در این نوشته چه مواردی را بررسی می‌کنیم؟
– دلایل اصلی پارس کردن سگ
– درمان دارویی برای کاهش پارس کردن سگ
– نکات کلیدی در استفاده از دارو برای کنترل پارس کردن
پارس کردن، یک رفتار طبیعی و راه ارتباطی سگ با دنیای اطرافش است. سگ‌ها با پارس کردن می‌توانند از صاحبشان کمک بخواهند، به او هشدار بدهند یا احساس ناراحتی و ناخوشنودی خود را نشان دهند. اما وقتی این پارس کردن بیش از اندازه شود، می‌تواند برای اطرافیان آزاردهنده و مشکل‌ساز گردد.
اگر مطمئن هستید که سگ شما از نظر جسمی سالم است و دلیل پارس کردنش درد یا بیماری نیست، می‌توانید برای آرام کردنش از روش‌های مختلف دارویی و غیردارویی کمک بگیرید. در ادامه این روش‌ها را با هم مرور می‌کنیم.
دلایل پارس کردن سگ
قبل از این که بخواهید مشکل پارس کردن سگتان را حل کنید، بهتر است اول بفهمید چرا این کار را می‌کند. برای این کار باید محیط زندگی او و شرایطش را به خوبی بررسی کنید. دلایل مختلفی می‌تواند باعث این رفتار شود، از جمله:
* **هشدار دادن و احساس خطر:** این یک واکنش طبیعی در سگ‌هاست. وقتی چیز یا فرد جدیدی می‌بینند، ممکن است احساس ناامنی کنند و با پارس کردن به شما هشدار دهند.
* **ترس، تنهایی یا اضطراب:** گاهی سگ‌ها به دلیل دوری از صاحبشان دچار استرس می‌شوند. در چنین مواقعی، پارس کردن به آن‌ها کمک می‌کند تا خود را آرام کنند.
* **دفاع از قلمرو:** سگ‌ها برای محافظت از خانه و حریم خود، به ویژه وقتی حیوان یا فرد غریبه‌ای نزدیک می‌شود، شروع به پارس کردن می‌کنند.
* **شادی و هیجان:** وقتی سگ‌ها هیجان‌زده می‌شوند، مثلاً در زمان بازی، ممکن است پارس کنند. در این حالت، پارس کردن آن‌ها معمولاً کوتاه و پشت سر هم است.
* **درد جسمی:** گاهی اوقات پارس کردن مداوم می‌تواند نشان‌دهنده یک مشکل فیزیکی یا درد در بدن سگ باشد.
* **بی‌حوصلگی و کمبود فعالیت:** سگ‌هایی که در طول روز تحرک کافی ندارند و خسته می‌شوند، بیشتر احتمال دارد از روی بی‌حوصلگی پارس کنند.
* **نوع نژاد:** برخی نژادها به طور ذاتی بیشتر مستعد پارس کردن هستند. برای مثال، نژادهایی مانند تریر و پامرانیان معمولاً بیشتر از سایر سگ‌ها پارس می‌کنند.
درمان دارویی برای آرام کردن سگ
استفاده از دارو برای درمان پارس کردن سگ، تنها در شرایط خاصی توصیه می‌شود. یعنی زمانی که روش‌های آموزش و تغییر رفتار، دیگر کارساز نباشند و پارس کردن بیش از حد، هم برای خود سگ و هم برای اطرافیانش آزاردهنده شده باشد.
تجویز این داروها حتماً باید توسط یک دامپزشک انجام شود تا از بروز عوارض ناخواسته جلوگیری گردد. به طور کلی، داروهای مورد استفاده در این زمینه به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند:
**۱. داروهای ضد اضطراب**
این داروها برای سگ‌هایی که اضطراب شدیدی دارند به کار می‌روند. دامپزشک پس از معاینه دقیق، ممکن است یکی از داروهای زیر را توصیه کند:
* **کلومیپرامین (Clomicalm):** این داروی ضد افسردگی، برای درمان اختلالات اضطرابی یا اضطراب ناشی از جدایی استفاده می‌شود. عوارض احتمالی آن شامل اسهال، استفراغ، بی‌حالی، افزایش تشنگی، تپش قلب و در موارد نادر، تشنج است.
* **آمی‌تریپتیلین:** این دارو نیز معمولاً برای کنترل اضطراب جدایی تجویز می‌شود. عوارض آن ممکن است شامل کاهش فشار خون، افزایش ضربان قلب و کاهش سرعت تنفس باشد.
* **فلوکستین (Prozac):** از این دارو برای کاهش اضطراب و درمان رفتارهای وسواسی مانند پارس کردن مداوم که به یک عادت تبدیل شده، استفاده می‌شود. فلوکستین برای درمان‌های بلندمدت مناسب است و با افزایش هورمون سروتونین در مغز، به بهبود خلق و خو و کاهش اضطراب کمک می‌کند. عوارض آن می‌تواند شامل کم‌اشتهایی، خواب‌آلودگی و مشکلات گوارشی باشد.
**۲. داروهای آرام‌بخش**
این داروها برای مواقعی که سگ بسیار هیجان‌زده، مضطرب یا ترسیده است، بسیار مفید هستند. مثلاً در شب‌های چهارشنبه‌سوری که صداهای بلند باعث ترس حیوان می‌شود. همچنین در شرایط خاصی مانند سفر یا معاینه توسط دامپزشک نیز با تجویز دکتر قابل استفاده هستند. برخی از این داروها عبارتند از:
* **ترازودون:** این دارو برای بهبود خواب، درمان اضطراب و ترس و کاهش تحریک‌پذیری عصبی به کار می‌رود و برای مواقعی مانند سفر یا مراجعه به مطب دامپزشک نیز مناسب است. عوارض احتمالی آن شامل مشکلات گوارشی، خواب‌آلودگی، کم‌اشتهایی و در موارد نادر، باعث بی‌قراری بیشتر می‌شود.
* **دیازپام (Valium):** این داروی آرام‌بخش معروف برای کاهش اضطراب و شل کردن عضلات استفاده می‌شود. عوارض آن می‌تواند شامل خواب‌آلودگی، گیجی و مشکلات گوارشی باشد.
* **آلپرازولام (Xanax):** این دارو که اثر سریعی دارد، برای درمان استرس‌های کوتاه‌مدت، ترس از صداهای بلند و اضطراب جدایی استفاده می‌شود. عوارض جانبی آن معمولاً خواب‌آلودگی و در برخی موارد، افزایش فعالیت است.
* **گاباپنتین:** این دارو معمولاً برای سگ‌هایی که درد شدید یا اضطراب و ترس زیادی دارند، تجویز می‌شود. خواب‌آلودگی و در برخی موارد، عدم تعادل از عوارض جانبی آن است.
نکات مهم در استفاده از درمان دارویی برای پارس کردن سگ
هرگز بدون اجازه دامپزشک به سگ خود دارو ندهید. بعضی داروها در شرایط خاصی اصلاً نباید استفاده شوند و فقط دامپزشک است که پس از معاینه دقیق می‌تواند آن‌ها را تجویز کند. مقدار دارو و مدت زمان مصرف آن نیز باید با توجه به وزن، سن و نژاد سگ شما توسط دامپزشک مشخص شود. همچنین، قبل از دادن دارو حتماً از عوارض جانبی آن آگاه باشید تا در صورت مشاهده هر نشانه غیرعادی، فوراً به دامپزشک اطلاع دهید.
در پایان، پارس کردن مداوم سگ‌ها ممکن است نشان‌دهنده مشکلات رفتاری یا اضطراب باشد که گاهی به درمان دارویی نیاز پیدا می‌کند. استفاده از داروهای آرام‌بخش و ضد اضطراب در موارد شدید و فقط زیر نظر دامپزشک توصیه می‌شود، اما پیش از آن بهتر است روش‌های غیردارویی مانند تمرینات آرامش‌بخش، روش‌های اصلاح رفتار، افزایش فعالیت و بازی و کم کردن عوامل استرس‌زا در محیط را امتحان کنید.