فیلم «طلاخون» به کارگردانی ابراهیم شیبانی، اثری در ژانر ملودرام و جنایی است که بر اساس یک ماجرای واقعی ساخته شده است. این فیلم داستان زنی به نام ناهید را روایت می‌کند که با دو دخترش زندگی می‌کند و در پس ظاهر ساده و مادرانه‌اش، رازهای تاریکی نهفته است.
**خلاصه داستان فیلم طلاخون**
ناهید، زنی خانه‌دار و مادر دو دختر، در ظاهر زندگی معمولی و آرامی دارد. او با مشکلات مالی و خانوادگی دست‌وپنجه نرم می‌کند و همسرش، محمود، فردی معتاد و بیکار است که به خشونت و سوءاستفاده از ناهید می‌پردازد. در این میان، ناهید برای تأمین هزینه‌های زندگی و درمان دختر معلولش، دست به قتل‌های زنجیره‌ای می‌زند و از زنان مسن سرقت می‌کند. این جنایات در نهایت منجر به دستگیری او می‌شود.
**پایان فیلم و سرانجام داستان**
در انتهای فیلم، ناهید به دلیل ارتکاب قتل‌های متعدد دستگیر و محاکمه می‌شود. دختر بزرگ‌تر او، حنانه، که در آستانه مسابقات مهم تکواندو قرار دارد، با کشف این حقیقت تلخ، زندگی‌اش دگرگون می‌شود. او با چالش‌های روحی و اجتماعی مواجه می‌شود و در نهایت به مادربزرگش پناه می‌برد. فیلم با نمایش تأثیرات این وقایع بر زندگی حنانه و تلاش او برای بازسازی زندگی‌اش به پایان می‌رسد.
**تحلیل شخصیت‌ها و بازیگران**
شهاب حسینی در نقش سرگرد کشاورز، پلیسی دلسوز و قانون‌مدار، حضوری قابل توجه دارد و توانسته است شخصیت خود را برای مخاطب باورپذیر سازد. حسام منظور نیز در نقش محمود، همسر ناهید، با بازی قابل قبول و باورپذیر خود به نقش جان می‌دهد؛ هرچند شخصیت او به‌خودی‌خود دچار نقص است. بهار قاسمی در نقش ناهید، زنی با دوگانگی شخصیتی، حضوری چشمگیر دارد و ترنم کرمانیان در نقش حنانه، دختر ناهید، با بازی قابل قبول خود توانسته است لایه‌های پیچیده این شخصیت را به تصویر بکشد.
**نقد و بررسی فیلم طلاخون**
فیلم «طلاخون» با پرداختن به یک معضل اجتماعی بزرگ، تلاشی برای نمایش تأثیرات فقر و مشکلات خانوادگی بر زندگی افراد دارد. با این حال، فیلم‌نامه آن با ضعف‌هایی مواجه است؛ از جمله روایت کند در نیمه اول و کمبود تعلیق در داستان. همچنین، شخصیت‌پردازی ناهید به‌طور کامل به انگیزه‌های او نمی‌پردازد و تغییرات شخصیتی او بدون توضیح کافی رخ می‌دهد. با این وجود، بازی‌های قوی بازیگران و پرداختن به زاویه‌ای کمتر دیده‌شده از جنایت، از نقاط قوت فیلم محسوب می‌شوند.
**نتیجه‌گیری**
«طلاخون» با روایت داستانی واقعی و تلخ، تلاش می‌کند تا به عمق مشکلات اجتماعی و خانوادگی نفوذ کند و تأثیرات آن‌ها را بر زندگی افراد به تصویر بکشد. با وجود برخی ضعف‌ها در فیلم‌نامه و روایت، بازی‌های قوی و پرداختن به زاویه‌ای جدید از جنایت، این فیلم را به اثری قابل توجه در سینمای ایران تبدیل کرده است.