سگ نژاد شیتزو (Shih Tzu) شیر کوچک مهربان؛ در نگاه اول موهای شیتزوها شبیه شیرها به نظر میرسد اما بر خلاف شیرها شیتزوها هیچ اخلاق و رفتار خشنی ندارند و عاشق هستند نه شکارچی. این نژاد آپارتمانی بسیار شاد، اهلی، مهربان و اجتماعی هستند و بسیار علاقه دارند که همراه و همدل صاحب خود باشند. شیتزوها بسیار راحت با اعضای خانه خو گرفته و با عشق بی قید و شرط شما را در همه شرایط همراهی میکنند و این هم از مهربانی و اجتماعی بودن زیاد این دوستان کوچک است.
تاریخچه این نژاد برمی گردد به زمان امپراطوری ها و میتوان این نژاد را سلطنتی در نظر دانست. با این حال امروزه انسان ها استعداد بی نظیر شیتزوها در یادگیری ورزش رالی و چابکی را کشف کردند و مشغول به شخصیت شیتزو از او یک سگ آپارتمانی، خوش رفتار، بازیگوش، وفادار ساخته است که بسیار راحت حتی با کودکان رفیق میشوند اما بهتر است آنها را ناخواسته اذیت نکنید و سر به سرشان نگذارید. او جز آغوش و نوازش چیز دیگری از شما نمیخواهد و همیشه دنبال شما می دود و خودش را سریع با شرایط خانه و آپارتمان وفق میدهد.
ظاهر اشرافی و بسیار چشم نواز این نژاد در هنگام پیاده روی توجه همه را به سوی شما جلب خواهد میکند. آنها همیشه در تلاش اند تا نگاه شما را به خودشان جلب کنند و شما نیز باید مطمئن شوید که به اندازه کافی به آن ها توجه می کنید؛ چرا که بیش از ۱۰۰۰ سال است که شیتزو چیزی جز لمیدن در بغل خانواده اش را نمی خواهد. رئیس انجمن بیمارستان حیوانات آمریکا می گوید:
« شیتزو ها می توانند شیرین، مهربان، غمگین و یا شیطان باشند. همچنین آن ها ذاتا خوشحال هستند و اگر به خوبی اجتماعی شوند، رفتار بسیار خوبی را از خودشان نشان می دهند. »
تاریخچه زندگی شیتزو
اسناد، نقاشی‌ها و نوشته‌های زیادی نشان می‌دهند که نژاد سگ شیتزو از بیش از هزار سال پیش وجود داشته است. بعضی تحقیقات در چین حتی قدمت این نژاد را تا هشت هزار سال پیش می‌دانند. عده‌ای بر این باورند که در ابتدا، راهبان در تبت این سگ‌ها را پرورش دادند و به تدریج، این نژاد در میان خانواده‌های سلطنتی چین، به ویژه در دوره‌های امپراتوری مینگ و تانگ، بسیار محبوب شد.
در سده سیزدهم میلادی، مارکوپولو در سفرنامه خود نوشته است که کوبلای خان، امپراتور مغول، سگ‌های کوچکی را همراه با شیرهای وحشی و آموزش‌دیده نگه می‌داشته است. این سگ‌ها نه برای شکار، بلکه برای آرام کردن شیرها در کنارشان بودند. بسیاری گمان میکنند که این سگ‌های کوچک که با ویژگی‌های شیرمانند توصیف شده‌اند، در واقع همان شیتزوها بوده‌اند.
شیتزوها در امپراتوری چین آنقدر عزیز و باارزش بودند که برای سال‌ها فروش، خرید یا مبادله آنها توسط دربار ممنوع اعلام شده بود. حتی در زمان حکومت امپراتریس تزو شی، یک جفت شیتزو کاخ مخصوص به خودشان را داشتند و آموزش دیده بودند تا هنگام ملاقات با ملکه بنشینند و پنجه‌های خود را تکان دهند.
در سال ۱۹۲۸، نخستین شیتزوها توسط بانو براونریگ، همسر فرمانده منطقه شمالی چین، از پکن به انگلستان برده شدند. این نژاد پس از جنگ جهانی دوم به ایالات متحده آمریکا راه یافت و در نهایت، در سال ۱۹۶۹ توسط سازمان معتبر American Kennel Club (AKC) به رسمیت شناخته شد.
شخصیت سگ شیتزو
سگ‌های نژاد شیتزو اصلاً برایشان مهم نیست در کجا زندگی میکنند، فقط کافی است که در کنار شما باشند. آنها انعطاف‌پذیرند و به راحتی با محیط‌های مختلف کنار می‌آیند (البته باید در انتخاب غذای مخصوص این نژاد دقت کنید). این سگ‌ها هم در آپارتمان و هم در خانه‌های ویلایی یا حاشیه شهر می‌توانند زندگی راحتی داشته باشند؛ اما حواستان باشد که شیتزو باید داخل خانه نگهداری شود و نمی‌تواند در حیاط یا فضای باز زندگی کند. بدن حساس و روحیه کنجکاو آنها باعث می‌شود بیشتر در معرض خطر باشند، بنابراین بهتر است آنها را تنها نگذارید.
شیتزوها بیش از هر چیزی عاشق جلب توجه شما هستند و دوست دارند روی پاهایتان دراز بکشند و آرام بگیرند. وقتی یک فرد جدید وارد خانه می‌شود، ممکن است شروع به پارس کردن کنند، اما معمولاً خیلی زود با او دوست میشوند. به همین خاطر، این سگ‌ها نگهبانان خوبی محسوب نمی‌شوند.
نه! شیتزوها نمی‌توانند پرواز کنند! اما بسیاری از صاحبان آنها گزارش می‌دهند که این سگ‌ها فکر میکنند می‌توانند از روی مبل یا تخت به پایین بپرند و معمولاً هم هیچ ترسی از این کار ندارند. بنابراین باید مراقب باشید تا صدمه جدی نبینند.
نکته دیگر این است که شیتزوها با وجود بازیگوشی و شادابی، نژاد پرتحرکی نیستند. یک پیاده‌روی کوتاه روزانه و بازی داخل خانه برایشان کافی است. همچنین حتی اگر توله‌تان ذاتاً با محبت و خوش‌اخلاق به نظر برسد، باید آموزش‌های ابتدایی را ببیند تا در بزرگسالی رفتار مطلوبی داشته باشد.
انواع نژاد سگ شیتزو
سگ‌های نژاد شیتزو در چند نوع مختلف وجود دارند که چهار گونه از آنها از سوی سازمان معتبر AKC در آمریکا تأیید شده‌اند. این سگ‌ها بر پایه‌ی شکل و مشخصات ظاهری‌شان در گروه‌های جداگانه قرار می‌گیرند. با این حال، بعضی از پرورش‌دهندگان، شیتزو را با نژادهای دیگر ترکیب میکنند که به این سگ‌های مخلوط، شیتزو کراس گفته می‌شود. برای این کار، معمولاً یک سگ شیتزو خالص را با نژادهایی مانند اسپانیل، پودل، یورکشایر تریر یا مالتیز جفت میکنند و نتیجه، توله‌هایی با نژاد ترکیبی خواهد بود.
انواع اصلی شیتزو که شناخته شده‌اند عبارتند از:
۱. شیتزو آمریکایی
۲. شیتزو اروپایی
۳. شیتزو سلطنتی یا تیکاپ
سگ شیتزو آمریکایی
سگ نژاد شیتزو معمولاً به عنوان یک حیوان خانگی لوکس و با اخلاقی بسیار خوب و آرام شناخته می‌شود. این سگ‌ها بدنی با سینه‌ای کوچک، پاهای بلند و رو به جلو، و گردنی کوتاه دارند. چشم‌های درشت و کشیده‌شان، به آنها ظاهری باوقار و دوست‌داشتنی می‌بخشد.
پنج ویژگی رفتاری که قطعاً در یک شیتزو آمریکایی دوست خواهید داشت عبارت‌اند از: علاقه‌ی زیاد به جلب توجه، محبت فراوان به صاحبش، برخورد دوستانه با دیگران، فداکاری و همچنین سکوت و آرامش قابل توجه.
سگ شیتزو اروپایی
این سگ ها از نظر اندازه همانند نوع آمریکایی خود هستند؛ بنابراین یک نژاد اسباب بازی به شمار می روند و همچنین شباهت دیگر آن ها اصیل و خالص بودن شان است. سگ های شیتزو اروپایی دوست داشتنی و سرزنده اند و مراقب شما هستند؛ اما توصیه می شود قبل از اینکه بخواهید به شیتزو نزدیک شوید، به خوبی اطلاعات و نحوه برخورد با آن ها را به خاطر بسپارید و همچنین می توانید از دیگر مقالات سایت برای آموزش استفاده کنید.
می توانید ۴ شیوه آموزش آسان فرمان دست دادن به سگ را برای کسب اطلاعات بیشتر درباره نحوه آموزش دادن شیتزو بخوانید.
سگ شیتزو سلطنتی یا تیکاپ
برای توصیف این سگ‌های کوچک از واژه‌هایی مانند مینیاتوری، اسباب‌بازی (Toy) یا فنجان چای (Teacup) استفاده می‌شود. دلیل این نام‌گذاری، جثه بسیار ریز آن‌هاست؛ به‌گونه‌ای که گاهی می‌توانند در یک فنجان چای خوری بزرگ جای بگیرند.
نژاد شیتزو سلطنتی یا سگ چینی سلطنتی، حتی از دو نژاد قبلی خود نیز کوچک‌تر است و به مراقبت و توجه بسیار زیادی نیاز دارد. اندازه فوق‌العاده کوچک این سگ‌ها، آنها را بسیار حساس و آسیب‌پذیر میکند. اگر والدین آنها از نظر ژنتیکی مشکل داشته‌اند یا در محیط مناسبی قبل از واگذاری زندگی نکرده‌اند، احتمال اینکه به انواع بیماری‌ها مبتلا شوند، بسیار بیشتر خواهد بود.
ویژگی های نژاد شیتزو
قد:
آمریکایی و اروپایی: ۲۳ تا ۲۸ سانتی متر
شیتزو سلطنتی: ۱۰ تا ۲۰ سانتی متر
عمر:
سگ نژاد شیتزو ۱۰ تا ۱۸ سال عمر می کند.
رنگ بندی:
طلایی، سفید، مشکی، قهوه ای تیره و روشن، خاکستری یا ترکیبی از چندین رنگ.
وزن:
شیتزو آمریکایی و شیتزو اروپایی: ۴ تا ۸ کیلوگرم
شیتزو سلطنتی: ۱.۵ تا ۴ کیلوگرم
| مناسب زندگی در آپارتمان | بالا |
| رفتار مناسب با سگ های دیگر | بالا |
| رفتار مناسب با غریبه ها | بالا |
| تحمل تنهایی | متوسط |
| تحمل هوای سرد | متوسط |
| تحمل هوای گرم | کم |
| رفتار مناسب با کودکان | بالا |
| قابلیت آموزش | متوسط |
| هوش | بالا |
| ریزش مو | متوسط |
| مقدار ترشح بزاق | کم |
| میزان سروصدا | کم |
غذا دادن سگ شیتزو
مقدار غذایی که معمولاً برای سگ نژاد شیتزو پیشنهاد می‌شود، بین ۱.۲ تا ۱ فنجان غذای خشک باکیفیت در روز است که بهتر است در دو وعده جداگانه به او داده شود.
به خاطر داشته باشید که دستگاه گوارش سگ شیتزو بسیار حساس است و همچنین در مقایسه با نژادهای دیگر، به حجم زیادی غذا نیاز ندارد. علاوه بر این، مقدار غذای مناسب به اندازه بدن، سن، سرعت سوخت‌وساز و میزان فعالیت سگ شما بستگی دارد و برای همه سگ‌ها یکسان نیست. به همین دلیل است که انتخاب غذای باکیفیت برای سگتان بسیار مهم است؛ چون با غذایی بهتر، حتی با مقدار کمتر هم می‌توانید نیازهایش را به خوبی برطرف کنید.
تیم ندابلاگ به شما پیشنهاد میکند از غذای خشک مخصوص توله سگ شیتزو از برند رویال کنین استفاده کنید که نیازهای این نژاد را به طور کامل تأمین کرده و برای معده حساس آنها نیز مناسب است. اگر سگ شیتزو شما بیشتر از ۱۲ ماه سن دارد، بهتر است از غذای خشک مخصوص سگ بالغ شیتزو از همان برند استفاده کنید.
سلامتی سگ شیتزو
سگ‌های نژاد شیتزو معمولاً سالم هستند، اما مانند هر موجود زنده دیگری ممکن است به برخی بیماری‌ها مبتلا شوند. شناخت این مشکلات به شما کمک میکند بهتر از آنها مراقبت کنید.
**حساسیت (آلرژی)**: سه نوع حساسیت وجود دارد:
– حساسیت غذایی: با تغییر برنامه غذایی سگ بهبود می‌یابد.
– حساسیت پوستی: در اثر تماس با موادی مانند پتو، شامپو یا مواد شیمیایی ایجاد می‌شود.
– حساسیت تنفسی: به دلیل وجود گردوغبار یا کپک در هوا رخ میدهد.
برای درمان این حساسیت‌ها معمولاً از دارو، تغییر محیط یا اصلاح رژیم غذایی استفاده می‌شود.
**مشکل مفصل ران (دیسپلازی)**: این بیماری ارثی است و در آن مفصل لگن به درستی تشکیل نمی‌شود. در نتیجه سگ در راه رفتن مشکل پیدا میکند و ممکن است لنگ بزند.
**دررفتگی زانو**: اگر کشکک زانو از جای خود حرکت کند، سگ لنگ می‌زند و در موارد شدید حتی ممکن است فلج شود. در چنین شرایطی احتمالاً عمل جراحی لازم است.
**نقص ژنتیکی کلیه**: این مشکل در سگ‌های جوان دیده می‌شود و نشانه‌های آن شامل تشنگی زیاد، ادرار فراوان، لاغری، استفراغ و ضعف بدن است. تشخیص این بیماری سخت است و نتیجه آزمایش‌ها همیشه دقیق نیست.
**سنگ مثانه**: اگر سگ شما پروتئین، منیزیم یا فسفر زیادی مصرف کند، ممکن است در مثانه‌اش سنگ تشکیل شود یا عفونت کند. اگر سگتان بی‌اشتها شده، به سختی ادرار میکند یا در ادرارش خون دیدید، حتماً به دامپزشک مراجعه کنید.
**التهاب قرنیه (کراتیت)**: چشم‌های شیتزو درشت و برآمده است، به همین دلیل ممکن است دچار التهاب قرنیه شود. اگر این مشکل درمان نشود، بینایی سگ آسیب می‌بیند.
**خروج چشم از حدقه (پروپتوز)**: گاهی چشم سگ از جای خود بیرون می‌زند و پلک‌ها پشت آن قفل میشوند. این وضعیت خطرناک است و نیاز به درمان فوری دارد.
**مژه‌های اضافه (دیس تیکیازیس)**: در این مشکل، مژه‌ها به صورت غیرعادی رشد میکنند و به چشم سگ آسیب می‌رسانند. اگر چشمان سگ قرمز یا خشک شد، به دامپزشک نشان دهید.
**آتروفی شبکیه (PRA)**: این بیماری به تدریج سلول‌های بینایی را از بین می‌برد و باعث نابینایی می‌شود. با معاینه سالانه چشم میتوان آن را زود تشخیص داد و کنترل کرد.
**عطسه معکوس**: این حالت بیماری نیست، اما وقتی پیش می‌آید که ترشحات بینی راه گلو را ببند یا چیزی در بینی سگ گیر کند. در این شرایط کافی است سگ را آرام کنید و گلویش را ماساژ دهید تا مشکل برطرف شود.
**مشکل کبدی (شانت پورتوسیستمیک)**: در این بیماری، یک رگ خونی غیرطبیعی باعث می‌شود خون از کبد عبور نکند و تصفیه نشود. درمان آن معمولاً جراحی است.
**فتق ناف**: این مشکل در شیتزوها شایع است و به دلیل بسته نشدن کامل دیواره شکم ایجاد می‌شود. اگر فتق کوچک باشد، ممکن است با بزرگ شدن سگ خودبه‌خود خوب شود، در غیر این صورت جراحی لازم است.
**دندان‌های شیری**: گاهی دندان‌های شیری شیتزو نمی‌افتند و هنگام رشد دندان‌های دائمی، باعث شلوغی و مشکل در لثه میشوند. در این صورت باید دندانپزشک یا دامپزشک آنها را بکشد.
**عفونت گوش**: گوش‌های آویزان شیتزو محیط گرم و تاریکی ایجاد میکنند که میکروب‌ها در آن به راحتی رشد میکنند. برای جلوگیری از عفونت، هر هفته گوش‌های سگ را تمیز و بعد از حمام کاملاً خشک کنید.
نظافت شیتزو
سگ نژاد شیتزو را باید یک بار در هفته به حمام ببرید و پوشش زیبا و براق تنش را به منظور جلوگیری از گره خوردن روزانه شانه بزنید. حدود ۱۰ تا ۱۲ ماهگی کت توله سگ شما ابریشمی و براق خواهد شد که در واقع یکی از نشانه های بلوغ به شمار می رود. در همین حین ممکن است تصور کنید مو ها خیلی بیشتر از قبل گره می خورند؛ اما تسلیم نشوید زیرا این موقعیت موقتی است.
باید هر ماه ناخن های شیتزو گرفته شود. ناخن سگ ها به علت داشتن رگ خونی بسیار حساس هستند. بهتر است قبل از کوتاه کردن با شیوه ناخن گرفتن سگ ها آشنا شوید یا هم می توانید از دامپزشک بخواهید این کار را به جای شما انجام دهد.
دندان ها را روزانه مسواک بزنید و صورت شیتزو را بعد از غذا خوردن با یک پارچه نرم و مرطوب تمیز کنید. دقت داشته باشید تا داخل گوش ها بعد از حمام خشک شوند و همچنین مویی داخل شان رشد نکند.
برای آشنایی از روش مسواک زدن سگ، می توانید مقاله (راهنمای کامل مسواک زدن دندان سگ) را مطالعه کنید.
نکات برجسته
تا زمانی که آموزش توله سگتان به پایان نرسیده، نباید به او اجازه دهید آزادانه در خانه حرکت کند و به همه اتاق‌ها سر بزند. شما می‌توانید از جعبه یا باکس مخصوص سگ استفاده کنید تا رفتارهای درست و نادرست را به او نشان دهید.
سگ‌های شیتزو زود گرمازده میشوند، بنابراین در روزهای گرم تابستان باید در یک اتاق خنک و با دمای مناسب نگهداری شوند.
موهای بدن شیتزو باید هر روز شانه زده شود تا هم مرتب بماند و هم گره نخورد.
این نژاد رفتار بسیار خوبی با کودکان دارد؛ اما به دلیل جثه کوچک و حساسی که دارد، بهتر است در خانواده‌هایی که کودک خردسال دارند، نگهداری نشود.
توجه کنید که باید مدفوع سگ را بلافاصله تمیز کنید، چون بسیاری از شیتزوها تمایل دارند مدفوع خود یا حیوانات دیگر را بخورند و نباید اجازه دهید این رفتار در آنها به یک عادت تبدیل شود.
دانستی های جالب درباره سگ Shih Tzu
> افسانه ها می گویند: بودا با یک سگ کوچک سفر می کرد؛ که اغلب معتقد بودند آن سگ یک شیتزو بود. روزی دزد ها به بودا حمله می کنند و ناگهان سگ کوچک تبدیل به شیر وحشی بزرگی می شود و جان بودا را از حمله دزدان نجات می دهد. بعد از تمام شدن ماجرا سگ دوباره کوچک می شود و بودا او را می بوسد. از این رو بسیاری خال سیاه روی سر شیتزو را جای بوسه بودا می دانند.
> این نژاد در میان سلبریتی ها بسیار مشهور است. از جمله کسانی که تا به حال شیتزو داشتند: بیل گیتس، بیانسه، ماریا کری و نیکول ریچی.
هنگامی که شیتزو با انقراض مواجه شد، از یاری ۷ سگ ماده و ۷ سگ نر برای بوجود آوردنش استفاده شد؛ که امروزه هر شیتزو را می توان به آن ۱۴ سگ تبدیل کرد.
امیدوارم مقاله نژاد سگ آپارتمانی شیتزو براتون مفید بوده باشه.
تیم پت شاپ ندابلاگ در کنار شماست تا به سؤالات تون پاسخ بده و در پرورش سگ ها به شما کمک کنه. ممنون از همراهی تون:*
شیتزو آمریکایی، شیتزو اروپایی، شیتزو سلطنتی یا تیکاپ
شیتزوها به طور میانگین ۱۰ الی ۱۸ سال عمر می کند.
آلرژی، دیسپلازی مفصل ران، دیسیپلاژی کلیه، سنگ مثانه، کراتیت، آتروفی پیشرونده شبکیه، عفونت گوش و دیس تیکیازیس