رباعی شماره ۳ از رباعیات خیام را در روزانه برای شما اهالی شعر قرار داده‌ایم. خیام در برخی از رباعیات خود به نقد جامعه و فرهنگ زمانه‌اش می‌پردازد. او به مسائلی چون ریاکاری، عدم صداقت و بی‌معنایی زندگی اجتماعی اشاره می‌کند و از این طریق به خوانندگان خود آگاهی می‌دهد.
رباعی شماره ۳
قرآن که مهین کلام خوانند آن را
گه‌گاه نه بر دوام خوانند آن را
فال خودت رو ببین
🔮کلیک کن تا ببینیش
بر گِردِ پیاله، آیتی هست مقیم
کاندر همه‌جا مدام خوانند آن را
مطلب مشابه: رباعی شماره ۲ از رباعیات خیام؛ چون عهده نمی‌شود کسی فردا را …
مطلب مشابه: رباعی شماره ۱ از رباعیات خیام؛ برخیز بتا بیا ز بهر دل ما حل کن به جمال خویشتن مشکل ما …
تفسیر این شعر
این شعر از خیام به زیبایی به موضوع قرآن و اهمیت آن اشاره می‌کند. بیایید هر بیت را به زبان ساده توضیح دهیم:
1. قرآن که مهین کلام خوانند آن را
قرآن، کلامی بزرگ و با ارزش است که به آن احترام زیادی گذاشته می‌شود.
2. گه‌گاه نه بر دوام خوانند آن را
برخی افراد گاهی به قرآن مراجعه می‌کنند، اما این مراجعه همیشه و مداوم نیست.
3. بر گِردِ پیاله، آیتی هست مقیم
در اطراف پیاله (که ممکن است نماد زندگی یا مراسم خاصی باشد)، آیه‌ای از قرآن وجود دارد که همیشه حاضر و قابل توجه است.
4. کاندر همه‌جا مدام خوانند آن را
این آیه در هر جا و در همه زمان‌ها خوانده می‌شود و همیشه در دسترس است.
توضیحات کلی:
شعر به اهمیت قرآن به عنوان یک منبع الهام و راهنمایی اشاره دارد. حافظ به این نکته اشاره می‌کند که در حالی که قرآن یک کلام بزرگ و مقدس است، برخی افراد تنها در زمان‌های خاص به آن مراجعه می‌کنند. همچنین، او به وجود آیات قرآن در زندگی روزمره و اهمیت دائمی آن در هر مکان و زمانی اشاره می‌کند. این شعر دعوتی است به توجه بیشتر به قرآن و بهره‌برداری مداوم از آن در زندگی.
مطلب مشابه: اشعار زیبای حکیم عمر خیام نیشابوری و رباعیات شاعر بزرگ ایرانی
مطلب مشابه: عکس نوشته اشعار خیام + مجموعه اشعار زیبا و رباعیات خیام نیشابوری