**درس چهاردهم: ادب را از چه کسی یاد گرفتی؟**
**متن بازنویسی شده:**
در این درس، یک داستان پندآموز درباره یک مرد ثروتمند و یک پسر مهربان روایت می‌شود.
مرد پولداری در یک روز گرم تابستان، در حالی که تشنه شده بود، به یک روستا می‌رسد. او از یک پسر بچه درخواست می‌کند تا برایش آب بیاورد. پسر با روی گشاده این کار را انجام می‌دهد و یک کاسه آب خنک به او می‌دهد.
مرد ثروتمند که از مهربانی پسر خوشحال شده است، به او پول پیشکش می‌کند. اما پسر بچه با ادب و احترام بسیار، از گرفتن پول خودداری می‌کند و می‌گوید: «ما در قبال خدمت به مهمانان خود، از آنان پول دریافت نمی‌کنیم.»
مرد ثروتمند که تحت تأثیر ادب و مهمان‌نوازی پسر قرار گرفته، با خود فکر می‌کند: «این کودک بااین‌که در روستا زندگی می‌کند، اما چقدر باادب و خوش‌برخورد است. او این ادب را از چه کسی آموخته است؟»
سپس مرد ثروتمند، پسر را تا خانه‌اش همراهی می‌کند. وقتی مادر پسر را می‌بیند، دلیل این همه ادب و مهربانی در پسر را درک می‌کند. او می‌فهمد که پسر، این رفتارهای خوب را از مادر باادب و مهربان خود یاد گرفته است.
**پیام اصلی درس:**
این درس به ما می‌آموزد که ادب و مهربانی، مانند یک سرمایه ارزشمند هستند. همچنین، خانواده و پدر و مادر، نخستین و مهم‌ترین معلمان زندگی هر فرد هستند و کودکان، رفتارهای خود را از آنان می‌آموزند.
—
**واژه‌های مهم و مخالف آنها:**
* **ادب:** احترام، نزاکت / **مخالف:** بی‌ادبی
* **آموختن:** یاد گرفتن / **مخالف:** فراموش کردن
* **مهربان:** دلسوز، خوش‌قلب / **مخالف:** بدقلب، بی‌رحم
* **پیشکش:** هدیه / **مخالف:** پس گرفتن
* **مهمان:** کسی که از او پذیرایی می‌شود / **مخالف:** میزبان
* **خشنود:** راضی، شاد / **مخالف:** ناراضی
* **احترام:** حرمت گذاشتن / **مخالف:** بی‌احترامی
**عنوان درس: درس چهاردهم – ادب را از چه کسی یاد گرفتی؟**
**بخش: مفهوم واژه‌ها و درک شعر**
**معنی واژه‌ها:**
در این بخش، با مفهوم کلمه‌هایی که در شعر به کار رفته آشنا می‌شویم. هر کلمه معنای خاصی دارد که با یادگیری آن، بهتر می‌توانیم منظور شعر را درک کنیم.
**درک مفهوم شعر:**
در این قسمت، به توضیح و بررسی شعر پرداخته می‌شود. با خواندن شعر و توجه به معنی کلمات، می‌توانیم احساس و پیام شاعر را بهتر بفهمیم.
معنی درس ۱۴ ادب از که آموختی چهارم
انتخاب آسان صفحه:
درک درس چهاردهم: ادب را از چه کسی یاد گرفتی؟
مفهوم درس ادب را از چه کسی یاد گرفتی؟ کتاب فارسی چهارم دبستان
معنی واژه‌های درس چهاردهم: ادب را از چه کسی یاد گرفتی؟
واژه‌های هم‌خانواده درس چهاردهم فارسی چهارم
درس چهاردهم: ادب را از چه کسی یاد گرفتی؟
معنی درس ادب از که آموختی فارسی چهارم
صفحه ۱۰۸: درس ادب از که آموختی
دو نفر هستند که زحمت بی‌فایده می‌کشند و تلاششان به جایی نمی‌رسد: اولی کسی است که ثروت جمع می‌کند اما از آن استفاده نمی‌کند، و دومی کسی است که دانش می‌آموزد اما به آن عمل نمی‌کند.
علم ،چندان که بیش تر خوانی
چون عمل در تو نیست ،نادانی
یعنی: هر چقدر بیشتر دانش بیاموزی، اگر به آن عمل نکنی، در واقع نادان هستی.
از شخصی پرسیدند: “دانشمندی که به علمش عمل نمی‌کند، به چه شبیه است؟”
او پاسخ داد: “به زنبوری که عسل ندارد.”
صفحه ۱۰۹: درس ادب از که آموختی
از لقمان پرسیدند: “ادب را از چه کسی یاد گرفتی؟”
او گفت: “از افراد بی‌ادب. هر کاری که از آنان ناپسند می‌دیدم، از انجامش پرهیز کردم.”
مشک آن است که خود ببوید؛نه آن که عطّار بگوید.
دانا چون طبله ی عطّار است، خاموش و هنرنمای
ونادان چون طَبلِ غازی، بُلند آواز ومیان تهی.
یعنی: مُشک خوب، آن است که خودش بوی خوش دهد، نه اینکه عطّار از آن تعریف کند. انسان دانا مانند جعبه عطرفروشی است که بی‌سر و صدا بوی خوش می‌پراکنَد، اما انسان نادان مانند طبل جنگی است که پُرسروصدا است و درونش خالی.
معنی کلمات درس چهاردهم ادب از که آموختی
مشک: یک ماده خوشبو و روغنی
جمع آوری کرد: کنار هم قرار داد
هر مقدار: به هر اندازه
صندوقچه: جعبه کوچک
جنگجو: کسی که می‌جنگد
طبل جنگ: طبل مخصوص نبرد
دوری کردن: پرهیز نمودن
یاد گرفت: آموزش دید
عطر فروش: فروشنده عطر و مواد معطر
نامناسب: نادرست
درد: رنج و سختی
جنگجو: مبارز
آنها: آن گروه
دانشمند: فرد دانا
ناشایست: بد
با صدای بلند: پر سر و صدا
خالی: بدون محتوا
ساکت: بی صدا
هنرنمای: کسی که مهارتش را نمایش می‌دهد
دادرس: قاضی
کلمات هم خانواده درس چهاردهم فارسی چهارم
رنج: کسی که آزرده و ناراحت است
طالب: چیزی که خواستنی و مورد نظر است
بلند آواز: کسی که بی‌صدا و ساکت است
عطّار: کسی که عطر می‌فروشد یا چیزها را خوشبو می‌کند
حق: راستی‌ها و واقعیت‌ها
عالم: دانش و دانسته‌ها
ادب: شخص باادب و روش‌های پسندیده
قادر: توانا و توانایی
تفکّر: اندیشیدن و فرد اندیشمند