حتوا با تشکر از درخواست شما، اما متنی برای بازنویسی ارائه نکرده‌اید. لطفاً متن مورد نظر خود را قرار دهید تا بتوانم آن را به صورت کامل و با رعایت تمامی نکات درخواستی‌تان (ساده‌نویسی، حفظ ساختار و معنا، و عدم تغییر متون مقدس) بازنویسی کنم.
منتظر متن شما هستم.
در این نوشته می‌خواهیم با هم معنی یکی از ضرب‌المثل‌های کهن و پرمعنی ایرانی آشنا شویم.
آدم گدا اینهمه ادا کنایه از چیست؟
1- این مثل در مورد کسی به کار می‌رود که باوجود جایگاه پایین، با تکبر و غرور با دیگران رفتار می‌کند و همه را جز خودش کوچک می‌شمارد.
2- “آدم گدا” در اینجا به کسی گفته می‌شود که از نظر شخصیتی و اخلاقی فقیر است، نه necessarily از نظر مالی. ممکن است فردی از لحاظ مادی کم‌برخوردار باشد اما دارای شخصیت بزرگ و ارزشمندی باشد.
اما کسی که از نظر روحی تهی است، وقتی خود را بالاتر از دیگران می‌بیند و با نگاهی تحقیرآمیز به آنها نگاه می‌کند، این ضرب‌المثل به خوبی توصیف‌کننده اوست!
3- گاهی هم این عبارت برای کسانی به کار می‌رود که از نظر مالی در تنگنا هستند، اما می‌کوشند به هر شیوه‌ای خود را ثروتمند نشان دهند. یعنی باوجود فقر، با炫耀 کردن و فخر فروشی سعی در پنهان کردن وضعیت واقعی خود دارند. که ریشه این رفتارهای ناپسند نیز همان فقر درونی است!
توجه: از سوی دانایان توصیه شده که حتی اگر در تنگنای مالی هستیم، هرگز تظاهر به فقر نکنیم؛ زیرا کرامت و عزت نفس انسان از هر چیز دیگری اهمیت بیشتری دارد. بسیاری از نیازمندان باآبرو هستند که آراسته و متعارف در جامعه حاضر می‌شوند و کسی از وضعیت دشوارشان آگاه نمی‌شود.
اما این ضرب‌المثل خطاب به آن دسته از نیازمندانی است که باوجود فقر، با رفتارهای متکبرانه و ادعاهای دروغین می‌خواهند شخصیت خود را حفظ کنند، درحالی که این گونه برخوردها در نهایت باعث خواری و شکست آنها خواهد شد. در چنین مواقعی است که به این افراد گفته می‌شود: “این همه ژستِ پُرادعا لازم نیست!”
بیشتر بخوانید: یارب مباد آنکه گدا معتبر شود
پیشنهادی: ضرب المثل با آدم
اختصاصی-ندابلاگ