در زندگی، گاهی برای رسیدن به رشد و کسب برکت، باید تواضع و فروتنی پیشه کرد. این مفهوم زیبا در یک ضربالمثل ایرانی به صورت زیر بیان شده است:
**”افتادگی آموز اگر طالب فیضی”**
این جمله به ما یادآوری میکند که اگر خواهان رسیدن به مقامات معنوی، دانش بیشتر و لطف الهی هستیم، باید درسِ فروتنی بیاموزیم. همانطور که شاخههای پربار درختان، به دلیل тяжеری میوهها به زمین نزدیکتر میشوند، انسانهای بزرگ نیز با تواضع و دوری از تکبر، زمینهساز جذب فیض و رحمت خداوند میگردند. پس برای دریافت موهبتهای بزرگ، باید خمیرۀ فروتنی را در خود پرورش دهیم.

در این نوشته، به بررسی معنا، پیشینه و مفهوم بنیادی این ضربالمثل کهن ایرانی میپردازیم. در ادامه با ما همراه باشید.
معنی افتادگی آموز اگر طالب فیضی چیست؟
اگر میخواهی زندگیات پر از خیر و برکت و نعمتهای خداوند شود، همیشه با دیگران به ویژه با کسانی که از تو پایینتر هستند، با فروتنی و ادب رفتار کن.
این ضربالمثل یک درس اخلاقی مهم دارد که همه باید به آن عمل کنند، اما دو گروه بیش از بقیه باید مراقب رفتار خود باشند و فروتنی را فراموش نکنند:
💙 دانشمندان و عالمان؛ وقتی با مردم به ویژه افراد کمسواد روبرو میشوند، باید با صبر و حوصله جوابشان را بدهند و به خاطر دانشی که خدا به آنان داده، خود را بالاتر از دیگران نبینند.
💙 ثروتمندان؛ این گروه نیز باید با همه به ویژه نیازمندان، با فروتنی برخورد کنند. مراقب باشند که رفتارهایی مانند خودبرتربینی، مسخره کردن یا فخر فروشی نداشته باشند که دل دیگران را میشکند.
گفته میشند این بیت از پوریای ولی، پهلوان نامی ایران است، که وقتی به احترام مادر حریف هندیاش، از پیروزی در کشتی گذشت، این شعر را سرود:
افتادگی آموز اگر طالب فیضی
هرگز نخورد آب زمینی که بلند است
یعنی: اگر خواهان بخشش و لطف الهی هستی، تکبر را کنار بگذار و با وجود قدرت و توانایی، فروتن باش. چون زمین بلند، هرگز سیراب نمیشود. (انسان متکبر را مانند زمین بلندی میدانند که هیچ خیری به آن نمیرسد.)
اختصاصی-ندابلاگ
پیشنهادی: ضربالمثل درباره تواضع
