گاهی اوقات یک درگیری کوچک و به موقع، بسیار بهتر از یک صلح ظاهری است که در نهایت به فاجعه‌ای بزرگ ختم می‌شود. این همان مفهوم اصلی ضرب‌المثل “جنگ اول به از صلح آخر” است.
این حکایت قدیمی می‌گوید: دو همسایه بودند که بینشان مشکلی پیش آمد. یکی از آن‌ها پیشنهاد کرد که موضوع را همان ابتدا و زمانی که کوچک است، با گفت‌وگو یا حتی یک بحث جدی حل کنند. اما دیگری ترجیح داد برای “آرامش”، موضوع را نادیده بگیرد و هیچ حرفی نزند.
مشکل اما، مانند آتشی زیر خاکستر، به آرامی رشد کرد و بزرگ‌تر شد. ماه‌ها گذشت تا اینکه این اختلاف کوچک، تبدیل به کینه‌ای بزرگ شد و در نهایت به یک دعوای تمام‌عیار و ویرانگر منجر گردید. اگر همان ابتدا با آن برخورد می‌کردند، هزینه‌ای بسیار کمتر پرداخت می‌کردند.
در زندگی ما نیز همینطور است. گاهی باید شجاعت داشته باشیم و یک مشکل، یک انتقاد یا یک سوءتفاهم را در همان ابتدا و زمانی که کوچک است، با شجاعت و صداقت مطرح کنیم. این کار شاید در لحظه سخت باشد، اما از یک فاجعه بزرگ در آینده جلوگیری می‌کند. این مثل به ما یادآوری می‌کند که گاهی یک برخورد زودهنگام و صادقانه، بهترین راه برای حفظ یک رابطه یا حل یک مسئله در بلندمدت است.
در این نوشته می‌خواهیم به درک مفهوم و معنای واقعی این ضرب‌المثل کهن ایرانی بپردازیم. لطفاً در ادامه با ما همراه باشید.
معنی جنگ اول به از صلح آخر یعنی چه؟
اگر از همان اولِ کار، همه‌ی قوانین و انتظارات به طور کامل و شفاف بیان شود و حتی اگر بحث و گفتگویی هم پیش آمد، در همان ابتدا حل شود، خیلی بهتر از این است که کار به مشاجره و درگیری بکشد و در نهایت مجبور به عذرخواهی شویم.
اگر رئیس یا مسئول یک مجموعه، در شروع کار سخت‌گیری و دقت لازم را داشته باشد، بسیار بهتر از این است که با سهل‌انگاری، اجازه دهد کارکنان مرتکب اشتباه شوند. این اشتباهات ممکن است به مشکلات و اختلافات بزرگتری تبدیل شود که در پایان، چاره‌ای جز آشتی و صلح باقی نگذارد.
مفهوم ضرب المثل
جنگ اول به آن دورانی گفته می‌شود که رهبر یا مدیر یک گروه، قوانین بسیار سخت و محکمی برای اعضا وضع می‌کند. هدف از این کار این است که همه حواسشان را جمع کنند و مرتکب اشتباه نشوند، چون اگر خطایی از آنان سر بزند، باید پاسخگو باشند و عذرخواهی کنند.
صلح آخر اشاره به شرایطی دارد که در گروه، هیچ قانون مشخص و مرزی تعیین نشده است. در چنین موقعیتی، ممکن است اعضا بر اساس سلیقه شخصی خود کاری انجام دهند که با نظر مدیر در تضاد است. در این حالت، اختلافات بزرگی به وجود می‌آید و گاهی حتی به درگیری و بی‌احترامی می‌انجامد. اما در پایان، چاره‌ای ندارند جز اینکه عذرخواهی کنند تا بتوانند دوباره با هم کار گروهی را ادامه دهند. به این پایان‌بندی، صلح آخر می‌گویند.
چرا جنگ اول بهتر از صلح آخر است؟
می‌گویند صلحی که در آغاز راه برقرار شود، بسیار بهتر از صلحی است که در پایان یک نزاع به دست می‌آید. زیرا در صلح اول، حریم‌ها و حدود افراد حفظ می‌شود و همه کارها بر اساس قوانین مشخصی پیش می‌رود؛ حتی اگر آن قوانین سخت باشند. اما صلح آخر، معمولاً پس از یک درگیری شدید به وجود می‌آید که ممکن است در طی آن، حرمت‌ها شکسته شده و حقوق افراد نادیده گرفته شده باشد.
پیشنهادی: در جنگ نان و حلوا تقسیم نمی‌کنند.
اختصاصی-ندابلاگ