بیوگرافی هدیه تهرانی
هدیه تهرانی بازیگر ایرانی است که در زمینه عکاسی هم فعالیت دارد. او در چهارم تیرماه سال ۱۳۵۱ به دنیا آمد. از مهمترین دستاوردهای او میتوان به دریافت دو سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن در جشنواره فیلم فجر اشاره کرد. این دو جایزه را او برای بازی در فیلمهای «قرمز» و «چهارشنبهسوری» دریافت کرده است.
منوی دسترسی سریع
خلاصهای از زندگینامه
داستان زندگی
ازدواج و همسرگزینی
فعالیت در فضای مجازی
دوران فعالیت هنری
آثار سینمایی
تواناییها و علاقهمندیها
اتفاقات و حواشی زندگی
گفتوگوها و مصاحبهها

خلاصه زندگینامه
نام: هدیه
نام خانوادگی: تهرانی
تاریخ تولد: ۴ تیر ۱۳۵۱ (سن: ۵۲ سال)
شغل: عکاس و بازیگر
محل تولد: تهران، ایران
حوزه کاری: سینما و تئاتر
ملیت: ایرانی
عنوانهای شغلی: بازیگر و عکاس
سالهای فعالیت: از ۱۳۷۵ تا امروز
زندگینامه
زندگی شخصی:
هدیه تهرانی، بازیگر سینمای ایران، در چهارم تیرماه سال ۱۳۵۱ در تهران متولد شد. پدرش رضا جوادیه تهرانی نام دارد که اصالتاً اهل گرگان است. بنابراین با وجود نام خانوادگی “تهرانی”، ریشه خانوادگی این بازیگر به گرگان برمیگردد. مادر هدیه تهرانی نیز گرگانی است و پس از ازدواج با رضا جوادیه تهرانی، به تهران نقل مکان کردند. پس از این جابجایی، هدیه در تهران به دنیا آمد.
او تنها یک خواهر به نام هیلدا دارد که در زمینه نویسندگی و شعر فعالیت میکند. داستان فیلم سینمایی “شب” از آثار هیلدا است و هدیه تهرانی نیز در این فیلم ایفای نقش کرده است. همچنین ناصر تقوایی، فیلمساز، نویسنده و عکاس شناختهشده ایرانی، همسرش از بستگان هدیه تهرانی محسوب میشود.
علاقه نداشتن به بازیگری پیش از ورود به حرفه:
هدیه تهرانی در دوران جوانی هیچ علاقهای به بازیگری نداشت و این شغل جزو برنامههای آیندهاش نبود. او در یک مصاحبه گفته است که هرگز به صورت جدی و فعال برای وارد شدن به دنیای بازیگری تلاش نکرده است. با این حال، این حرفه برایش جذاب و دیدنی بود؛ همان کششی که بازیگری و نمایش با تمام جزئیاتش برای بسیاری از مردم دارد. هدیه تهرانی تعریف کرده که پدرش علاقه زیادی به تماشای فیلم داشت و معمولاً او را هم برای دیدن فیلم به سینما میبرد. همچنین گاهی اوقات پدرش در زمینه تئاتر نیز فعالیت میکرد. مادربزرگ هدیه تهرانی نیز وقتی ۳۰ سال داشت، در یک فیلم بازی کرده بود.
اهدای نشان درجه یک هنر:
در یک مراسم سینمایی و تلویزیونی، علی جنتی که در آن زمان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بود، جایزهٔ درجه یک هنری را به هدیه تهرانی و چند هنرمند دیگر اهدا کرد. با این حال، این تصمیم از سوی برخی از کارشناسان و رسانهها با واکنش انتقادی روبرو شد.
ازدواج
این بازیگر ایرانی در اوایل سال ۱۳۸۶ با فردی به نام هومن بهمنش که در زمینه فیلمبرداری فعالیت داشت و در آن زمان هنوز شناختهشده نبود، ازدواج کرد و زندگی جدیدی را شروع کرد. اما متأسفانه این ازدواج دوام چندانی نداشت و به جدایی آن دو در همان سال انجامید. هومن بهمنش در ششم بهمن ماه سال ۱۳۵۹ در لاهیجان متولد شده و بهعنوان مدیر فیلمبرداری کار میکند. او دانشآموخته رشته کارگردانی سینما از دانشگاه است و همچنین عضو انجمن مدیران فیلمبرداری ایران محسوب میشود. پس از این جدایی، او دوباره ازدواج کرد و همسر جدیدی را برای زندگی خود برگزید.
هدیه تهرانی در شبکه های اجتماعی
اینستاگرام:
hediehtehranioriginal@
زندگی هنری

هدیه تهرانی اولین بار با بازی در فیلم “سلطان” ساخته مسعود کیمیایی در سال ۱۳۷۵ پا به دنیای سینما گذاشت. اما پیش از این فیلم، دو فرصت بازی در فیلمهای دیگر را از دست داده بود. اولین پیشنهاد، فیلم “روز واقعه” به کارگردانی شهرام اسدی در سال ۱۳۷۳ بود که محقق نشد و در نهایت لادن مستوفی به جای او در این فیلم بازی کرد. دومین پیشنهاد، فیلم “بودن یا نبودن” ساخته کیانوش عیاری بود که این بار هم بازی هدیه تهرانی در این فیلم میسر نشد. به این ترتیب، فیلم “سلطان” مسعود کیمیایی، آغازگر راه سینمایی هدیه تهرانی شد.
علاقه شدید پدر هدیه تهرانی به تماشای فیلم، نقش مهمی در ورود او به عرصه هنر داشت. همچنین جذابیتهای دنیای بازیگری نیز انگیزه دیگری بود که او را به سوی این حرفه کشاند.
بازی طبیعی و درخشان هدیه تهرانی در فیلمهای “غریبانه” و به ویژه “شوکران” با تحسین منتقدان روبرو شد. او برای بازی در فیلم “چهارشنبه سوری” موفق به دریافت سیمرغ بلورین از جشنواره فیلم فجر و تندیس زرین از جشن خانه سینما شد. علاوه بر این، نشریه همشهری جوان در مقالهای، هدیه تهرانی را پس از مهناز افشار، به عنوان دومین بازیگر زن پولساز دهه ۸۰ معرفی کرد.
مراحل ورود به بازیگری:
دعوت به فیلم چای تلخ۴ تقوایی:
وقتی بیست ساله بودم، برای اولین بار به این فکر افتادم که در یک فیلم بازی کنم. در همان زمان، آقای تقوایی قصد داشت فیلمی به نام “چای تلخ” را بسازد، اما ساخت این فیلم محقق نشد. این ماجرا همزمان شد با تصمیم من برای ادامه تحصیل؛ چون میخواستم برای یادگیری رشته دکوراسیون داخلی به آلمان بروم.
عدم تمایل به سینمای ایران:
چند سالی گذشت. یک روز هدیه تهرانی به طور اتفاقی در یک فروشگاه با محمدرضا شریفینیا و آزیتا حاجیان روبرو شد. آن دو از او پرسیدند که آیا به بازیگری علاقهمند است؟ هدیه پاسخ داد نه. او بعدها گفته بود که در آن زمان، علاقهای به سینمای ایران نداشته و به همین دلیل، بازیگری هم برایش جذابیتی نداشت. اما با پیگیریهای مداوم شریفینیا و حاجیان، در نهایت برای گفتوگو درباره فیلم سینمایی «روز واقعه» به دفتر کارگردان دعوت شد.
وقتی نقش کوچکی به نام «راحله» به او پیشنهاد شد، هدیه احساس کرد این نقش بسیار کوتاه است و کاری جز گفتن چند کلمهٔ ساده مانند “بله” و “خیر” ندارد. از نگاه او، این نقش بیشتر شبیه یک چهرهٔ معمولی بود تا یک شخصیت واقعی. به همین دلیل، قبول کردن آن را نپذیرفت.
هدیه تهرانی به خوبی میدانست که ورود به دنیای بازیگری، تمام زندگیاش را تحت تأثیر قرار خواهد داد. به همین خاطر، تلاش میکرد اولین نقشی که میپذیرد، به اندازهای مهم باشد که ارزش این تغییر و خطر بزرگ را داشته باشد.
سانحه تصادف:
بعد از این اتفاقات، هدیه تهرانی طبق برنامهریزی قبلی خود قصد سفر به آلمان را داشت که ناگهان در یک تصادف جدی قرار گرفت و برای مدت طولانی بیهوش شد. به همین دلیل، حدود شش ماه در بیمارستان ماند و تحت درمان قرار گرفت.
سه هدیه در یک کلاس:
داستان از این قرار است که آقای مهرجویی به هدیه تهرانی پیشنهاد داد تا در فیلم جدیدش بازی کند. ماجرا به این شکل بود که هدیه تهرانی و آناهیتا همتی هر دو در محله اکباتان زندگی میکردند و در دوران مدرسه همکلاس بودند. وقتی آناهیتا همتی برای تست بازیگری نزد داریوش مهرجویی رفت، مهرجویی متوجه شد او ساکن شهرک اکباتان است. از او پرسید: «آیا در آنجا دختری به نام هدیه را میشناسی؟» آناهیتا همتی در پاسخ گفت که سه همکلاسی با این نام داشته است. در واقع، هدیه تهرانی یکی از همان سه نفر بود که حتی در یک نیمکت با او درس میخواند.
عدم پذیرش پیشنهاد مهرجویی جهت فیلم لیلا:
هدیه تهرانی برای بازی در فیلم “لیلا” ساخته داریوش مهرجویی دعوت شد. اما چون موضوع فیلم را دوست نداشت، این پیشنهاد را نپذیرفت. او در یکی از گفتوگوهایش گفته است: اگرچه در آن زمان شناخت و درک کافی نداشتم و انتخاب درستی نکردم، و شاید بهتر بود به خاطر نام و جایگاه آقای مهرجویی این نقش را میپذیرفتم، اما داستان فیلم که درباره مردی است که به دلیل ناباروری همسرش میخواهد همسر دوم بگیرد، برایم قابل قبول نبود.
دعوت به فیلم بودن یا نبودن:
هدیه تهرانی پیشنهاد بازی در فیلم “بودن یا نبودن” به کارگردانی کیانوش عیاری را دریافت کرد. وقتی عیاری در دفتر کارش داستان فیلم را برای او تعریف کرد، موضوع داستان مورد علاقه او قرار گرفت و او این نقش را پذیرفت. هدیه تهرانی کمکم نگاه عمیقتری به این نقش پیدا کرد و سعی کرد با تحقیق و صحبت با بیماران قلبی، درک بهتری از شخصیتش به دست بیاورد. اما به دلایلی، همکاری او با این گروه فیلمسازی در نهایت انجام نشد. او در جایی گفته است: “انجام تمرینها و تحقیقات برای من دو سال طول کشید و من از وضعیت سینمای ایران هیچ اطلاعی نداشتم و نمیدانستم که فعالان این حوزه چقدر به هم کمک میکنند یا یکدیگر را تخریب میکنند! مداوم خبرهایی به گوشم میرسید که این فیلم مجوز ساخت ندارد و ساخته نخواهد شد. همچنین آقای عیاری در گفتوگو با یکی از دوستانم گفته بود که ساخت این فیلم لغو شده است. در حالی که همه این حرفها فقط شایعه بود و من از این ماجراها ناراحت شدم که چرا آقای عیاری این موضوع را مستقیماً با خودم در میان نگذاشت.”
فیلم سلطان از مسعود کیمیایی:
بعد از این اتفاق، هدیه تهرانی میپذیرد که در فیلم «سیب سرخ حوا» به کارگردانی مسعود کیمیایی بازی کند. اما ساخت این فیلم توسط کیمیایی متوقف میشود و سعید اسدی جای او را به عنوان کارگردان میگیرد. با این حال، خانم تهرانی همکاری با گروه جدید را نمیپذیرد.
روزی مسعود کیمیایی با هدیه تهرانی تماس میگیرد و به او میگوید که قصد دارد یک فیلم در فضای باز و در مدت زمان کوتاه بیست روزه بسازد. او توضیح میدهد که این پروژه ممکن است نتیجه بسیار خوبی داشته باشد یا شاید هم به موفقیت نرسد. در نهایت، هدیه تهرانی میپذیرد که در فیلم سینمایی «سلطان» به کارگردانی کیمیایی بازی کند.
او درباره دلیل حضورش در این فیلم گفته است: شهرت و نام کیمیایی دلیل اصلی من نبود، چون اگر چنین بود، بازی در فیلم مهرجویی را نیز میپذیرفتم. یکی از انگیزههای من برای بازی در «سلطان»، علاقه شدیدم به موضوعات و داستانهای قدیمی است. این علاقه شامل ساختمانهای با معماری سنتی، لوازم خانه و مبلمان قدیمی میشود. من مخالف نادیده گرفتن و از بین رفتن چنین چیزهایی هستم و داستان فیلم «سلطان» دقیقاً در همین زمینه بود.
شهرت با فیلم قرمز:
فیلم «قرمز» یکی از آثار سینمایی است که هدیه تهرانی در آن بازی کرده است. در ابتدا قرار بود گفتوگوهای شخصیت هستی، که توسط هدیه تهرانی نقشآفرینی میشد، مانند بقیه نقشها و در یک سبک مشابه اجرا شود. اما پس از گفتوگوی هدیه تهرانی با فریدون جیرانی، قرار بر این شد که با توجه به شخصیت مدرن و متمدن هستی، دیالوگهای او تغییر کند یا در موقعیتهای مختلف، این شخصیت اعتراض خود را با سکوت نشان دهد. این پیشنهاد پذیرفته شد و در نهایت به همین شکل اجرا گردید.
به عنوان مثال، در صحنه درگیری دادگاه، بر اساس فیلمنامه اولیه، انتظار میرفت که شخصیت هستی در واکنش به فریادها و حتی سیلی خوردن از خواهرشوهرش، او هم جیغ بکشد و واکنش مشابهی نشان دهد. اما هدیه تهرانی پس از تفکر به این نتیجه رسید که اگر خودش در آن موقعیت واقعی قرار داشت، چنین رفتارهایی را بروز نمیداد. او در این باره گفته بود: بسیاری از اتفاقات در فیلمها، نوعی از شناخت و درک درونی را به همراه دارد، به طوری که خود من نیز از طریق این نقشها به کشف تازهای درباره دنیای اطرافم دست پیدا میکنم.
بازی در فیلم دوئل:
هدیه تهرانی برای بازی در فیلم “دوئل” ساخته احمدرضا درویش انتخاب شده بود و قرار بود نقش سلیمه را بازی کند. اما بعداً این نقش به پریوش نظریه داده شد. احمدرضا درویش فکر میکرد این نقش ویژه است و هدیه تهرانی در آن زمان گزینه مناسبی برای آن محسوب میشود.
اما خود هدیه تهرانی احساس میکرد بازی در این نقش برایش چالش بزرگی است. او فکر میکرد موقعیتها و تضادهای موجود در نقش سلیمه برای شروع کارش بیش از حد چشمگیر است و این نقش را مناسب خود نمیدانست. با این حال، وقتی بعداً فیلم “دوئل” را تماشا کرد، متوجه شد که این نقش میتوانست برایش مناسب باشد و چندان هم دور از انتظار نبوده است.
مسئله اصلی هدیه تهرانی در گفتوگو با احمدرضا درویش این بود که در فیلم “دوئل”، همه شخصیتها به یک شکل صحبت نمیکنند و لهجه جنوبی ندارند، و این موضوع به نظرش عادی نمیرسید. در فیلم “زنگی و رومی” او قرار بود نقش یک معلم جنوبی را با لهجه محلی بازی کند و این برایش قابل درک بود. اما در مورد فیلم “دوئل”، حس میکرد آن نقش با آن همه تغییر ناگهانی و بدون لهجه مشخص، چندان با او سازگاری ندارد.
فیلم زمانه:
اولین باری که قبول کردم در یک فیلم، نقش مکمل را بازی کنم، پیشنهاد فیلم «زمانه» به من داده شد. من با خودم فکر میکردم که بهتر است همیشه نقش اصلی را بازی نکنم و مدام روی پرده سینما دیده نشوم، تا به آن عادت نکنم. در ابتدا، درک درستی از موضوع و داستان فیلم نداشتم و حتی گفتوگوهای مفصلی که با آقای صلاحمند داشتم، به نتیجه خاصی نرسید. البته نقش پیشنهادی، خیلی کوچک نبود و فقط یک یا دو دقیه محدود نمیشد؛ همین زیبایی و جذابیتِ اولین نقشآفرینی در یک شخصیت کوتاه، دلیل مهمی برای پذیرش آن بود. در آن زمان، شایعات زیادی پخش شده بود که من به خاطر بازیِ گلزار در این فیلم، نقش را قبول کردهام. اما واقعیت این بود که این موضوع، ربط چندانی به ایشان نداشت.
نقش های ماندگار:
هدیه تهرانی در سالهای فعالیت حرفهای خود در سینما، نقشهای زیبا و بهیادماندنی زیادی را بازی کرده و توانسته است جوایز معتبر بسیاری را از آن خود کند. برخی از این نقشها با استقبال چشمگیر تماشاگران روبرو شدند.
یکی از برجستهترین کارهای او، بازی در فیلم «قرمز» به کارگردانی فریدون جیرانی در سال ۱۳۷۷ بود. این نقشآفرینی باعث شد که او سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را از جشنواره بینالمللی فیلم فجر دریافت کند.
بازی در فیلم «شوکران» نیز یکی از کارهای درخشان و ماندگار هدیه تهرانی است که جایزه بهترین بازیگر زن را در چهارمین دوره جشن حافظ برایش به ارمغان آورد. همچنین، انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران، او را به عنوان بهترین بازیگر نقش اول سال انتخاب کرد.
از دیگر نقشآفرینیهای قابل توجه او، بازی در فیلم «چهارشنبهسوری» در نقش مژده صمیمی است. هدیه تهرانی برای این بازی، چندین جایزه مهم دریافت کرد؛ از جمله تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن از دهمین جشن خانه سینما، جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم پوسان و سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از بیستوچهارمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم فجر.
فیلم شناسی

هدیه تهرانی در نخستین سالهای حضورش در سینمای ایران، به عنوان یک ستاره بزرگ شناخته میشد و میان مردم از محبوبیت بالایی برخوردار بود. او طرفداران پرشماری داشت که کارهایش را پیگیری میکردند. در ادامه، نگاهی به فیلمها و آثاری خواهیم داشت که در فهرست فعالیتهای هنری هدیه تهرانی دیده میشود.
فیلم های سینمایی:
| سال | نام فیلم | کارگردان | نقش |
|---|---|---|---|
| ۱۳۷۵ | سلطان | مسعود کیمیایی | مریم کوهساری |
| ۱۳۷۶ | غریبانه | احمد امینی | بهرخ ثابتی |
| ۱۳۷۷ | شوکران | بهروز افخمی | سیما ریاحی |
| سیاوش | سامان مقدم | هدیه | |
| قرمز | فریدون جیرانی | هستی مشرقی | |
| ۱۳۷۸ | دستهای آلوده | سیروس الوند | دیبا |
| ۱۳۷۹ | پارتی | سامان مقدم | نگار آریانی |
| آبی | حمید لبخنده | مهتاب | |
| چتری برای دو نفر | احمد امینی | یاسمن پاکروان | |
| ۱۳۸۰ | زمانه | حمیدرضا صلاحمند | زری |
| کاغذ بی خط | ناصر تقوایی | رویا رؤیایی | |
| خانهای روی آب | بهمن فرمانآرا | ژاله تیرانداز | |
| ۱۳۸۱ | آبادان | مانی حقیقی | آرزو |
| دنیا | منوچهر مصیری | دنیا شاداب | |
| دختر ایرونی | محمدحسین لطیفی | مریم یزدانی | |
| ۱۳۸۲ | دوئل | احمدرضا درویش | هانیه |
| ۱۳۸۳ | جایی برای زندگی | محمد بزرگنیا | گلچهره |
| شبانه | امید بنکدار و کیوان علیمحمدی | شبنم نامی | |
| یک بوس کوچولو | بهمن فرمانآرا | زن مرموز / فرشته مرگ | |
| ۱۳۸۴ | چهارشنبه سوری | اصغر فرهادی | مژده سمیعی |
| ۱۳۸۵ | نیوهمانگ | بهمن قبادی | هشو |
| نسل جادویی | ایرج کریمی | فروغ | |
| ۱۳۸۶ | هر کس سینمای خودش | عباس کیارستمی | خودش |
| ۱۳۸۷ | شیرین | عباس کیارستمی | هدیه تهرانی |
| فرزند صبح | بهروز افخمی | دایه روحاله خمینی | |
| تهران ۱۵۰۰ | بهرام عظیمی | نازی | |
| ۱۳۸۸ | هفت دقیقه تا پاییز | علیرضا امینی | میترا |
| ۱۳۹۰ | پل چوبی | مهدی کرم پور | نازلی |
| یک روز دیگر | حسن فتحی | ||
| ۱۳۹۱ | آشغالهای دوست داشتنی | محسن امیریوسفی | سیما |
| ۱۳۹۳ | روز مبادا | فائزه عزیزخانی | |
| ۱۳۹۴ | آااادت نمیکنیم | ابراهیم ابراهیمیان | سیما |
| دوئت | نوید دانش | ||
| ۱۳۹۵ | اسرافیل | آیدا پناهنده | ماهی |
| پدیده | علی احمدزاده | ||
| بدون تاریخ بدون امضا | وحید جلیلوند | سایه | |
| ۱۳۹۶ | روزهای نارنجی | آرش لاهوتی | آبان |
| ۱۳۹۷ | مسخرهباز | همایون غنیزاده | هما |
| ۱۳۹۸ | سینما شهرقصه | کیوان علیمحمدی | |
| ۱۳۹۹ | بیهمه چیز | محسن قرایی | لیلی نظریان |
سریال های نمایش خانگی:
| سال | نام | کارگردان | نقش |
|---|---|---|---|
| ۱۳۹۱ | قلب یخی (فصل سوم) | سامان مقدم | سایه صولت |
| ۱۳۹۸ | هم گناه | مصطفی کیایی | زیبا فخری |
| ۱۴۰۱ | هزار و یک شب | مصطفی کیایی | |
| ۱۴۰۳ | تاسیان | تینا پاکروان |
تئاتر:
این تابستان یادم رفت تو را (ساخته بهاره رهنما، سال ۱۳۹۱) [با حضور در بخش صداگذاری، بدون ایفای نقش در تصویر]
جوایز سینمایی:
| سال | جشنواره | بخش | فیلم | نتیجه | جایزه |
|---|---|---|---|---|---|
| ۱۴۰۱ | چهاردهمین جشن بزرگ منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران | بازیگر نقش اول زن | بی همه چیز | ||
| ۱۳۹۸ | جشنواره بینالمللی فیلم «ایمجین ایندیا» ۲۰۱۹ اسپانیا | بازیگر نقش اول زن | روزهای نارنجی | تقدیر ویژه هیئت داوران | |
| ۱۳۹۷ | جشنواره بینالمللی فیلم مانهایم-هایدلبرگ | بازیگر نقش اول زن | تقدیر ویژه هیئت داوران | ||
| جشنواره سینه ایران تورنتو | بازیگر نقش اول زن | برنده | |||
| ۱۳۹۵ | سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر | بهترین بازیگر نقش اول زن | اسرافیل | نامزدشده | سیمرغ بلورین |
| ۱۳۸۸ | بیست و هشتمین جشنواره فیلم فجر | بهترین بازیگر نقش اول زن | هفت دقیقه تا پاییز | نامزدشده | سیمرغ بلورین |
| ۱۳۸۵ | جشنواره فیلم پوسان | بازیگر نقش اول زن | چهارشنبه سوری | نامزدشده | |
| دهمین جشن سینمای ایران | بهترین بازیگر زن | برنده | تندیس زرین | ||
| نهمین جشن حافظ | بهترین بازیگر زن | نامزدشده | تندیس حافظ | ||
| ۱۳۸۴ | بیست و چهارمین جشنواره فیلم فجر | بهترین بازیگر نقش اول زن | برنده | سیمرغ بلورین | |
| ۱۳۸۲ | هفتمین جشن حافظ | بهترین بازیگر زن | دختر ایرونی | نامزدشده | تندیس حافظ |
| ۱۳۸۱ | نهمین جشنواره بینالمللی فیلم پیونگ یانگ کره شمالی | بهترین بازیگر زن | پارتی | برنده | |
| ششمین جشن حافظ | بهترین بازیگر زن | کاغذ بی خط | برنده | تندیس حافظ | |
| ۱۳۸۰ | بیستمین جشنواره فیلم فجر | بهترین بازیگر نقش اول زن | نامزدشده | سیمرغ بلورین | |
| ۱۳۷۹ | چهارمین جشن سینمای ایران | بهترین بازیگر زن | شوکران | نامزدشده | تندیس زرین |
| چهارمین جشن حافظ | بهترین بازیگر زن | برنده | تندیس حافظ | ||
| ۱۳۷۸ | سومین جشن حافظ | بهترین بازیگر زن | قرمز | نامزدشده | تندیس حافظ |
| ۱۳۷۷ | هفدهمین جشنواره فیلم فجر | بهترین بازیگر نقش اول زن | برنده | سیمرغ بلورین | |
| ۱۳۷۶ | اولین جشن حافظ | بهترین بازیگر زن | سلطان | برنده | تندیس حافظ |
داوری:
عضو هیئت داوران در اولین دورهٔ جشنوارهٔ ملی عکاسی ماسار در سال ۱۳۹۶
یکی از داوران در ششمین دورهٔ جشنوارهٔ جهانی فیلم سبز ایران در سال ۱۳۹۶
علایق و استعدادها
این هنرمند ایرانی برای محیط زیست اهمیت زیادی قائل است و در زمینه حفاظت از آن، بسیار فعال عمل میکند. او همواره بر پیوند با طبیعت و راههای نگهداری از آن تأکید دارد. اگر به صفحه اینستاگرام او سری بزنید، میتوانید تصاویر مختلفی از فعالیتهای زیستمحیطی هدیه تهرانی را مشاهده کنید. همچنین، طراحی داخلی از علاقهمندیهای دیگر اوست و در کنار بازیگری، در این حوزه نیز مشغول به کار است. هدیه تهرانی عاشق اشیاء و وسایل قدیمی و سنتی است.
حضور فعال در مناطق سیل زده:
در اواخر سال ۱۳۹۷ و همزمان با آغاز نوروز ۱۳۹۸، اتفاقات ناگوار و غمانگیزی در چندین نقطه از کشور رخ داد و سیل بخشهایی از شهرها و مناطق مختلف را فرا گرفت.
هدیه تهرانی از همان روزهای ابتدایی این حادثه، در مناطق مختلف سیلزده استان گلستان حاضر شد و به یاری آسیبدیدگان شتافت. او همچنین با جمعآوری و توزیع کمکهای مردمی و هلال احمر، از مردم مناطق سیلزده حمایت و همراهی میکرد.
نمایشگاه عکس:
هدیه تهرانی در آذرماه سال ۱۳۸۸ یک نمایشگاه عکس برگزار کرد و در آن ۱۹۸ قطعه عکس که خودش گرفته بود، در خانه هنرمندان و گالری عکس آبانگان به نمایش گذاشت. قیمت این عکسها از ۵۰۰ هزار تومان تا ۸ میلیون تومان تعیین شده بود.
او در یک جلسه مطبوعاتی با رسانههای مختلف درباره این نمایشگاه صحبت کرد و در آن جلسه، خبرنگاران از او انتقادهای تندی کردند. هدیه تهرانی گفته بود که برای برپایی این نمایشگاه، ۲۲۰ میلیون تومان وام از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری گرفته است. اما سخنگوی این سازمان مبلغ وام را ۸۰ میلیون تومان و رئیس وقت سازمان میراث فرهنگی آن را ۱۲۰ میلیون تومان اعلام کردند.
همچنین در سال ۱۳۹۰، طراح نمایشگاه از هدیه تهرانی به دلیل چک برگشتی شکایت کرد. او در دادگاه حاضر شد و از خودش دفاع کرد.
انتصاب در کمیته تایچیچوان:
در شهریور سال ۱۳۹۲، هدیه تهرانی به عنوان نایب رئیس کمیته بانوان رشته تایچی انتخاب شد. این اتفاق با واکنشهای زیادی از سوی مردم روبرو شد. با این حال، مسئولان فدراسیون ووشو در پاسخ به این نقدها توضیح دادند که او قبلاً به عنوان مربی در زمینه تایچی تجربه کاری دارد.
اعتراض به احداث پتروشیمی میانکاله:
در روز سیزدهم فروردین سال ۱۴۰۱، هدیه تهرانی از تالاب میانکاله بازدید کرد. او در این بازدید به جمع افرادی پیوست که با ساخت کارخانه پتروشیمی در کنار تالاب میانکاله مخالف بودند. بازیگر با در دست گرفتن تابلوئی که بر روی آن نوشته شده بود “نه به پتروشیمی میانکاله”، مخالفت خود را با این طرح که بر خلاف مقررات است، به طور عمومی نشان داد.
حاشیه های زندگی هدیه تهرانی

هدیه تهرانی یکی از بازیگران بسیار معروف و شناختهشده سینمای ایران است. او در دورهای به عنوان تنها سوپراستار زن سینما شناخته میشد. به همین دلیل، درباره زندگی شخصی و ازدواج او شایعات مختلفی بین مردم و طرفدارانش رواج پیدا کرده که در ادامه به آنها میپردازیم.
ازدواج هدیه تهرانی و علی انصاریان:
یکی از موضوعاتی که درباره هدیه تهرانی، بازیگر محبوب، مطرح میشد، ازدواج او با علی انصاریان، فوتبالیست ایرانی بود. اما صحبتهای مادر هدیه تهرانی این شایعات را کاملاً رد کرد و پایانی بر این گفتگوها گذاشت. پس از آن، دیگر خبری درباره ازدواج هدیه تهرانی در فضای مجازی منتشر نشد.
واکنش به شایعات ازدواجش:
بعد از اینکه شایعات ضد و نقیضی درباره ازدواج این بازیگر ایرانی بین مردم پخش شد، یکی از خبرنگاران در یک ملاقات با هدیه تهرانی از او پرسید که چرا در برابر این اخبار هیچ واکنشی نشان نمیدهد.
او در پاسخ گفت:
«من نمیتوانم هر روز به این فکر کنم و وقتم را برای روزنامهها و مجلههای زرد تلف کنم که در طول یک سال، هشت بار شایعههای مختلفی درباره ازدواج من منتشر میکنند. حتی اگر با منطق پیش برویم و زمان قانونی بین دو ازدواج را هم در نظر بگیریم، باز غیرممکن است که من در یک سال بتوانم ده بار با افراد مختلف ازدواج کنم!!!
شما از من انتظار دارید که برای چنین چیزهایی وقت بگذارم و فکر کنم؟ یا اینکه با سروصدا به این حرفها پاسخ دهم؟
حتی اگر فرض کنیم که من این کار را هم بکنم، تیتر اول همان روزنامهها این خواهد بود: “هدیه تهرانی با آمدن به این مجله، ده ازدواج خود در یک سال را تکذیب کرد!!!”»
نشریات زرد:
هدیه تهرانی، مانند بسیاری از افراد مشهور، از شایعات و مطالب دروغینی که در برخی سایتها و نشریات زرد منتشر میشود، ناراحت است. او میگوید مسئولان باید به طور جدی با این منابع خبری غیرواقعی برخورد کنند، چون این مطالب دیدگاه مردم را منحرف میکند.
او با کنایه اشاره کرده که شاید بعضی افراد دوست دارند چنین شایعاتی را بشنوند؛ مثلاً اینکه هدیه تهرانی در یک مهمانی دستگیر شده و الان در زندان است، در حالی که او مشغول بازی در دو فیلم است و حتی در ایران هم نیست و به سفر خارجی رفته. یا مثلاً اینکه این بازیگر ممنوعالکار شده یا کسی او را با دست شکسته در خیابان دیده و چیزهای دیگری از این قبیل!
به نظر میرسد هدیه تهرانی تمایلی ندارد از این نشریات به دادگاه شکایت کند. او معتقد است کسانی که او را از نزدیک میشناسند، به شخصیت و رفتارش آگاهند و حقیقت را میدانند. بقیه افراد هم که او را نمیشناسند، بر اساس فکر و وجدان خودشان حرف میزنند یا مطالب را منتشر میکنند. در چنین شرایطی، او نمیتواند کار خاصی انجام دهد.
همه ما ممکن است در زندگی روزمره با چنین شایعاتی روبهرو شویم؛ حتی نزدیکان و همسایگان ممکن است پشت سرمان حرفهای نادرست بزنند. آیا باید با هرکدام درگیر شد یا بهتر است آنها را رها کرد؟ هدیه تهرانی میگوید: من از یک جایی به بعد تصمیم گرفتم این حرفها را نادیده بگیرم.
مصاحبه
شروع بازیگری برایتان چگونه بود؟
هدیه تهرانی وقتی برای اولین بار پیشنهاد بازی در فیلم سلطان را دریافت کرد، از پدرش نظرخواهی کرد. پدرش نه موافقِ قطعی این کار بود و نه مخالفِ آن. در نهایت، این خود هدیه بود که باید تصمیم نهایی را میگرفت.
او دربارهٔ شروع فعالیتش در سینما گفته است: بارها برایم اتفاق افتاده که افراد مختلف از جمله دستاندرکاران سینما، از من برای بازی در فیلمهایشان دعوت کردهاند. علاوه بر این، دوستان و آشنایانی مثل ناصر تقوایی و اکبر عالمی نیز گاهی این موضوع را با من در میان گذاشتهاند و چنین پیشنهادهایی چندین بار به من ارائه شده است.
احساس شما پس از دیدن اولین فیلم:
هدیه تهرانی اولین باری که در سینما آزادی فیلمی را تماشا کرد که خودش در آن نقش داشت، به شدت احساس خجالت کرد. او در مصاحبهای گفته: وقتی برای اولین بار خودم را روی پرده سینما دیدم، واقعاً دلم میخواست کاش میشدم زیر صندلی و خودم را قایم میکردم. فکر کردم بازی من چقدر بد و ناشیانه بوده. این حس و فکرها هنوز هم با من است و در طول زمان تغییری نکردهاند.
آیا عامل اصلی روی آوردن به حرفه بازیگری، ماجراجویی و کنجکاوی است؟
بله، درست است. هدیه تهرانی خودش گفته که ذاتاً آدم ماجراجویی هست. این روحیه کنجکاو و علاقه به کشف ناشناختههاست که او را به سمت مکانهایی مانند منطقه زلزلهزده بم، بغداد، افغانستان و کردستان عراق کشانده. او در این باره میگوید: هر کجا که بوی ماجراجویی و اتفاقهای تازه به مشام برسد، من تمام خطراتش را میپذیرم و خودم را به آنجا میرسانم. همیشه دوست دارم به سرزمینهای گوناگون سفر کنم و شاهد رویدادهای مختلف با چشمان خودم باشم.
چالش با نقش:
هدیه تهرانی میگوید چالشها و نگرانیهایی که برای بازی در نقشهای گوناگون تجربه میکند، برایش مانند یک انگیزه درونی عمل میکند. این چالشها برای او مانند یک آزمون شخصی است تا ببیند آیا میتواند از پسِ آن برآید یا نه؛ مثلاً آیا میتواند نقش یک زن کرد را که حدود ده سال از خودش بزرگتر است، به خوبی و باورپذیر بازی کند.
او در ادامه توضیح میدهد: ممکن است در نگاه اول به نظر برسد بعضی از نقشهایی که بازی کرده – مثل فیلمهای “پارتی”، “دنیا” و “دختر ایرونی” – شبیه به هم هستند. در واقع، نقطه مشترک این شخصیتها، آزادیطلبی و استقلال آنهاست که شاید باعث شود به شکل کلیشهای و با چهرهای سرد دیده شوند. اما به عقیده من، هرکدام از این نقشها با دیگری تفاوت دارد و تکراری نیست. حتی اگر شباهتی هم باشد، نکته مهم این است که من باید هر نقش را در چارچوب فیلمنامه و به گونهای بازی کنم که برای بیننده قابل قبول و درست به نظر برسد.
او اضافه میکند: در سینمای جهان امروز، فقط بازیگر نیست که باعث میشود یک نقش به زیبایی و به شکل منحصربهفردی اجرا شود. بلکه گروه بزرگی از عوامل پشت صحنه با تواناییهای مختلف حضور دارند که با همکاری هم این نتیجه را ممکن میسازند. اما متأسفانه در سینمای ما گاهی پیش میآید که بعضی از این عوامل تمام تلاش خود را میکنند تا این همکاری به نتیجه نرسد! در چنین شرایطی، من باید تلاشم را چند برابر کنم تا با وجود همه موانع، بهترین بازی ممکن را ارائه دهم و فیلمی قابل قبول بسازم. در نهایت هدف این است که کار مورد پسند مردم قرار گیرد و آنها از دیدن آن لذت ببرند.
طرفداران:
بسیاری از بازیگران مشهور هنگام برخورد با هوادارانشان، با مسائل و حواشی زیادی روبرو میشوند. هدیه تهرانی هم از این موضوع جدا نیست. او در یک مصاحبه با یک مجله سینمایی گفته است: گاهی حتی فکر کردن به طرفدارانم باعث ناراحتی میشود. چون درست نیست که در برابر دیگران بیتوجه باشیم و برای این علاقه و اشتیاق ارزشی قائل نشویم. اما گاهی ناچاریم برخلاف میلمان چنین برخوردی داشته باشیم و بیتفاوتی نشان دهیم. زیرا با توجه به اتفاقاتی که در گذشته برایم افتاده، میدانم که ادامه دادن به این روابط راه حل نیست. وقتی بعضی از افراد در این رابطه وابستگی پیدا کنند، در نهایت آسیب خواهند دید.
هدیه تهرانی سپس خاطرهای تعریف کرد: قبلاً فکر میکردم دیدار با طرفدارانم باعث میشود بفهمند که من هم مثل آنها یک انسان معمولی هستم. یک بار یکی از طرفدارانم به خانه من تلفن زد و وقتی به او گفته شد که من در حمام هستم، با تعجب پرسید: “مگر خانم تهرانی هم حمام میرود؟!” به نظر میرسد برخی فکر میکنند بازیگران از یک جعبه جادویی بیرون میآیند، جلوی دوربین میروند و بعد دوباره دورشان زر ورق میکشند و در جعبه میگذارند تا نوبت فیلم بعدی شود.
نظر شما در خصوص فیلم چهارشنبه سوری:
با نگاهی به فعالیتهای سینمایی هدیه تهرانی، میتوان فیلمهای “شوکران”، “کاغذ بیخط” و “چهارشنبهسوری” را از آثار برجسته و مورد تحسین او دانست. این بازیگر درباره همکاری در فیلم “چهارشنبهسوری” گفته است: از آنجا که علاقه زیادی به فیلمهای قبلی اصغر فرهادی داشتم، وقتی پیشنهاد بازی در این فیلم را دریافت کردم، بدون درنگ پذیرفتم. من همیشه مطمئن بودم که روزی فرهادی به سراغم میآید و این اثر با موفقیت روبرو خواهد شد. با این حال، خود او در ابتدا مطمئن نبود که آیا من میتوانم این نقش را به خوبی اجرا کنم یا نه. به نظر من، نگرانی او از این بود که تصویر قبلی مردم از من به عنوان یک بازیگر شناخته شده، بر فیلم تاثیر بگذارد و جنبه ستارهسازی، فروش اثر را تحت الشعاع قرار دهد. در واقع او دوست داشت من در فیلمش باشم، اما در عین حال نگران بود.
فرهادی بارها با من در مورد شخصیت “مژده” صحبت کرد، اما هنوز دیدگاه قطعی درباره او نداشت و گزینههای دیگری را نیز در نظر میگرفت. یک بار میگفت مژده زنی ستمدیده و ضعیف است، و بار دیگر بر ویژگیهایی مانند اقتدار و حیا تاکید میکرد. انگار هزار جور روحیه متناقض را برای این شخصیت توصیف میکرد. در یکی از صحنهها، که مژده در راه پله و جلوی آسانسور با مرتضی گفتگو میکند، فرهادی از من خواست پنج حالت مختلف را نشان دهم. یعنی باید زنی را بازی میکردم که در اوج درماندگی و شکست، اما با عزت نفس بالا، میخواهد آبرویش پیش همسایگان حفظ شود. اما بلافاصله فرهادی میگفت: نه، اینجا باید فریاد بزنی و اعتراض کنی. در نهایت از او خواستم تا دقیقاً به من بگوید که این شخصیت در چه وضعیتی است. او در پاسخ گفت: همان طور که داری بازی میکنی، من مژده را در وجود تو پیدا میکنم.
هدیه تهرانی درباره صحنهای که در آن مژده توسط شوهرش مرتضی (با بازی حمید فرخنژاد) کتک میخورد، توضیح داد: در این صحنه از بدل استفاده نشد و خودم این نقش را بازی کردم. هنگام افتادن، آرنجم به زمین برخورد کرد و تا یک ماه درد داشت. عصب آرنجم هم آسیب دید. فرخنژاد از این اتفاق ناراحت شد، چون قرار نبود با این شدت ضربه بزند. البته هیچ یک از این جزئیات در فیلم مشخص نیست.
چرا در فیلم اشک سرما بازی نکردید؟
فیلم “اشک سرما” به کارگردانی عزیزالله حمیدنژاد ساخته شده و گلشیفته فراهانی در آن بازی کرده است. این اثر سینمایی با استقبال خوبی روبرو شده و در ابتدا قرار بود هدیه تهرانی بازیگر نقش اصلی باشد. تهرانی درباره دلیل حضور نداشتن در این فیلم توضیح داده: اگرچه در متن فیلمنامه تناقضهایی وجود داشت، ولی شخصیت زن داستان برایم جذاب بود. با این حال، به دلیل همزمانی فیلمبرداری با پروژه دیگرم، امکان همکاری با این فیلم را پیدا نکردم.
نظر شما در مورد فیلم بوتیک:
فیلم بوتیک خیلی برایم جذاب و دلنشین بود. در ابتدا گفتوگوهای کوتاه و سادهای با دستیار نعمتالله داشتم، اما در آن زمان مشغول بازی در فیلم دیگری بودم. بعدها فهمیدم که آن نقش با من همخوانی نداشت و بهتر بود گلشیفته آن را بازی کند. با این حال، اگر همسن گلشیفته بودم، دوست داشتم در فیلم بوتیک ایفای نقش کنم.
فیلمهای محبوب شما کدام است؟
به نظر من آثاری مانند «کاغذ بی خط»، «شوکران»، «آبادان»، «خانهای روی آب»، «شبانه» و چند فیلم دیگر، به معنای واقعی کلمه، سینمایی و ارزشمند هستند. از بین همه اینها، دو فیلم «پارتی قرمز» و «جایی برای زندگی» را بیشتر دوست دارم و ارتباط عمیقتری با آنها برقرار کردهام. در مورد فیلم «دستهای آلوده» هم با این که آن را فیلم بدی نمیدانم، ولی پذیرش و همذاتپنداری با آن برایم سخت است. همین احساس را درباره فیلمهای «زمانه»، «چتری برای دو نفر» و «آبی» نیز دارم.
دلیل علاقه به نقش اما تورمن در فیلم بیل را بکش:
در یک مصاحبه، از هدیه تهرانی پرسیده شد که چرا به فیلم “بیل را بکش” و شخصیت اما تورمن علاقه دارد. او در پاسخ گفت: شاید دلیلش این باشد که مدتی است خود من هم در ورزشهای رزمی و ووشو تمرین میکنم.
