معنی ضرب المثل ” ادب از که آموختی؟ از بی ادبان “

ادب از که آموختی از بی ادبان

گاهی پیش می‌آید که از رفتارهای ناپسند دیگران به شدت آزرده می‌شویم. درست در همین لحظات است که یک درس بزرگ و پنهان در حال رخ دادن است. ما با دیدن بی‌ادبی و اشتباهات دیگران، به طور ناخودآگاه می‌آموزیم که چه کارهایی را نباید انجام دهیم.

این اتفاق شبیه این است که یک راهنمای نامرئی به ما نشان می‌دهد که چگونه بهتر رفتار کنیم. ما با مشاهدهٔ عواقب بدِ بی‌احترامی، ارزشِ ادب و احترام را درک می‌کنیم. بنابراین، گاهی بهترین درس‌های زندگی را نه از افراد کامل، بلکه از کسانی می‌گیریم که با رفتارشان به ما هشدار می‌دهند چه کسی نباشیم.

پس این ضرب‌المثل به ما یادآوری می‌کند که: **”ادب را گاهی از بی‌ادبان می‌آموزیم.”**

ادب از که آموختی؟ از بی ادبان

در این نوشته می‌خواهیم ببینیم این ضرب‌المثل کهن ایرانی چه معنایی دارد و چه مفهومی را می‌رساند.

معنی ضرب المثل ادب از که آموختی؟ از بی ادبان

از لقمان پرسیدند: چطور باادب شدی و این خصلت‌های خوب را از کجا یاد گرفتی؟ او جواب داد: از آدم‌های بی‌ادب. هر کاری که از آن‌ها دیدم و خوشم نیامد، سعی کردم انجام ندهم.

۱- یعنی وقتی رفتارهای ناپسند افراد بی‌ادب را می‌بینی، از انجام آن‌ها خودداری می‌کنی.
۲- این جمله وقتی به کار می‌رود که کسی کارهای زشت دیگران را ببیند، اما برعکس آن‌ها رفتار کند.
۳- انسان باادب کسی است که بتواند خوب و بد را از هم تشخیص دهد و با آگاهی، راه خوبی را در پیش بگیرد.

مفهوم ضرب المثل

این داستان پندآمیز از لقمان حکیم، نکته بسیار ارزشمندی را درباره زندگی به ما می‌آموزد. این نکته کلیدی می‌گوید کسی که روح و دل خود را به پاکی و روشنایی عادت داده است، می‌تواند حتی از تاریکی‌های اطرافش نیز نور و روشنایی به دست آورد. چنین انسانی در میان ناملایمات و بدی‌های دنیا، تنها خوبی‌ها را برمی‌گزیند و برای خود نگه می‌دارد و بدی‌ها را رها می‌کند.

همان‌گونه که خداوند در قرآن کریم می‌فرماید:
وَالَّذِينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَنْ يَعْبُدُوهَا وَأَنَابُوا إِلَى اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْرَىٰ ۚ فَبَشِّرْ عِبَادِ
ترجمه: و کسانی که از پرستیدن طاغوت [یعنی بت ها، اربابان کفر و شیطان های سرکش] دوری کردند و به سوی خدا بازگشتند، بر آنان مژده باد؛ پس به بندگانم مژده ده.
الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ ۚ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّهُ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ (آیات 17 و 18 زمر)
ترجمه: همان کسانی که سخنان را می‌شنوند و از نیکوترین آنها پیروی می‌کنند؛ آنان کسانی هستند که خدا هدایتشان کرده، و آنها خردمندانند.

💬 بندگان شایسته خدا کسانی هستند که وقتی با گفتار و اندیشه‌های گوناگون روبرو می‌شوند، بهترینشان را می‌گزینند و از آن پیروی می‌کنند. آنها در انتخاب‌های خود دقت می‌کنند و ساده و سرسری عمل نمی‌کنند.

پیشنهادی: ضرب المثل کمال همنشین در من اثر کرد
اختصاصی-ندابلاگ

اگه حال کردی این پست رو با دوستات به اشتراک بذار:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *