدا کند تا ساربان خود را به روستا یا یک جای امن برساند و پنهان شود. اگر قبل از اینکه تمام لباس‌هایش را دربیاورد و روی زمین بیندازد، شتر به او برسد، به شکلی بسیار وحشتناک جان خود را از دست خواهد داد.
این است کینه شتری!!
بیشتر بخوانید: ضرب المثل‌های ایرانی