این ضرب‌المثل در مورد چیزهایی صحبت می‌کند که با وجود خوب و ارزشمند بودن، به تنهایی و در مقدار زیاد، نمی‌توان از آنها استفاده کرد یا لذت برد.
همان‌طور که عسل یک خوراکی خوشمزه و مفید است، اما هیچ‌کس نمی‌تواند یک من (که یک واحد وزن قدیمی است) عسل را به تنهایی و در یک وعده بخورد. این کار نه تنها ممکن نیست، بلکه می‌تواند باعث دل‌زدگی و حتی بیماری شود.
این مثل معمولاً برای این به کار می‌رود که بگوید:
– هر چیزی، حتی اگر بسیار خوب باشد، باید به اندازه و در جای خودش استفاده شود.
– در انجام هر کاری میانه‌روی و تعادل بهترین روش است.
– زیاده‌روی در هر امری، حتی در چیزهای مفید، نتیجه‌ی بدی دارد.
برای مثال، این ضرب‌المثل را در مورد پول، محبت، سخت‌گیری در تربیت و حتی کار می‌توان به کار برد.
در این نوشته، می‌خواهیم با هم معنی و مفهوم یکی از ضرب‌المثل‌های کهن و پرمعنی ایرانی آشنا شویم.
با یک من عسل هم نمیشه خوردش کنایه از چیست؟
1- این فرد آنقدر بداخلاق و تندمزاج است که اصلاً نمی‌توان به او نزدیک شد.
2- این کنایه نشان‌دهنده اوج تندخویی یک نفر است؛ یعنی خلق و خوی این شخص مانند زهر، تلخ و مرگبار است و حتی عسل با همه شیرینی‌اش نمی‌تواند بر تلخی او غلبه کند!
3- وقتی چیزی بسیار تلخ باشد، هر چقدر هم شکر یا عسل به آن اضافه کنی، طعم تلخش از بین نمی‌رود. در این حالت فقط عسل را هدر داده‌ای! به همین شکل، فرد تندخو و بداخلاق را به خوراکی تلخ و ناخوشایندی تشبیه کرده‌اند که هر چقدر با رفتارهای خوب و گفتار شیرین سعی کنی او را آرام و مهربان کنی، تأثیری در سرشت او ندارد.
♦ همان‌طور که یک ضرب‌المثل معروف در این زمینه می‌گوید:
ذات بد نیکو نگردد چون که بنیادش بد است!
در حقیقت، اگر بداخلاقی‌ها و ویژگی‌های ناپسند انسان اصلاح نشوند، رفته‌رفته مانند درختی ریشه‌دار، تمام وجود فرد را در بر می‌گیرند و هر چه سن بالاتر می‌رود، این ریشه‌های بداخلاقی در وجودش گسترده‌تر شده و درمانش دشوارتر می‌شود.
معنی ۵ هزار ضرب‌المثل فارسی را بدانید.
اختصاصی-ندابلاگ