گاهی در زندگی میبینیم افرادی که با بیعدالتی و ستم، حق دیگران را ضایع میکنند، برای مدتی در آسایش و قدرت به سر میبرند. اما این وضعیت همیشگی نیست. این ضربالمثل زیبا به ما یادآوری میکند که در نهایت، هر حقی به صاحب واقعیاش خواهد رسید.
این مفهوم در واقع بیانگر این باور عمیق است که جهان بر پایه عدالت استوار شده است. حتی اگر گاهی به نظر برسد که بیعدالتی پیروز شده، اما گذر زمان ثابت میکند که سرانجام، حق و حقیقت پیروز میشوند و هر انسانی نتیجه اعمال خود را خواهد دید.
این حکمت قدیمی به ما امید میدهد که در برابر ناعدالتیها ناامید نشویم و بدانیم که راستی و درستی همیشه پایدار میماند. مانند کشاورزی که پس از کاشت بذر و گذر از فصلها، در نهایت محصولش را برداشت میکند، حقوق پایمالشده نیز روزی به صاحبش بازمیگردد.
این ضربالمثل در فرهنگ ما ریشه عمیقی دارد و در داستانها و حکایتهای فراوانی نمود پیدا کرده است. قصههایی که در آنها ظالم در اوج قدرت، سقوط میکند و مظلوم پس از سالها رنج، به حق خود میرسد.

در این نوشته، میخواهیم ببینیم این ضربالمثل کهن ایرانی چه معنایی دارد و از کجا آمده است. در ادامه با ما همراه باشید.
معنی عاقبت حق به حقدار رسید چیست؟
در نهایت، حق به صاحب اصلی خود میرسد.
گاهی این ضربالمثل زمانی استفاده میشود که کسی برای مدتها مورد ستم قرار گرفته و حقش پایمال شده باشد، اما سرانجام عدالت برقرار میشود و ستمگران رسوا میگردند.
این جمله در واقع یک اصل همیشگی در جهان است. حتی اگر ستمدیدگان سالها تحت ظلم باشند و حقوقشان نادیده گرفته شود، بالاخره روزی حق به صاحب واقعی آن بازمیگردد. حق مانند آهنربا است؛ اگر از صاحبش جدا شود، هر کجا که باشد، دوباره به سوی او برمیگردد.
البته ممکن است این اتفاق سالها یا حتی قرنها طول بکشد. با ظهور امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه)، عدالت در سراسر جهان حاکم خواهد شد و در پایان، نیکان وارثان زمین خواهند بود.
وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ.
ما میخواهیم بر مستضعفان زمین منّت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم! (آیه ۵ قصص)
پیشنهاد: ضربالمثلهای بیشتری بخوانید.
اختصاصی– ندابلاگ
