بیوگرافی و زندگینامه سوسن پرور

بیوگرافی سوسن پرور

سوسن پرور در روز بیست و سوم اسفند سال ۱۳۵۲ به دنیا آمد. او یک بازیگر ایرانی است که در سینما، تلویزیون و تئاتر فعالیت دارد. کار هنری او به صورت جدی از سال ۱۳۷۲ و با بازی در نمایش‌های تئاتر آغاز شد. پس از آن، با ایفای نقش در سریال «بزنگاه» که کارگردانی آن بر عهده رضا عطاران بود و فیلم‌نامه آن را سروش صحت و ایمان صفایی نوشته بودند، در سال ۱۳۸۷ در میان مردم شناخته شد و به چهره‌ای آشنا تبدیل گردید.

در بزرگ ترین قرعه کشی های ایران شرکت کنید!

منوی دسترسی سریع

خلاصه‌ای از سرگذشت
درباره زندگی
پیوندها در فضای مجازی
فعالیت‌های هنری
کارهای سینمایی
دستاوردها و تقدیرها
گفت‌وگوها

خلاصه زندگینامه

متولد: ۲۳ اسفند ۱۳۵۴ (۴۹ سال)
ملیت: ایرانی
حرفه: بازیگر، کارگردان و نویسنده در زمینه تئاتر
سال‌های فعالیت: از سال ۱۳۷۵ تاکنون
محل تولد: اراک
وضعیت تأهل: مجرد
تحصیلات: کارشناسی در رشته ادبیات نمایشی و کارشناسی ارشد در رشته کارگردانی تئاتر

زندگینامه

زندگی شخصی و خانواده:

سوسن پرور که اکنون در زمینه‌های بازیگری، کارگردانی و نمایشنامه‌نویسی تئاتر فعالیت دارد، در ۲۳ دی‌ماه سال ۱۳۵۴ در شهر اراک به دنیا آمد. اطلاعات زیادی درباره خانواده او در دسترس نیست، جز اینکه پدرش سال‌ها پیش فوت کرده و او دو خواهر دارد. مادرش نیز یکی از فرهنگیان بازنشسته است.

سن:

از آنجایی که تاریخ دقیق تولد سوسن پرور مشخص است، به سادگی می‌توانید با توجه به سال جاری، سن او را محاسبه کنید. همچنین، سوسن پرور یکی از بازیگران زنی است که به دنیا آمدن او در دهه پنجاه شمسی اتفاق افتاده است.

ازدواج و همسر:

با وجود شایعات زیاد و حتی عکس‌هایی که در فضای مجازی از مراسم عروسی سوسن پرور و همسرش پخش شده، یا حرف‌هایی درباره بچه‌دار بودنش، این بازیگر به روشنی گفته که تا به حال ازدواج نکرده و مجرد است. او دلیل این موضوع را ترس و نگرانی از ازدواج و شروع زندگی مشترک بیان کرده و گفته که در حال حاضر آمادگی لازم برای ازدواج را ندارد. لازم به یادآوری است که تصاویر دیده شده از سوسن پرور و همسرش در لباس عروس، مربوط به بخش‌هایی از سریال نیسان آبی ۲ است که در آن بازی کرده است.

سابقه ابتلا به بیماری خاص:

پس از انتشار عکس‌هایی که نشان می‌داد سوسن پرور موهایش را به طور کامل تراشیده، شایعاتی درباره ابتلای او به یک بیماری جدی شنیده می‌شد. اما او بعداً توضیح داد که این عکس‌ها را در حمایت از یکی از دوستانش که به سرطان مبتلا شده، گرفته است. وی تأکید کرد که خودش کاملاً سالم است و هیچ مشکلی از این نظر ندارد.

محل زندگی:

یکی از شایعات نادرستی که به سرعت درباره سوسن پرور پخش شد، سفر او به کشورهای خارجی و زندگی در خارج از ایران بود. اما این موضوع فقط یک شایعه بی‌اساس بود و سوسن پرور در نزدیکی تهران زندگی می‌کند.

نسبت خویشاوندی سوسن پرور با زهره فکور صبور:

پس از درگذشت زهره فکور صبور، بازیگر محبوب کشور، سوسن پرور با انتشار پیامی این ضایعه را تسلیت گفت و درباره ویژگی‌های اخلاقی و هنری وی سخن گفت. این اظهارات باعث شد شایعاتی درباره نسبت خانوادگی بین این دو بازیگر مطرح شود که هیچگاه تایید نشد.

سوسن پرور در شبکه های اجتماعی

اینستاگرام:

susanparvar@

زندگی هنری

فعالیت در رادیو:

سوسن پرور پیش از آنکه به تهران بیاید، در رادیوی اراک بسیار فعال بود. او برای یک سال به عنوان کارگردان برنامه‌های نمایشی رادیو کار کرد. علاوه بر این، در بسیاری از نمایش‌هایی که خودش نوشته بود نیز بازی می‌کرد.

شروع بازیگری:

اگرچه بیشتر مردم سوسن پرور را با بازی در سریال بزنگاه می‌شناسند، اما او فعالیت هنری خود را سال‌ها قبل از آن آغاز کرده بود. در سال ۱۳۷۳، زمانی که در دانشگاه تحصیل می‌کرد، در زمینه تئاتر فعالیت داشت. سپس در سال ۱۳۷۶، با ایفای نقش در نمایش «بوی دستهای پدربزرگ»، توانست جایزه بازیگر دوم را در جشنواره تئاتر سمنان دریافت کند.

پس از آن، سوسن پرور در سال ۱۳۸۱ به تهران رفت و در مقام نویسنده و کارگردان، نمایشی با عنوان «توالت» را در جشنواره تئاتر فجر روی صحنه برد. این اثر مورد استقبال خوب تماشاگران قرار گرفت. او سال‌های زیادی به کار در عرصه تئاتر ادامه داد تا اینکه در ۳۳ سالگی، برای اولین بار در یک سریال تلویزیونی به نام بزنگاه، ساخته رضا عطاران، بازی کرد و این اتفاق در سال ۱۳۸۷ افتاد.

مروری بر فیلم و سریال ها:

سوسن پرور در دنیای هنر، کارهای متنوع و زیادی از خود به جا گذاشته است. او هم در نقش‌های جدی و عمیق ظاهر شده و هم در قالب شخصیت‌های طنز و شاد. در ادامه نگاهی به مهم‌ترین آثار او خواهیم داشت.

جوکر ۲:

سریال «جوکر ۲» به کارگردانی احسان علیخانی، از روز چهارشنبه نوزدهم خرداد در دسترس بینندگان قرار گرفته است. این مجموعه در چند فصل تولید شده و هر فصل حال و هوای خاص خود را دارد.
در فصل دوم، با حضور گروهی از بازیگران و هنرمندان زن، فضای تازه‌ای ایجاد شده و رقابت جذاب و زیبایی میان آنان شکل گرفته است.
این فصل با شرکت ژاله صامتی، گیتی قاسمی، ناهید مسلمی، الیکا عبدالرزاقی، متین ستوده، رویا میرعلمی، سوسن پرور و نرگس محمدی روی آنتن رفته است.

سریال بزنگاه:

در ماه رمضان سال ۱۳۸۷، رضا عطاران، کارگردان محبوب، سریال «بزنگاه» را ساخت که از شبکه سه پخش شد. در این مجموعه، سوسن پرور در نقش فریده بازی کرد؛ دختر صابر (با بازی حمید لولایی) و برادرزادهٔ نادر و بهجت (با ایفای نقش رضا عطاران و مرجان گلچین). این سریال تا امروز، آخرین کار رضا عطاران برای تلویزیون بوده است.

زندان زنان:

یک فیلم سینمایی به نام «زندان زنان» توسط کارگردانی به نام منیژه حکمت ساخته شده است. در این فیلم، بازیگری به نام سوسن پرور همراه با هنرمندان دیگری همچون پگاه آهنگرانی، رویا نونهالی و رویای تیموریان به ایفای نقش پرداختند.

بچه محل:

سریال «بچه‌محل» یک مجموعه تلویزیونی شاد و جذاب برای کودکان و نوجوانان است که در سبک‌های کمدی، درام، فانتزی و موزیکال ساخته شده است. این سریال در واقع ادامه‌دهنده داستان مجموعه قبلی به نام «محله گل و بلبل» محسوب می‌شود.

بازیگران زیادی در این مجموعه نقش‌آفرینی کردند؛ از جمله داریوش فرضیایی، نعیمه نظام‌دوست، کمند امیرسلیمانی، آرش میراحمدی و ایمان صفا. همچنین سوسن پرور نیز در این سریال با نقش «گلنار» حضور داشت.

روزگار قریب:

سریال «روزگار غریب» از ساخته‌های کیانوش عیاری است که خودش نیز نویسندگی آن را بر عهده داشت. این مجموعه داستان زندگی دکتر محمد غریب، پزشک برجسته ایرانی و پایه‌گذار رشته پزشکی اطفال در ایران را روایت می‌کند. در این سریال بازیگرانی همچون سوسن پرور، بهرام زیرکساری، رضا بنفشه‌خواه، پروین میکده، مریم بوبانی و نفیسه روشن ایفای نقش کرده‌اند.

خداداد:

سریال تلویزیونی «خداداد» به کارگردانی علی غفاری و تهیه‌کنندگی سعید سعدی در سال ۱۴۰۰ ساخته شد. در این مجموعه، سوسن پرور نقش نرگس را ایفا کرد و در کنار او بازیگرانی چون سارا باقری، رضا ناجی، علی صبوری، شیرین بینا، زهره حمیدی، پیام دهکردی، سیاوش طهمورث و مهرناز بیات به هنرنمایی پرداختند.

نیسان آبی:

در سال ۱۴۰۲، سید مسعود اطیابی یک مجموعه خانوادگی و کمدی ساخت که برای نمایش در خانه‌ها تولید شد و نام آن را نیسان آبی ۲ گذاشتند. این سریال، داستانی طنز دارد و ادامه‌ی قسمت اول، یعنی نیسان آبی ۱ محسوب می‌شود. ماجراهای آن با جشن عروسی شخصیتی به نام ممد چاخان شروع می‌گردد. بازیگران زیادی در این مجموعه حضور داشتند که از میان آن‌ها می‌توان به سوسن پرور، حسین یاری، یکتا ناصر، بهناز جعفری، مهران غفوریان و چندین چهره‌ی دیگر اشاره کرد.

دزد و پلیس:

مجموعه تلویزیونی «دزد و پلیس» در سال ۱۳۹۱ ساخته شد. کارگردانی این مجموعه بر عهده سعید آقاخانی بود و پیمان قاسم‌خوانی و محراب قاسم‌خوانی آن را نوشتند. این سریال از شبکه سه سیما پخش شد.

در این مجموعه، سوسن پرور در نقش عروس باغ، در کنار بازیگرانی مانند هومن برق‌نورد، بهنام تشکر، شقایق دهقان، مرجانه گلچین، حمید لولایی، مهران رجبی و دیگران به ایفای نقش پرداخت.

فیلم‌شناسی

سینما:

مجموعه تلویزیونی:

برنامه تلویزیونی:

شبکه نمایش خانگی:

فیلم‌های پرفروش سال‌های اخیر:

غربت (۱۴۰۳)
تی‌ان‌تی (۱۴۰۲)
نیسان آبی ۲ (۱۴۰۲)
جوکر ۲ (۱۴۰۳)

تله فیلم:

نویسندگی در تئاتر:

بازیگری در تئاتر:

کارگردانی در تئاتر:

جوایز و افتخارات

سوسن پرور در طول دوران فعالیت هنری خود، به دلیل بازی در تئاتر و سینما، موفق به دریافت چندین جایزه معتبر شده است. بخشی از این افتخارات عبارت‌اند از:

– دریافت تندیس بهترین بازیگر نقش دوم زن برای بازی در نمایش «بوی دست‌های پدربزرگ اخته» به کارگردانی مرتضی رستمی در جشنواره منطقه‌ای استان سمنان
– کسب رتبه اول بازیگری برای هنرنمایی در نمایش «بازیخانه» به کارگردانی علی ایزدی در جشنواره استان مرکزی و جشنواره منطقه‌ای سمنان
– دریافت تندیس رتبه اول بازیگری در جشنواره دانشجویی منطقه‌ای فجر استان همدان برای نمایش «پسرک خیالباف» به کارگردانی آرش سهرابی
– کسب جایزه درجه یک بازیگری برای نمایش «شوک» در جشنواره بین‌المللی تئاتر طنز استان اصفهان
– انتخاب به عنوان بهترین بازیگر زن برای فیلم سینمایی «بوتاکس» در جشنواره بین‌المللی فیلم تورینو سینه‌فست ایتالیا
– دریافت جایزه بهترین بازیگر زن برای فیلم سینمایی «بوتاکس» در جشنواره بین‌المللی فیلم پکن چین

مصاحبه

با توجه به بازی‌های جذاب و به‌یادماندنی خانم سوسن پرور در تئاتر، تلویزیون و رادیو، گفت‌وگویی مفصل با ایشان ترتیب داده‌ایم. در ادامه بخشی از صحبت‌های این هنرمند را می‌خوانید:

«حرفه اصلی و اول من، بازیگری و کارگردانی است. علاوه بر این، مدتی در رادیو اراک فعالیت کردم و در طول یک سال، چند نمایش رادیویی را کارگردانی کردم.»

در دوران دانشجویی، علاقه زیادی به سبک کمدی و گروتسک پیدا کردم. این سبک در آثار اوژن یونسکو به خوبی دیده می‌شود. همین علاقه باعث شد موضوع پایان‌نامه کارشناسی ارشد من درباره گروتسک باشد.

بیشتر کارهای بازیگری من در قالب کمدی بوده است. دوست دارم وقتی مردم آثار مرا تماشا می‌کنند، احساس شادی و انرژی بگیرند. به همین دلیل، اولویت من همیشه بازی در فیلم‌های طنز بوده است.

بیشتر دوستان و آشنایان من در مؤسسه‌های خیریه فعالیت گروهی دارند. بسیاری از این دوستان، از خارج از حوزه سینما هستند و آشنایی من با آن‌ها از طریق همکاری در بنیادهای خیریه شکل گرفته است.

ذکر این نکته لازم است که اصلی‌ترین منبع درآمد من از کارهای تصویری است. اگرچه در تئاتر نیز فعال هستم، اما تمرکز کارهای بازیگری من بیشتر در تلویزیون و سینماست.

چهره خوب و معمولی دارم:

وقتی در جمع‌ها حاضر می‌شوم یا با مردم در خیابان برخورد می‌کنم، متأسفانه بعضی حرف‌های ناخوشایند درباره ظاهرم می‌زنند. مثلاً می‌گویند: “عزیزم، قیافه تو اون قدرها هم که در سریال زشت نشان داده شده، نیست!”
برای من عجیب است که چرا بعضی افراد مرا به عنوان یک دختر زشت می‌شناسند!
من باور دارم که چهره‌ام طبیعی و معمولی است. می‌توانم با چشمانم اطراف را ببینم، با بینی‌ام بوها را تشخیص دهم و از این نعمت‌ها خدا را شکرگزارم.
ادعا نمی‌کنم که صورتم مثل یک پری افسانه‌ای زیباست، اما در عین حال فکر نمی‌کنم که زشت باشم یا بینی‌ام با بقیه اجزای صورتم تناسب نداشته باشد.
هرگز احساس نکرده‌ام که نیاز به تزریق یا عمل‌های زیبایی دارم. آنقدر هم ظاهرم عجیب نیست که مردم با دیدنم در خیابان از تعجب به من خیره شوند.
به بیان ساده، نه آنقدر زشتم که نگاه‌ها را دوباره به سمت خود جلب کنم و نه آنقدر زیبا که کسی از دیدنم شگفت‌زده شود.
خدا را شکر که چشمانم می‌بینند، حس بویایی و چشایی‌ام سالم است و از سلامت کامل برخوردارم.

ترس از ازدواج:

نگاه من به ازدواج و شروع زندگی مشترک، با نگرانی و ترس‌هایی آمیخته شده است. با وجود اینکه شخصیت ریسک‌پذیری دارم، هنوز نتوانسته‌ام بر اضطراب‌هایم غلبه کنم و خود را برای ازدواج متقاعد کنم.

تنبلی در دوران کودکی:

در سال‌های اولیه مدرسه و دوران کودکی، آنقدر نسبت به درس بی‌علاقه و کم‌انرژی بودم که حتی کلاس پنجم را با یک درس مردود شده به پایان رساندم. در آن زمان، در مدرسه‌ای درس می‌خواندم که مادرم در همانجا معلم بود.

می خواستم حمال شم:

همیشه اطرافیانم مدام تأکید می‌کردند که باید درس بخوانی تا در آینده دکتر یا مهندس شوی. اما من از این حرف‌ها فراری بودم. به نظرم درس خواندن کاری بیهوده و بی‌معنا بود و ترجیح می‌دادم در عوض، یک حمال باشم. از دید من، حمال فردی قوی و بااراده بود، کسی که توان بدنی بالایی داشت و هیچ‌کس نمی‌توانست به او زور بگوید یا آزاری برساند.

قبولی در کنکور:

خواهر بزرگم برایم یک دفترچه راهنما خرید تا بتوانم در آزمون ورودی دانشگاه شرکت کنم. روز امتحان، به صورت تصادفی و شانسی سه ستون از پاسخ‌نامه را پر کردم. چند وقت بعد از پایان کنکور فهمیدم که کل سوالات فقط ۱۵۰ تا بودند، در حالی که من جواب‌هایی برای ۳۰۰ سوال نوشته بودم! ورود به دانشگاه باعث شد نگاهم به زندگی واقعی‌تر شود و بعد از آن در برنامه‌های دانشجویی فعال شدم و نقش‌های مختلفی بر عهده گرفتم.

اساتید:

از استادان بزرگی که نگاه بسیار خوب و پرباری به کارهای بازیگری من داشتند و با تعریف و تشویق از نقش‌آفرینی‌هایم، تأثیر زیادی در افزایش اعتماد به نفس من گذاشتند، می‌توانم از رکن‌الدین خسروی، کمال‌الدین شفیعی و دکتر کوپال نام ببرم.

جذابیت کمدی:

در زمان دانشجویی، به شدت به سبک کمدی و گروتسک در نوشته‌های اوژن یونسکو علاقه پیدا کردم. چون موضوع پایان‌نامه کارشناسی ارشدم را هم درباره گروتسک انتخاب کرده بودم، کمکم به سمت کار در زمینه طنز و کمدی کشیده شدم. اگرچه کارهایی که الان به عنوان کمدی انجام می‌دهم، با طنز زیبا و ایده‌آلی که در ذهن دارم فاصله زیادی دارد، اما همچنان اولویت اصلی من فعالیت در عرصه کمدی است و دوست دارم با تماشای کارهایم، لبخند روی لبان دیگران بنشیند.

خال های صورت:

بعضی از بینندگان وقتی من را می‌بینند، می‌پرسند چرا خال‌های روی بینی‌ام را برنمی‌دارم یا چرا عمل زیبایی بینی انجام نمی‌دهم؟ به نظر من، این موضوع کاملاً جزو مسائل شخصی من است. مثل این می‌ماند که به کسی بگویید چرا این مدل کفش را پوشیده‌ای. از آنجا که این‌ها سلیقه و انتخاب‌های خودم هستند، فقط به خودم مربوط می‌شوند و من اینگونه انتخاب‌ها را دوست دارم.

شوهر ایده آل من:

به نظر من، همسر ایده‌آل من مردی است با شانه‌های پهن، قدی بلند و اندامی متناسب و خوش‌قیافه. او حتماً صاحب یک اسب سفید است و آنقدر جذاب و خوش‌تیپ است که حتی در خانه، همه او را به لقب “جورج کلونی” صدا می‌زنند.