دبیر خانه کارگر ساوه می‌گوید: در ماه‌های اخیر، با تشدید قطعی برق و کاهش ظرفیت تولید، بسیاری از کارگران شهرک صنعتی کاوه و واحدهای اطراف یا با افت شدید درآمد مواجه شده‌اند یا ناچار به ترک کار شده‌اند.

در هفته‌های اخیر گزارش‌هایی از تعدیل نیرو و سخت‌تر شدن شرایط کاری کارگران شهرک صنعتی کاوه منتشر شده است.

در همین رابطه، داوود میرزایی، دبیر اجرایی خانه کارگر ساوه، در گفت‌وگو با ایلنا اظهار کرد: در ماه‌های گذشته به‌دلیل قطعی‌های مکرر برق و ناترازی انرژی، بسیاری از واحدهای تولیدی در ساوه با مشکلات جدی مواجه شده‌اند و این مسئله به‌طور مستقیم بر وضعیت معیشتی و شغلی کارگران تأثیر گذاشته است.

میرزایی با اشاره به تغییر در شیفت‌های کاری افزود: در سال‌های گذشته به‌دلیل کمبود نیروی انسانی، بیشتر کارخانه‌ها با شیفت‌های دوازده‌ساعته فعالیت می‌کردند و کارگران نیز بر اساس همان اضافه‌کاری‌ها برنامه مالی زندگی خود را تنظیم کرده بودند. اما اکنون، بسیاری از کارفرمایان بدون رضایت کارگران، شیفت‌ها را به هشت ساعت کاهش داده‌اند و در نتیجه میزان اضافه‌کاری و درآمد کارگران به‌شدت کاهش یافته است.

او ادامه داد: در برخی از واحدها، پرداخت حقوق به‌صورت مرحله‌ای و با تأخیر انجام می‌شود. در چنین شرایطی، کارگری که نتواند هزینه‌های زندگی‌اش را تأمین کند، ناچار است از کار انصراف دهد و به مشاغل آزاد روی بیاورد. به همین دلیل، بسیاری از کارگران ترجیح داده‌اند با خودروی شخصی کار کنند یا سراغ کارهای آزاد بروند تا درآمد پایدارتری داشته باشند.

میرزایی با بیان اینکه این روند نوعی «تعدیل نرم و نامحسوس» است، گفت: کارفرما رسماً اخراج نمی‌کند اما با تغییر در مزایا و کاهش شرایط مطلوب کاری، عملاً کارگر را به ترک کار سوق می‌دهد. از سوی دیگر، جایگزین برای نیروهای خارج‌شده نیز در نظر گرفته نمی‌شود و فشار کاری بر نیروهای باقی‌مانده بیشتر می‌شود.

دبیر اجرایی خانه کارگر ساوه، نبود تشکل‌های فعال کارگری را از عوامل اصلی بروز این وضعیت دانست و افزود: اگر شورای اسلامی کار یا تشکل‌های مستقل در کارخانه‌ها فعال بودند، بخش زیادی از این مشکلات قابل پیگیری بود. در حال حاضر، کارگران در جریان اختلافات کاری و در کمیته‌های انضباطی، صدای مؤثری ندارند و همین مسئله موجب تضییع حقوق آن‌ها شده است.

او تأکید کرد: متأسفانه در دولت جدید نیز تغییری در نگاه به تشکل‌ها ایجاد نشده و بی‌اعتمادی نسبت به فعالیت صنفی کارگران همچنان ادامه دارد. انتظار ما از وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی این است که به‌جای تکرار سیاست‌های گذشته، زمینه‌ی نهادینه شدن تشکل‌های واقعی کارگری را در محیط‌های کار فراهم کند.

میرزایی در پایان خاطرنشان کرد:تا زمانی که کارگران نماینده‌ی واقعی خود را نداشته باشند، مشکلات معیشتی و روند خروج نیرو از کارخانه‌ها ادامه خواهد داشت. حمایت از تشکل‌ها در واقع حمایت از تولید و ثبات نیروی کار است.